Konwencja (nr 73) dotycząca badania lekarskiego marynarzy. Seattle.1946.06.29.
Dz.U.1954.44.198
Akt utracił mocKONWENCJA (NR 73)
dotycząca badania lekarskiego marynarzy,
przyjęta w Seattle dnia 29 czerwca 1946 r. *
RADA PAŃSTWA
POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 29 czerwca 1946 r. Konferencja Ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy przejęła w Seattle Konwencję (nr 73) dotyczącą badania lekarskiego marynarzy.
Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Dano w Warszawie, dnia 18 marca 1954 roku.
(Tekst konwencji znajduje się w załączniku do niniejszego numeru).
ZAŁĄCZNIK
KONWENCJA (NR 73) DOTYCZĄCA BADANIA LEKARSKIEGO MARYNARZY
KONWENCJA (NR 73) DOTYCZĄCA BADANIA LEKARSKIEGO MARYNARZY
Zwołana do Seattle przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy i zebrana tam 6 czerwca 1946 r. na swej 28 sesji,
Zdecydowawszy przyjąć pewne propozycje, odnoszące się do badania lekarskiego marynarzy, która to sprawa objęta jest piątym punktem porządku obrad sesji, i
Postanowiwszy, że propozycje te powinny być ujęte w formę konwencji międzynarodowej,
przyjmuje dnia dwudziestego dziewiątego czerwca tysiąc dziewięćset czterdziestego szóstego roku następującą konwencję pod nazwą Konwencja o badaniu lekarskim marynarzy 1946 r.:
a) statków o pojemności poniżej 200 ton rejestrowych brutto,
b) statków drewnianych o prymitywnej budowie, jak "dhows" i dżonki,
c) statków rybackich,
d) jednostek pływających w ujściu rzek.
Z zastrzeżeniem kroków, które powinny być przedsięwzięte celem upewnienia się, że osoby wymienione poniżej są zdrowe i nie przedstawiają żadnego niebezpieczeństwa dla zdrowia innych osób na statku, niniejsza konwencja stosuje się do każdej osoby, zatrudnionej w jakimkolwiek charakterze na statku z wyjątkiem:
a) pilota, który nie jest członkiem załogi,
b) osób zatrudnionych na statku przez pracodawcę innego niż armator, z wyjątkiem radio-oficerów lub radio-operatorów w służbie towarzystwa radiotelegraficznego,
c) podróżujących robotników portowych, którzy nie są członkami załogi,
d) osób zatrudnionych w portach, a które zazwyczaj nie są zatrudnione na morzu.
a) że słuch i wzrok danej osoby i, jeśli chodzi o osobę, która ma być zatrudniona w służbie pokładowej (z wyjątkiem tego personelu wyspecjalizowanego, którego zdatność do pracy, jaką mu wykonywać, nie ulega zmniejszeniu wskutek daltonizmu), zdolność jej odróżniania kolorów - są zadawalające,
b) że osoba ta nie jest dotknięta żadnym stanem chorobowym, który mógłby ulec pogorszeniu wskutek służby na morzu lub spowodować niezdatność do tej służby, albo który zagraża zdrowiu innych osób na statku.
Właściwa władza może zezwolić na przyjęcie zamiast świadectwa lekarskiego dowodu w przepisanej formie, że wymagane świadectwo było wydane osobie zaintersowanej.
Powinny być powzięte postanowienia, dające możność osobie, której po zbadaniu odmówiono świadectwa, zażądania nowego badania przez arbitra lub arbitrów lekarskich, którzy powinni być niezależni od jakiegokolwiek armatora lub jakiejkolwiek organizacji armatorów czy marynarzy.
Właściwa władza może po zasięgnięciu opinii organizacji armatorów i marynarzy wypełnić którąkolwiek ze swych funkcji, przewidzianych niniejszą konwencją, przekazując sprawę w całości lub częściowo organizacji lub władzy wykonującej podobne funkcje w stosunku do ogółu marynarzy.
Formalne ratyfikacje niniejszej konwencji zostaną przesłane Generalnemu Dyrektorowi Międzynarodowego Biura Pracy do zarejestrowania.
Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy poda Sekretarzowi Generalnemu Narodów Zjednoczonych do zarejestrowania zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych dokładne informacje o wszystkich ratyfikacjach i aktach wypowiedzenia, zarejestrowanych przez niego zgodnie z postanowieniami poprzednich artykułów.
Po upływie każdego okresu dziesięciu lat po wejściu w życie niniejszej konwencji Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy złoży Konferencji Ogólnej sprawozdanie ze stosowania niniejszej konwencji i zdecyduje, czy pożądane będzie umieszczenie na porządku obrad Konferencji sprawy jej rewizji w całości lub częściowo.
a) ratyfikacja przez Członka nowej zrewidowanej konwencji oznaczać będzie ipso jure natychmiastowe wypowiedzenie konwencji niniejszej, pomimo postanowień artykułu 12 - jeżeli i gdy nowa zrewidowana konwencja wejdzie w życie,
b) od daty, w której nowa zrewidowana konwencja wejdzie w życie, konwencja niniejsza przestanie być otwarta dla ratyfikacji przez Członków.
Brzmienie francuskie i angielskie tekstu niniejszej konwencji jest jednakowo miarodajne.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (10)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (1)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (8)
- Ratyfikacja przez Panamę Konwencji (nr 68) dotyczącej zaopatrzenia w żywność i służby wyżywienia załóg na statkach, przyjętej w Seattle dnia 27 czerwca 1946 r., Konwencji (nr 73) dotyczącej badania lekarskiego marynarzy, przyjętej w Seattle dnia 29 czerwca 1946 r. oraz Konwencji (nr 92) dotyczącej pomieszczenia załogi na statku (zrewidowanej w 1949 r.), przyjętej w Genewie dnia 18 czerwca 1949 r.
- Ratyfikacja przez Ukraińską Socjalistyczną Republikę Radziecką i Tunezję Konwencji (nr 73) dotyczącej badania lekarskiego marynarzy, przyjętej w Seattle dnia 29 czerwca 1946 r.
- Ratyfikacja przez Jugosławię konwencji nr 73 i nr 92 Międzynarodowej Organizacji Pracy.