Konwencja (nr 87) dotycząca wolności związkowej i ochrony praw związkowych. San Francisco.1948.07.09.
Dz.U.1958.29.125
Akt obowiązującyKONWENCJA (NR 87)
DOTYCZĄCA WOLNOŚCI ZWIĄZKOWEJ I OCHRONY PRAW ZWIĄZKOWYCH,
przyjęta w San Francisco dnia 9 lipca 1948 r.
RADA PAŃSTWA
POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 9 lipca 1948 r. przyjęta została w San Francisco przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy Konwencja (nr 87) dotycząca wolności związkowej i ochrony praw związkowych.
Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Dano w Warszawie, dnia 14 grudnia 1956 r.
(Tekst Konwencji w przekładzie polskim i w brzmieniach oryginalnych zamieszczony jest w załączniku do niniejszego numeru)
ZAŁĄCZNIK
KONWENCJA (Nr 87)
dotycząca wolności związkowej i ochrony praw związkowych
KONWENCJA (Nr 87)
dotycząca wolności związkowej i ochrony praw związkowych
Zwołana do San Francisco przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy i zebrana tam 17 czerwca 1948 r. na swej trzydziestej pierwszej sesji;
Postanowiwszy przyjąć w formie konwencji różne wnioski dotyczące wolności związkowej i ochrony praw związkowych, która to sprawa stanowi siódmy punkt porządku obrad sesji;
Biorąc pod uwagę, że wstęp do Konstytucji Międzynarodowej Organizacji Pracy wymienia "uznanie zasady wolności związkowej" jako jeden ze środków mogących polepszyć położenie pracowników, i zapewnić pokój;
Biorąc pod uwagę, że Deklaracja Filadelfijska stwierdziła ponownie, że "wolność wypowiadania się i stowarzyszeń jest niezbędnym warunkiem utrzymania postępu";
Biorąc pod uwagę, że Międzynarodowa Organizacja Pracy przyjęła na swej trzydziestej sesji jednomyślnie zasady, które powinny być podstawą regulacji międzynarodowej;
Biorąc pod uwagę, że Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych na swej drugiej sesji potwierdziło te zasady i wezwało Międzynarodową Organizację Pracy do kontynuowania wysiłków w celu umożliwienia przyjęcia jednej lub więcej konwencji międzynarodowych;
przyjmuje dziewiątego lipca tysiąc dziewięćset czterdziestego ósmego roku poniższą konwencję pod nazwą Konwencji o wolności związkowej i ochronie praw związkowych, 1948 r.
CZĘŚĆ I.
WOLNOŚĆ ZWIĄZKOWA
WOLNOŚĆ ZWIĄZKOWA
Każdy Członek Międzynarodowej Organizacji Pracy, dla którego jest w mocy niniejsza konwencja, zobowiązuje się stosować następujące postanowienia.
Pracownicy i pracodawcy, bez jakiegokolwiek rozróżnienia, mają prawo, bez uzyskania uprzedniego zezwolenia, tworzyć organizacje według swego uznania, jak też przystępować do tych organizacji, z jedynym zastrzeżeniem stosowania się do ich statutów.
Organizacje pracowników i pracodawców nie mogą być rozwiązywane lub zawieszane w drodze administracyjnej.
Organizacje pracowników i pracodawców mają prawo do tworzenia federacji i konfederacji, jak też przystępowania do nich, a każda organizacja, federacja i konfederacja ma prawo przystępowania do międzynarodowych organizacji pracowników i pracodawców.
Postanowienia artykułów 2, 3 i 4 stosują się do federacji i konfederacji organizacji pracowników i pracodawców.
Uzyskanie osobowości prawnej przez organizacje pracowników i pracodawców oraz ich federacje i konfederacje nie może być uzależnione od warunków takich, które by ograniczały stosowanie postanowień artykułów 2, 3 i 4.
W niniejszej konwencji określenie "organizacja" oznacza każdą organizację pracowników lub pracodawców, mającą na celu popieranie i ochronę interesów pracowników lub pracodawców.
CZĘŚĆ II.
OCHRONA PRAW ZWIĄZKOWYCH
OCHRONA PRAW ZWIĄZKOWYCH
Każdy Członek Międzynarodowej Organizacji Pracy, dla którego konwencja niniejsza jest w mocy, zobowiązuje się zastosować wszelkie konieczne i właściwe środki w celu zapewnienia pracownikom i pracodawcom swobodnego wykonywania praw związkowych.
CZĘŚĆ III.
POSTANOWIENIA RÓŻNE
POSTANOWIENIA RÓŻNE
a) obszary, na których zobowiązuje się stosować postanowienia konwencji bez zmian;
b) obszary, na których zobowiązuje się stosować postanowienia konwencji ze zmianami i na czym te zmiany polegają;
c) obszary, na których konwencja nie może być zastosowana, a w tych przypadkach powody, dla których nie może być zastosowana;
d) obszary, co do których zastrzega sobie decyzję.
a) przez dwóch lub więcej Członków Organizacji dla obszaru poddanego ich wspólnej władzy;
b) przez wszelką władzę międzynarodową odpowiedzialną za administrację danego obszaru na mocy postanowień Karty Narodów Zjednoczonych albo na mocy każdego innego obowiązującego postanowienia, w odniesieniu do tego obszaru.
CZĘŚĆ IV.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Formalne akty ratyfikacji niniejszej konwencji zostaną przesłane Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy do zarejestrowania.
Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy poda do wiadomości Sekretarza Generalnego Narodów Zjednoczonych w celu zarejestrowania, zgodnie z art. 102 Karty Narodów Zjednoczonych, dokładne informacje w sprawie wszystkich ratyfikacji, wszystkich oświadczeń i wszystkich aktów wypowiedzenia, zarejestrowanych przez niego zgodnie z postanowieniami artykułów poprzednich.
Po upływie każdego okresu dziesięcioletniego, począwszy od wejścia w życie niniejszej konwencji, Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy powinna przedłożyć Konferencji Ogólnej sprawozdanie o stosowaniu niniejszej konwencji i postanowi, czy należy wnieść na porządek obrad Konferencji sprawę całkowitej lub częściowej rewizji konwencji.
a) ratyfikacja przez Członka nowej zrewidowanej konwencji pociągnie za sobą z samego prawa niezwłoczne wypowiedzenie niniejszej konwencji, mimo postanowień art. 16, pod warunkiem, że nowa zrewidowana konwencja weszła w życie;
b) począwszy od daty wejścia w życie nowej zrewidowanej konwencji, niniejsza konwencja przestałaby być otwarta do ratyfikacji przez Członków.
Teksty francuski i angielski niniejszej konwencji mają jednakową moc obowiązywania.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (9)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (9)
- Ratyfikacja przez Mongolię Konwencji (nr 87) Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych, przyjętej w San Francisco dnia 9 lipca 1948 r.
- Rozciągnięcie przez Wielką Brytanię stosowania niektórych konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy na niektóre brytyjskie terytoria zależne.
- Uczestnictwo Lesotho w konwencjach nr 5, nr 11, nr 14, nr 19, nr 29, nr 45, nr 87 i nr 98 Międzynarodowej Organizacji Pracy.