Konwencja (Nr 48) w sprawie ustanowienia międzynarodowego systemu zachowania uprawnień w ubezpieczeniu na wypadek inwalidztwa, starości i śmierci. Genewa.1935.06.22.
Dz.U.1939.21.134
Akt utracił mocKONWENCJA
w sprawie ustanowienia międzynarodowego systemu zachowania uprawnień w ubezpieczeniu na wypadek inwalidztwa, starości i śmierci, przyjęta w Genewie dnia 22 czerwca 1935 r.
Przekład.
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
MY, IGNACY MOŚCICKI,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tym wiedzieć należy, wiadomym czynimy:
W dniu dwudziestym drugim czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego piątego roku przyjęty został w Genewie przez Ogólną Konferencję Międzynarodowej Organizacji Pracy, na jej dziewiętnastej sesji, projekt konwencji w sprawie ustanowienia międzynarodowego systemu zachowania uprawnień w ubezpieczeniu na wypadek inwalidztwa, starości i śmierci, o następującym brzmieniu dosłownym:
PROJEKT KONWENCJI
w sprawie ustanowienia międzynarodowego systemu zachowania uprawnień w ubezpieczeniu na wypadek inwalidztwa, starości i śmierci.
Konferencja Ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy,
zwołana w Genewie przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy zebrała się tam w dniu 4 czerwca 1935 r. na swej dziewiętnastej sesji i
postanowiwszy przyjąć pewne wnioski dotyczące zachowania ekspektatyw i praw nabytych w ubezpieczeniu na wypadek inwalidztwa, starości i śmierci pracowników, przenoszących swe miejsce zamieszkania z jednego kraju do drugiego, która to kwestia stanowi pierwszy punkt porządku obrad sesji,
postanowiwszy, że wnioski te mają być ujęte w formę projektu konwencji międzynarodowej,
przyjmuje w dniu dwudziestym drugim czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego piątego roku następujący projekt konwencji pod nazwą Konwencji o zachowaniu uprawnień rentowych migrantów z 1935 r.:
Ustanowienie systemu międzynarodowego.
Ustanowienie systemu międzynarodowego.
Zachowanie ekspektatyw.
Zachowanie ekspektatyw.
I) przebycia czasu wyczekiwania (minimalnego okresu podlegania ubezpieczeniu) lub wykazania liczby składek, wymaganej dla uzyskania prawa do szczególnych korzyści (zagwarantowane minima);
II) odżycia uprawnień;
III) prawa do ubezpieczenia dobrowolnego;
IV) prawa do leczenia i pomocy lekarskiej;
łączy się:
Gdy okresy ubezpieczenia przebyte w instytucjach ubezpieczeniowych jednego z Członków nie wynoszą ogółem dwudziestu sześciu tygodni składkowych, mogą one nie pociągać za sobą obowiązku udzielania świadczeń przez instytucję lub instytucje, w których zostały przebyte. Okresy, które nie pociągnęły za sobą obowiązku udzielenia świadczeń, nie uzasadniają zmniejszania w rozumieniu art. 3 § 3 przez jakąkolwiek z innych zainteresowanych instytucyj.
Będzie można przewidzieć w drodze porozumienia między zainteresowanymi Członkami:
Wystarczać będzie, jeżeli występujący z roszczeniem zgłosi je w jednej tylko z instytucyj ubezpieczeniowych, do której należał. Instytucja ta winna się zwrócić do innych wskazanych w podaniu instytucyj.
Celem przeliczenia sumy wyrażonej w walucie innego Członka, instytucja ubezpieczeniowa, do której zwrócono się z roszczeniem o świadczenia, przyjmuje stosunek wzajemny obu walut na głównej giełdzie tego Członka, w którego walucie wyrażona jest suma, według notowań na pierwszy dzień kwartału kalendarzowego, w którym zostało złożone podanie. Jednakże porozumienia pomiędzy zainteresowanymi Członkami mogą przewidzieć inną metodę przeliczenia.
Każdy Członek może nie stosować postanowień tej części niniejszej konwencji w swych stosunkach z Członkiem, którego ustawodawstwo nie pokrywa ryzyka, z tytułu którego zgłoszono roszczenie o świadczenie.
Zachowanie praw nabytych.
Zachowanie praw nabytych.
