Konwencja (Nr 42) o chorobach zawodowych (zrewidowana). Genewa.1934.06.21.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.31.235

Akt obowiązujący

Wersja od: 29 września 1948 r.

KONWENCJA (Nr 42)

o chorobach zawodowych z roku 1934 (zrewidowana).

(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 26 czerwca 1948 r. - Dz. U. R. P. Nr 34, poz. 233).

W Imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

BOLESŁAW BIERUT

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 21 czerwca 1934 r. została przyjęta w Genewie przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy Konwencja (Nr 42), dotycząca odszkodowania za choroby zawodowe (zrewidowana).

Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadczamy, że wymieniona Konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego poleciliśmy wycisnąć na Akcie niniejszym pieczęć Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 30 sierpnia 1948 r.:

KONWENCJA (Nr 42)

dotycząca odszkodowania za choroby zawodowe (konwencja zrewidowana w roku 1934).

Konferencja Ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy przy Lidze Narodów,

zwołana w Genewie przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy i zgromadzona tam w dniu 4 czerwca 1934 r. na swej osiemnastej sesji,

postanowiwszy przyjąć pewne wnioski w sprawie częściowej rewizji konwencji, dotyczącej odszkodowania za choroby zawodowe, przyjęte przez Konferencję na swej siódmej sesji, która to kwestia zawarta jest w piątym punkcie porządku obrad sesji, i

postanowiwszy, że wnioski te mają być ujęte w formę projektu konwencji międzynarodowej,

przyjmuje w dniu 21 czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego czwartego roku poniższy projekt konwencji, która nazwana będzie Konwencją (zrewidowaną) o chorobach zawodowych z roku 1934:

Artykuł  1.

1. Każdy Członek Międzynarodowej Organizacji Pracy, ratyfikujący niniejszą konwencję, zobowiązuje się do zapewnienia poszkodowanym wskutek chorób zawodowych lub członkom ich rodziny odszkodowania, na zasadach ogólnych swego ustawodawstwa narodowego o odszkodowaniu za wypadki przy pracy.

2. Wysokość tego odszkodowania nie będzie niższa od przewidzianej w ustawodawstwie narodowym wysokości odszkodowania za szkody, wynikłe z wypadków przy pracy. Z zastrzeżeniem tego postanowienia każdy Członek, ustalając w swym ustawodawstwie narodowym warunki wypłacania odszkodowania za choroby zawodowe oraz stosując do tych chorób swoje ustawodawstwo o odszkodowaniach za wypadki przy pracy, będzie mógł tak je zmienić i dostosować, jak to uzna za odpowiednie.

Artykuł  2.

Każdy Członek Międzynarodowej Organizacji Pracy, ratyfikujący niniejszą konwencję, obowiązuje się uważać za choroby zawodowe zarówno choroby, jak zatrucia, wywołane substancjami wymienionymi w załączonym niżej wykazie, jeżeli chorobom tym lub zatruciom ulegają pracownicy, zatrudnieni w zawodach, przemysłach lub przy czynnościach wymienionych obok w tymże wykazie, i jeżeli są one skutkiem pracy w przedsiębiorstwie, podlegającym ustawodawstwu narodowemu.

WYKAZ

Spis chorób i substancji Spis odnośnych zawodów,

trujących. przemysłów i czynności.

Zatrucie ołowiem, jego stopami Przerób rud, zawierających

lub związkami oraz bezpośrednie ołów, łącznie z ołowiowymi

następstwa tego zatrucia. produktami odpadkowymi w hutach

cynkowych.

Przetapianie starego cynku i

ołowiu w gąski.

Wyrób przedmiotów ze stopionego

ołowiu i ze stopów, zawierających ołów.

Przemysły poligraficzne.

Wytwarzanie związków ołowiu.

Wyrób i naprawa akumulatorów

elektrycznych.

Przygotowywanie i stosowanie

emalii, zawierających ołów.

Polerowanie za pomocą opiłków

ołowianych i substancyj zawierających

ołów.

Roboty malarskie, związane z przygotowywaniem i używaniem

pokostów, kitów i farb, zawierających

barwniki ołowiowe.

Zatrucie rtęcią, jej Przerób rud rtęciowych.

amalgamatami i związkami oraz Wytwarzanie związków

bezpośrednie następstwa tego rtęciowych.

zatrucia. Wyrób przyrządów pomiarowych

i laboratoryjnych.

Przygotowywanie surowców,

używanych w kapelusznictwie.

Złocenie w ogniu.

Używanie pomp rtęcowych przy

wyrobie żarówek.

Wyrób kapiszonów z piorunianem

rtęci.

Zakażenie wąglikiem. Robotnicy, mający styczność ze

zwierzętami zakażonymi wąglikiem.

Praca przy odpadkach zwierzęcych.

Ładowanie, wyładowywanie lub

przewóz towarów.

