Art. 9. - Konwencja (Nr 36) dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na starość pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach rolnych. Genewa.1933.06.29.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1949.31.225
Akt obowiązujący
Wersja od: 29 września 1948 r.
Artykuł 9.
1.
Ubezpieczeni i ich pracodawcy powinni ponosić opłaty na utworzenie funduszów ubezpieczenia.
2.
Ustawodawstwo narodowe może zwolnić z opłacenia składek:
a)
uczniów i młodocianych pracowników poniżej określonego wieku,
b)
pracowników, którzy nie otrzymują wynagrodzenia w gotówce lub którzy otrzymują bardzo niskie wynagrodzenie,
c)
pracowników zatrudnionych przez pracodawcę, który opłaca składki w formie ryczałtu niezależnie od liczby zatrudnionych przez niego pracowników.
3.
Opłacanie składek przez pracodawców może nie być przewidziane w ustawodawstwach o ubezpieczeniu narodowym, którego zakres przekracza krąg zatrudnionych w pracy najemnej.
4.
Władze publiczne uczestniczyć będą w tworzeniu funduszów lub w świadczeniach ubezpieczenia, ustanowionego na korzyść pracowników najemnych w ogólności lub robotników.
5.
Ustawodawstwa narodowe, które w chwili przyjęcia niniejszej konwencji nie przewidywały opłacania składek przez ubezpieczonych, mogą nadal utrzymać w mocy zwolnienie ich od obowiązku składkowania.
Nasza strona internetowa wykorzystuje pliki cookie. Jeśli zgadzasz się na używanie plików cookie kliknij "Zamknij" lub po prostu kontynuuj przeglądanie. Uzyskaj więcej informacji lub zmień ustawienia .