Konwencja (nr 115) dotycząca ochrony pracowników przed promieniowaniem jonizującym. Genewa.1960.06.22.
Dz.U.1965.8.45
Akt obowiązującyKONWENCJA (Nr 115)
DOTYCZĄCA OCHRONY PRACOWNIKÓW PRZED PROMIENIOWANIEM JONIZUJĄCYM.
przyjęta w Genewie dnia 22 czerwca 1960 r.
RADA PAŃSTWA
POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 22 czerwca 1960 r. przyjęta została w Genewie na czterdziestej czwartej sesji Konferencji Ogólnej Międzynarodowej Organizacji Pracy Konwencja (nr 115) dotycząca ochrony pracowników przed promieniowaniem jonizującym.
Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Dano w Warszawie, dnia 19 października 1964 r.
(Tekst konwencji zamieszczony jest w załączniku niniejszego numeru).
ZAŁĄCZNIK
KONWENCJA 115
KONWENCJA 115
Konferencja Ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy,
Zwołana do Genewy przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy i zebrana tam w dniu 1 czerwca 1960 r. na swej czterdziestej czwartej sesji;
Postanowiwszy przyjąć niektóre wnioski dotyczące ochrony pracowników przed promieniowaniem jonizującym, która to sprawa stanowi czwarty punkt porządku dziennego sesji;
Postanowiwszy, że wnioski te zostaną ujęte w formę konwencji międzynarodowej,
przyjmuje dnia dwudziestego drugiego czerwca tysiąc dziewięćset sześćdziesiątego roku poniższą konwencję, która otrzyma nazwę Konwencji o ochronie przed promieniowaniem, 1960:
CZĘŚĆ I. POSTANOWIENIA OGÓLNE
Każdy Członek Międzynarodowej Organizacji Pracy, który ratyfikuje niniejszą konwencję, zobowiązuje się do stosowania jej w drodze ustawodawczej, w drodze zbiorów wytycznych lub w inny odpowiedni sposób. Wprowadzając w życie postanowienia konwencji, właściwa władza powinna zasięgać opinii przedstawicieli pracodawców i pracowników.
CZĘŚĆ II. ŚRODKI OCHRONY
Prace w warunkach wymienionych w artykule 2 powinny być zorganizowane i wykonywane w sposób gwarantujący ochronę przewidzianą w niniejszej części konwencji.
Należy czynić wszelkie wysiłki, aby obniżyć do możliwie najniższego poziomu oddziaływanie promieniowania jonizującego na pracowników, a wszystkie zainteresowane strony powinny unikać jakiegokolwiek niepotrzebnego narażania pracowników na to promieniowanie.
Zgodnie z postanowieniami artykułu 6 należy ustalić odpowiednie dawki lub ilości dla tych pracowników, którzy choć nie są bezpośrednio zatrudnieni przy pracach związanych z promieniowaniem, to jednak przebywają lub przechodzą przez pomieszczenie, gdzie mogą być wystawieni na działanie promieniowania jonizującego lub na działanie substancji radioaktywnych.
Ustawodawstwo powinno przewidywać wydanie w sposób przez nie ustalony urzędowego wykazu prac, przy których wykonywaniu pracownicy narażeni są na wpływ promieniowania jonizującego.
Należy przeprowadzać odpowiednią kontrolę pracowników i miejsc pracy, mającą na celu określenie stopnia narażenia pracowników na promieniowanie jonizujące lub na działanie substancji radioaktywnych oraz sprawdzenie, czy ustalone normy są przestrzegane.
Wszyscy pracownicy wystawieni bezpośrednio na działanie promieniowania powinni przejść odpowiednie badanie lekarskie przed lub wkrótce po przystąpieniu do pracy i podlegać następnie okresowym badaniom lekarskim.
W trybie przewidzianym w artykule 1 dla wprowadzenia w życie tej konwencji należy określić okoliczności, w których ze względu na charakter lub stopień narażenia należy podjąć niezwłocznie następujące kroki:
Żaden pracownik nie powinien być ani zatrudniany, ani kontynuować pracy, która może go narazić na działanie promieniowania jonizującego, wbrew autorytatywnej opinii lekarskiej.
Każdy Członek, który ratyfikuje niniejszą konwencję, zobowiązuje się do powołania właściwych organów inspekcji do kontrolowania sposobu zastosowania jej postanowień lub do sprawdzania, czy zapewniona została odpowiednia inspekcja.
CZĘŚĆ III. POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Formalne akty ratyfikacji niniejszej konwencji będą przesłane Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy i będą przez niego zarejestrowane.
Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy udzieli Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, w celu zarejestrowania zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych, wyczerpujących informacji o wszystkich ratyfikacjach i wszystkich aktach wypowiedzenia, jakie zarejestruje zgodnie z postanowieniami poprzednich artykułów.
Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy, w każdym wypadku, gdy uzna to za potrzebne, przedstawi Konferencji Ogólnej sprawozdanie o stosowaniu niniejszej konwencji i rozpatrzy, czy należy wpisać na porządek dzienny Konferencji sprawę całkowitej lub częściowej jej rewizji.
Francuskie i angielskie brzmienie tekstu niniejszej konwencji jest jednakowo autentyczne.
Powyższy tekst jest autentycznym tekstem konwencji przyjętej należycie przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy na jej czterdziestej czwartej sesji, która odbyła się w Genewie i została ogłoszona za zamkniętą dnia 23 czerwca 1960 r.
Na dowód czego w dniu ósmym sierpnia 1960 r. złożyli swe podpisy; (pominięto).
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (11)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (11)
- Ratyfikacja przez Francję Konwencji (nr 115) dotyczącej ochrony pracowników przed promieniowaniem jonizującym, przyjętej w Genewie dnia 22 czerwca 1960 r.
- Ratyfikacja przez Włochy Konwencji (nr 115) dotyczącej ochrony pracowników przed promieniowaniem jonizującym, przyjętej w Genewie dnia 22 czerwca 1960 r. oraz Konwencji (nr 124), dotyczącej badania lekarskiego zdatności młodocianych do pracy pod ziemią w kopalniach, przyjętej w Genewie dnia 23 czerwca 1965 r.
- Ratyfikacja przez Ekwador Konwencji (nr 115) dotyczącej ochrony pracowników przed promieniowaniem jonizującym, przyjętej w Genewie dnia 22 czerwca 1960 r.