Pylica, z gruźlicą lub bez Przemysły lub czynności uznane

gruźlicy krzemowej, o ile przez ustawodawstwo narodowe

pylica jest przyczyną, za narażające na ryzyko pylicy.

powodującą niezdolność lub

śmierć.

Zatrucia fosforem lub jego Wszystkie czynności, związane

związkami wraz z bezpośrednimi z produkcją, wydobywaniem lub

skutkami tego zatrucia. używaniem fosforu lub jego związków.

Zatrucie arsenem lub jego Wszystkie czynności, związane

związkami wraz z bezpośrednimi z produkcją, wydobywaniem lub

skutkami tego zatrucia. używaniem arsenu lub jego

związków.

Zatrucia benzolem lub jego Wszystkie czynności, związane

homologami i ich pochodnymi z produkcją, wydobywaniem lub

wraz z bezpośrednimi skutkami używaniem benzolu lub jego

tego zatrucia. homologów i ich pochodnych.

Zatrucie chloropochodnymi Wszystkie czynności, związane

węglowodorów szeregu tłuszczowego z produkcją, wydobywaniem lub

używaniem chloropochodnych

węglowodorów szeregu tłuszczowego,

ustalone przez ustawodawstwo

narodowe.

Zmiany chorobowe wywołane: Wszystkie czynności, narażające

a) radem lub innymi na działanie radu,

substancjami promienio- substancji promieniotwórczych

twórczymi, lub promieni Rentgena.

b) promieniami Rentgena.

Zachorowanie na nabłoniaki Wszystkie czynności, związane

skóry. z zajęciem lub zatrudnieniem przy smole,

paku, asfalcie, olejach mineralnych,

parafinie oraz przy wszelkich

połączeniach, produktach, lub

pozostałościach tych substancji.

Artykuł  3.

Dokumenty ratyfikacyjne niniejszej konwecji będą przesłane Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów i przez niego rejestrowane.

Artykuł  4.

1. Niniejsza Konwencja obowiązywać będzie tylko tych Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy, których dokumenty ratyfikacyjne zostały zarejestrowane przez Sekretarza Generalnego.

2. Konwencja wejdzie w życie po upływie 12 miesięcy po zarejestrowaniu przez Sekretarza Generalnego dokumentów ratyfikacyjnych dwóch Członków.

3. Następnie konwencja ta wejdzie w życie dla każdego Członka po upływie 12 miesięcy od daty zarejestrowania jego dokumentu ratyfikacji.

Artykuł  5.

Z chwilą, gdy ratyfikacje dwóch Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy zostaną zarejestrowane w Sekretariacie, Sekretarz Generalny Ligi Narodów poda ten fakt do wiadomości wszystkich Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy. Zawiadomi on również Członków o zarejestrowaniu ratyfikacji, przesłanych mu poźniej przez innych Członków Organizacji.

Artykuł  6.

1. Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą konwencję, może po upływie okresu pięcioletniego, od daty pierwotnego wejścia jej w życie, wypowiedzieć ją aktem, który prześle do zarejestrowania Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów. Wypowiedzenie to nabiera mocy dopiero po upływie roku od daty zarejestrowania w Sekretariacie.

2. Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą konwencję, a który w terminie rocznym po upływie okresu pięcioletniego, wymienionego w paragrafie poprzednim, nie uczyni użytku z możności wypowiedzenia, przewidzianego w niniejszym artykule, będzie związany na nowy okres pięcioletni, a następnie będzie mógł wypowiedzieć niniejszą konwencję po upływie każdego okresu pięcioletniego w warunkach, przewidzianych w niniejszym artykule.

Artykuł  7.

Po upływie każdego okresu dziesięcioletniego począwszy od wejścia w życie niniejszej konwencji Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy powinna złożyć Konferencji Ogólnej sprawozdanie o stosowaniu niniejszej konwencji i postanowić, czy należy umieścić na porządku obrad Konferencji sprawę całkowitej lub częściowej rewizji konwencji.

Artykuł  8.

1. W przypadku, gdyby Konferencja przyjęła nową konwencję, zmieniającą całkowicie lub częściowo niniejszą konwencję, i o ile nowa konwencja nie postanowi inaczej:

a) ratyfikacja przez Członka nowej, zmienionej konwencji, pociągnęłaby z samego prawa, niezależnie od postanowień art. 6, natychmiastowe wypowiedzenie niniejszej konwencji z zastrzeżeniem, że nowa, zmieniona konwencja weszła w życie,

b) począwszy od daty wejścia w życie nowej, zmienionej konwencji, niniejsza konwencja przestałaby być otwarta do ratyfikacji Członków.

2. Niniejsza konwencja pozostałaby jednakże w mocy, zarówno co do formy, jak i treści, w stosunku do Członków, którzy ją ratyfikowali, a którzy nie ratyfikowali nowej, zmienionej konwencji.

Artykuł  9.

Za tekst autentyczny niniejszej konwencji uznaje się obydwa jej brzmienia: francuskie i angielskie.