Instytucja ubezpieczeniowa, od której należą się w wykonaniu niniejszej konwencji świadczenia, może się wywiązać z zobowiązań wobec osób uprawnionych do świadczeń w walucie swego kraju.
Pomoc administracyjna.
Pomoc administracyjna.
Zwolnienie od opłat, przewidziane przez ustawodawstwo jednego z Członków w stosunku do dokumentów, które mają być przedstawione władzom lub instytucjom ubezpieczeniowym, rozciąga się na odpowiednie dokumenty, które mają być przedstawione przy stosowaniu niniejszej konwencji władzom lub instytucjom ubezpieczeniowym każdego innego Członka.
Za zgodą właściwych władz centralnych Członków zainteresowanych, instytucja ubezpieczeniowa, od której należą się świadczenia, może w razie zamieszkiwania rencisty na terytorium innego Członka, przekazać udzielanie świadczeń właściwej według miejsca zamieszkania rencisty instytucji ubezpieczeniowej na warunkach ustalonych w porozumieniu z tą instytucją.
Działanie systemu międzynarodowego.
Działanie systemu międzynarodowego.
Każdy Członek, który by w chwili ratyfikacji niniejszej Konwencji, nie wprowadził jeszcze jednego z poniżej wymienionych systemów, zobowiązuje się do wprowadzenia w ciągu dwunastu miesięcy następujących po ratyfikacji:
Członkowie mogą wprowadzać odchylenia od niniejszej Konwencji w drodze osobnej umowy, nie naruszając jednak praw i zobowiązań Członków, którzy nie uczestniczą w tej umowie i z zastrzeżeniem, że uregulują pozytywnie zachowanie ekspektatyw i praw nabytych w warunkach w całości co najmniej równie korzystnych, jak przewidziane w niniejszej konwencji.
Postanowienia końcowe.
Postanowienia końcowe.
Dokumenty ratyfikacyjne niniejszej konwencji będą przesyłane Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów i przez niego rejestrowane.
Z chwilą, gdy dokumenty ratyfikacyjne dwóch Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy zastaną zarejestrowane, Sekretarz Generalny Ligi Narodów poda ten fakt do wiadomości wszystkich Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy. Zawiadomi on również Członków o zarejestrowaniu dokumentów ratyfikacyjnych przesłanych mu później przez innych Członków Organizacji.
Po upływie każdego okresu pięcioletniego, począwszy od wejścia w życie niniejszej konwencji, Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy winna złożyć Konferencji Ogólnej sprawozdanie o stosowaniu niniejszej konwencji i postanowić, czy należy umieścić na porządku obrad Konferencji sprawę całkowitej lub częściowej rewizji konwencji.
Obydwa teksty, francuski i angielski niniejszej konwencji, są miarodajne.
Zaznajomiwszy się z powyższym projektem konwencji, uznaliśmy go i uznajemy za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych; oświadczamy, że jest on przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywany.
Na dowód czego, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 22 lutego 1938 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (6)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (6)
- Wypowiedzenie przez Polską Rzeczpospolitą Ludową Konwencji nr 48 Międzynarodowej Organizacji Pracy w sprawie ustanowienia międzynarodowego systemu zachowania uprawnień w ubezpieczeniu na wypadek inwalidztwa, starości i śmierci, przyjętej w Genewie dnia 22 czerwca 1935 r.
- Ratyfikacja przez Izrael i wypowiedzenie przez Czechosłowację Konwencji (nr 48) w sprawie ustanowienia międzynarodowego systemu zachowania uprawnień w ubezpieczeniu na wypadek inwalidztwa, starości i śmierci, przyjętej w Genewie dnia 22 czerwca 1935 r.
- Ratyfikacja przez Włochy konwencji (Nr 13) w sprawie używania bieli ołowianej w malarstwie, przyjętej w Genewie dnia 19 listopada 1921 r., konwencji (Nr 39) dotyczącej obowiązkowego ubezpieczenia na wypadek śmierci pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach przemysłowych i handlowych, w wolnych zawodach, jak również chałupników i pracowników gospodarstw domowych, przyjętej w Genewie dnia 29 czerwca 1933 r., konwencji (Nr 40) dotyczącej obowiązkowego ubezpieczenia na wypadek śmierci...