Konwencja (nr 45) dotycząca zatrudnienia kobiet przy pracach pod ziemią we wszelkiego rodzaju kopalniach. Genewa.1935.06.21.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.29.124

Akt utracił moc

Wersja od: 15 czerwca 1957 r.

KONWENCJA (NR 45)

DOTYCZĄCA ZATRUDNIENIA KOBIET PRZY PRACACH POD ZIEMIĄ WE WSZELKIEGO RODZAJU KOPALNIACH

przyjęta w Genewie dnia 21 czerwca 1935 r.

W Imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 21 czerwca 1935 r. przyjęta została w Genewie przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy Konwencja nr 45 dotycząca zatrudnienia kobiet przy pracach pod ziemią we wszelkiego rodzaju kopalniach.

Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, oświadcza, że wymieniona Konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dano w Warszawie, dnia 23 maja 1957 roku.

(Tekst Konwencji w przekładzie polskim i w brzmieniach oryginalnych zamieszczony jest w załączniku do niniejszego numeru)

ZAŁĄCZNIK

KONWENCJA NR 45

dotycząca zatrudniania kobiet przy pracach pod ziemią we wszelkiego rodzaju kopalniach

Konferencja ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy,

Zwołana do Genewy przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy i zebrana w dniu 4 czerwca 1935 r. na dziewiętnastej sesji,

Postanowiwszy przyjąć rozmaite propozycje dotyczące zatrudniania kobiet przy pracach pod ziemią we wszelkiego rodzaju kopalniach, która to sprawa stanowi drugi punkt porządku dziennego sesji,

Po ustaleniu, że propozycjom tym należałoby nadać formę konwencji międzynarodowej,

przyjmuje w dniu 21 czerwca 1935 r. następującą konwencję, która będzie nosić nazwę konwencji o pracach kobiet pod ziemią, 1935 r.

Artykuł  1

Przy stosowaniu niniejszej Konwencji określenie "kopalnie" obejmuje każde przedsiębiorstwo państwowe lub prywatne wydobywające bogactwa położone pod powierzchnią ziemi.

Artykuł  2

Żadna osoba płci żeńskiej bez względu na wiek, nie może być zatrudniona przy pracach pod ziemią w kopalniach.

Artykuł  3

Ustawodawstwo krajowe może wyłączyć z powyższego zakazu:

a) osoby zajmujące stanowisko kierownicze, nie wykonujące pracy fizycznej;

b) osoby zatrudnione w służbie sanitarnej i społecznej;

c) osoby znajdujące się w okresie studiów, skierowane na praktykę do podziemnych części kopalni w ramach szkolenia zawodowego;

d) wszelkie inne osoby udające się dorywczo do podziemnych części kopalni dla wykonania zawodu o charakterze niefizycznym.

Artykuł  4

Oficjalne akty ratyfikacji niniejszej Konwencji zostaną przesłane Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy w celu zarejestrowania.

Artykuł  5

1. Niniejsza Konwencja będzie wiązać tylko tych Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy, których akty ratyfikacji zostaną zarejestrowane przez Dyrektora Generalnego.

2. Wejdzie ona w życie w 12 miesięcy po zarejestrowaniu przez Dyrektora Generalnego aktów ratyfikacji dwóch Członków.

3. Konwencja ta nabierze następnie mocy dla każdego Członka w 12 miesięcy po dacie zarejestrowania aktu jego ratyfikacji.

Artykuł  6

Natychmiast po zarejestrowaniu aktów ratyfikacji dwóch Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy zawiadomi o tym fakcie wszystkich Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy. Będzie on ich powiadamiał o zarejestrowaniu aktów ratyfikacji, które mu zostaną później złożone przez jakichkolwiek innych Członków Organizacji.

Artykuł  7

1. Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą Konwencję, może ją wypowiedzieć po upływie okresu 10 lat po dacie pierwotnego wejścia w życie Konwencji, aktem przesłanym do Dyrektora Generalnego Międzynarodowego Biura Pracy i przez niego zarejestrowanym. Wypowiedzenie to nabiera ważności w rok po jego zarejestrowaniu.

2. Każdy członek, który ratyfikował niniejszą Konwencję i nie skorzysta w ciągu roku po upływie terminu dziesięcioletniego określonego w poprzedzającym paragrafie z możliwości wypowiedzenia przewidzianej w niniejszym artykule, będzie związany na okres dalszych 10 lat i następnie będzie mógł wypowiedzieć niniejszą Konwencję po upływie każdych 10 lat, z zachowaniem warunków przewidzianych w niniejszym artykule.

Artykuł  8

Po upływie każdych dziesięciu lat od daty wejścia w życie niniejszej Konwencji Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy powinna przedstawić Konferencji ogólnej sprawozdanie z wykonania niniejszej Konwencji i zadecyduje, czy zachodzi potrzeba wpisania sprawy całkowitej lub częściowej rewizji na porządek obrad Konferencji.

Artykuł  9

1. W przypadku gdyby Konferencja przyjęła nową konwencję stanowiącą całkowitą lub częściową rewizję niniejszej Konwencji i jeśli nowa konwencja nie postanowi inaczej:

a) ratyfikowane przez Członka nowej konwencji stanowiącej rewizję pociągnie za sobą z mocy samego prawa, niezależnie od postanowień art. 7, natychmiastowe wypowiedzenie niniejszej Konwencji pod warunkiem, że nowa konwencja stanowiąca rewizję wejdzie w życie;

b) od daty wejścia w życie nowej konwencji, stanowiącej rewizję, niniejsza Konwencja przestanie być otwarta do ratyfikacji przez Członków.

2. Niniejsza Konwencja pozostanie w każdym razie w mocy w dotychczasowej formie i brzmieniu dla Członków, którzy ją ratyfikowali, a którzy nie ratyfikowali Konwencji stanowiącej rewizję.

Artykuł  10

Teksty francuski i angielski niniejszej Konwencji mają jednakową moc obowiązującą.