Konwencja (nr 91) dotycząca płatnych urlopów marynarzy (zrewidowana w 1949 r.). Genewa.1949.06.18.
Dz.U.1968.39.277
Akt utracił mocKONWENCJA
MIĘDZYNARODOWEJ ORGANIZACJI PRACY (Nr 91) DOTYCZĄCA PŁATNYCH URLOPÓW MARYNARZY (ZREWIDOWANA W 1949 R.), *
przyjęta w Genewie dnia 18 czerwca 1949 r.
RADA PAŃSTWA
POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 18 czerwca 1949 r. przyjęta została w Genewie przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy Konwencja (nr 91) dotycząca płatnych urlopów marynarzy (zrewidowana w 1949 r.).
Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona Konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Dano w Warszawie, dnia 4.VIII.1956 r.
(Tekst konwencji zamieszczony jest w załączniku do niniejszego numeru).
ZAŁĄCZNIK
KONWENCJA DOTYCZĄCA PŁATNYCH URLOPÓW MARYNARZY (ZREWIDOWANA W 1949 R.)
KONWENCJA DOTYCZĄCA PŁATNYCH URLOPÓW MARYNARZY (ZREWIDOWANA W 1949 R.)
postanowiwszy przyjąć niektóre wnioski dotyczące częściowej rewizji Konwencji o płatnych urlopach marynarzy, 1946 r., przyjętej przez Konferencję na jej dwudziestej ósmej sesji, która to sprawa stanowi dwunasty punkt porządku dziennego sesji,
zważywszy, że propozycje te powinny być ujęte w formę konwencji międzynarodowej,
przyjmuje dnia osiemnastego czerwca tysiąc dziewiećset czterdziestego dziewiątego roku poniższą Konwencję, która otrzyma nazwę Konwencji o płatnych urlopach marynarzy (zrewidowanej), 1949 r.:
a) statków drewnianych o budowie prymitywnej, takich jak "dhows" lub "dżonki";
b) statków używanych do rybołówstwa lub czynności bezpośrednio z tym związanych albo używanych do polowania na foki lub do czynności podobnych;
c) jednostek pływających w ujściu rzek.
a) pilota, który nie jest członkiem załogi;
b) lekarza, który nie jest członkiem załogi;
c) personelu pielęgniarskiego lub szpitalnego, zatrudnionego wyłącznie przy pracach pielęgniarskich, który nie stanowi części załogi;
d) osób pracujących wyłącznie na własny rachunek lub wynagradzanych wyłącznie udziałem w zyskach lub zarobkach;
e) osób nie wynagradzanych za swe usługi lub wynagradzanych nominalną płacą lub uposażeniem;
f) osób zatrudnionych na statku przez innego pracodawcę niż armator, z wyjątkiem radiooficerów lub radiooperatorów w służbie towarzystwa radiotelegraficznego;
g) podróżujących robotników portowych, którzy nie są członkami załogi;
h) osób zatrudnionych na statkach poławiających wieloryby, na pływających fabrykach lub w inny sposób w celach związanych z połowem wielorybów lub podobnymi czynnościami na warunkach regulowanych postanowieniami specjalnej umowy zbiorowej dla łowców wielorybów lub innej podobnej umowy, zawartej przez organizację marynarzy i ustalającej stawki płac, czas pracy oraz inne warunki służby;
i) osób zatrudnionych w porcie, które zazwyczaj nie są zatrudnione na morzu.
a) dla kapitanów i oficerów oraz dla radiooficeróww lub radiooperatorów co najmniej osiemnaście dni roboczych za każdy rok służby;
b) dla innych członków załogi co najmniej dwanaście dni roboczych za każdy rok służby.
a) służbę wykonywaną poza umową o pracę na morzu uwzględnia się przy obliczaniu okresu nieprzerwanej służby;
b) krótkotrwałe przerwy w służbie, nie wynikające z czynu lub winy pracownika i nie przekraczające ogółem sześciu tygodni w każdym okresie dwunastu miesięcy, nie będą uważane za przerywające ciągłość okresu służby, który je poprzedza lub po nich następuje;
c) ciągłość służby nie będzie uważana za przerwaną przez jakąkolwiek zmianę w zarządzie lub własności statku lub statków, na których zainteresowana osoba służyła.
a) święta ustawowe lub zwyczajowe;
b) przerwy w służbie spowodowane chorobą lub wypadkiem.
Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 3 ustęp 7 jakiekolwiek porozumienie w sprawie zniesienia prawa do dorocznego płatnego urlopu lub zrzeczenia się tego urlopu będzie uważane za nieważne.
Każda osoba, która opuszcza służbę lub zostaje z niej zwolniona przed wzięciem przysługujacego jej urlopu, powinna otrzymać za każdy dzień urlopu, przysługującego jej zgodnie z niniejszą Konwencją, wynagrodzenie przewidziane w artykule 5.
Każdy Członek, który ratyfikuje niniejszą Konwencję, powinien zapewnić skuteczne wykonywanie jej postanowień.
Żadne z postanowień niniejszej Konwencji nie narusza jakiejkolwiek ustawy, orzeczenia, zwyczaju lub porozumienia między armatorami a marynarzami, które zapewniają warunki korzystniejsze od przewidzianych przez niniejszą Konwencję.
Dla celów artykułu 17 Konwencji w sprawie płatnych urlopów dla marynarzy, 1936 r., niniejsza Konwencja będzie uważana jako Konwencja wprowadzająca rewizję wymienionej Konwencji.
O formalnych aktach ratyfikacji niniejszej Konwencji Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy zostanie poinformowany w celu ich rejestracji.
Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy udzieli Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w celu zarejestrowania zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych, wyczerpujących informacji o wszystkich ratyfikacjach i aktach wypowiedzenia, jakie zarejestrował zgodnie z postanowieniami poprzednich artykułów.
Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy, po upływie każdego okresu dziesięciu lat od wejścia w życie niniejszej Konwencji, przedstawi Konferencji Ogólnej sprawozdania o stosowaniu niniejszej Konwencji i rozpatrzy, czy należy wpisać na porządek dzienny Konferencji sprawę całkowitej lub częściowej jej rewizji.
a) ratyfikacja przez Członka nowej konwencji wprowadzającej rewizję pociągnie za sobą z mocy samego prawa, bez względu na postanowienia artykułu 14, natychmiastowe wypowiedzenie niniejszej Konwencji z zastrzeżeniem, że wejdzie w życie nowa konwencja wprowadzająca rewizję;
b) począwszy od daty wejścia w życie nowej konwencji wprowadzającej rewizję niniejsza Konwencja przestanie być otwarta do ratyfikacji przez Członków.
Teksty angielski i francuski niniejszej Konwencji są jednakowo autentyczne.
Powyższy tekst jest autentycznym tekstem Konwencji przyjętej należycie przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy na jej trzydziestej drugiej sesji, która odbyła się w Genewie i została ogłoszona za zamkniętą w dniu 2 lipca 1949 r.
Na dowód czego w dniu osiemnastym sierpnia 1949 r. złożyli swe podpisy:
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (5)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (1)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (3)
- Ratyfikacja przez Hiszpanię i Włochy Konwencji (nr 91) dotyczącej płatnych urlopów marynarzy (zrewidowanej w 1949 r.), przyjętej w Genewie dnia 18 czerwca 1949 r.
- Ratyfikacja przez Tunezję Konwencji (nr 91) dotyczącej płatnych urlopów marynarzy (zrewidowanej w 1949 r.), przyjętej w Genewie dnia 18 czerwca 1949 r.
- Ratyfikacja przez Polskę Konwencji (nr 91) dotyczącej płatnych urlopów marynarzy (zrewidowanej w 1949 r.), przyjętej w Genewie dnia 18 czerwca 1949 r.