Art. 2. - Konwencja (Nr 35) dotycząca obowiązkowego ubezpieczenia na starość pracowników najemnych, zatrudnionych w przedsiębiorstwach przemysłowych i handlowych, w wolnych zawodach, jak również chałupników i pracowników gospodarstw domowych. Genewa.1933.06.29.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1949.31.223

Akt obowiązujący

Wersja od: 29 września 1948 r.

Artykuł  2.

1. Obowiązkowe ubezpieczenie na wypadek starości będzie miało zastosowanie do robotników, pracowników umysłowych i uczniów, zatrudnionych w przedsiębiorstwach przemysłowych, w przedsiębiorstwach handlowych, w wolnych zawodach, jak również do chałupników i do służby domowej.

2. Jednakże każdy Członek może przewidzieć w swym ustawodawstwie narodowym takie wyjątki, jakie uzna za konieczne, jeżeli chodzi o:

a) pracowników, których wynagrodzenie przekracza określoną granicę, a jeżeli chodzi o ustawodawstwa, które nie przewidują takiego ogólnego wyjątku - pracowników umysłowych, wykonywających zawód, uważany zazwyczaj za wolny zawód,

b) pracowników, nie otrzymujących wynagrodzenia w gotówce,

c) pracowników młodocianych poniżej określonego wieku i o pracowników, którzy przy podjęciu poraz pierwszy pracy najemnej są za starzy do objęcia ich ubezpieczeniem,

d) chałupników, których warunki pracy nie mogą być zrównane z warunkami pracy pracowników najemnych,

e) członków rodziny pracodawcy,

f) pracowników, wykonywających zatrudnienia, które trwając w ogóle i z natury rzeczy przez krótkie okresy czasu nie pozwoliłyby zainteresowanym na wypełnienie warunków do przyznania świadczeń, jak również osoby, które wykonywają pracę najemną dorywczo i dodatkowo,

g) pracowników niezdolnych do zarobkowania i osoby otrzymujące pensje inwalidzkie lub starcze,

h) zemerytowanych funkcjonariuszy, wykonywających pracę najemną, oraz osoby korzystające z dochodu osobistego, jeżeli emerytura lub dochód osobisty jest co najmniej równy pensji, przewidzianej przez ustawodawstwo narodowe,

i) pracowników, którzy w czasie swych studiów udzielają lekcji lub są zatrudnieni za wynagrodzeniem w celu uzyskania przygotowania, pozwalającego im na wykonywanie zawodu, odpowiadającego tym studiom,

j) pracowników, pozostających w służbie osobistej pracodawców rolnych.

3. Poza tym mogą być wyłączone z obowiązkowego ubezpieczenia osoby, które na podstawie ustawy, zarządzenia lub specjalnego statutu mają lub będą miały w razie starości prawo do świadczeń co najmniej równych, ogólnie biorąc, świadczeniom, przewidzianym w niniejszej konwencji.

4. Niniejsza konwencja nie będzie miała zastosowania do marynarzy i do rybaków morskich.