Część 10 - ŚWIADCZENIA W RAZIE ŚMIERCI ŻYWICIELA RODZINY - Konwencja (nr 102) dotycząca minimalnych norm zabezpieczenia społecznego. Genewa.1952.06.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.93.775

Akt obowiązujący
Wersja od: 3 grudnia 2004 r.

CZĘŚĆ  X

ŚWIADCZENIA W RAZIE ŚMIERCI ŻYWICIELA RODZINY

Każdy Członek związany niniejszą częścią konwencji powinien zapewnić osobom chronionym udzielanie świadczeń w razie śmierci żywiciela rodziny zgodnie z poniższymi artykułami tej części.

1.
Przedmiot ochrony powinien obejmować utratę przez wdowę lub dzieci środków utrzymania z powodu śmierci żywiciela rodziny; prawo wdowy do świadczeń może być uzależnione od uznania zgodnie z ustawodawstwem krajowym, że jest ona niezdolna do utrzymywania się samodzielnie.
2.
Ustawodawstwo krajowe może przewidywać, że osobie, która miała prawo do świadczeń, można zawiesić ich wypłatę, jeżeli osoba ta jest zatrudniona za ustalonym wynagrodzeniem, lub można obniżyć jej świadczenia oparte na składkach, jeżeli zarobki osoby korzystającej ze świadczeń przekraczają ustaloną wysokość, świadczenia zaś nieoparte na składkach można obniżyć, gdy zarobki osoby korzystającej ze świadczeń lub inne jej dochody bądź też łącznie zarobki i inne dochody przekraczają ustaloną wysokość.

Zakres osób chronionych powinien obejmować:

(a) żony i dzieci żywicieli rodziny należących do ustalonych grup pracowników, które stanowią łącznie co najmniej 50 % ogółu pracowników, albo

(b) żony i dzieci żywicieli rodziny należących do ustalonych grup ludności zawodowo czynnej, które stanowią łącznie co najmniej 20 % ogółu mieszkańców, albo

(c) gdy należą do mieszkańców - wszystkie wdowy i dzieci, które utraciły swego żywiciela rodziny i których środki w czasie trwania przypadków objętych ochroną nie przekraczają granic ustalonych zgodnie z postanowieniami artykułu 67, albo

(d) w razie złożenia deklaracji w myśl artykułu 3 żony i dzieci żywicieli rodziny należących do ustalonych grup pracowników stanowiących łącznie co najmniej 50 % ogółu pracowników, którzy pracują w zakładach przemysłowych zatrudniających 20 lub więcej osób.

Świadczenia powinny być udzielane w formie wypłat periodycznych obliczonych:

(a) zgodnie z postanowieniami artykułu 65 bądź artykułu 66, jeżeli ochroną objęto grupy pracowników lub grupy ludności zawodowo czynnej;

(b) zgodnie z postanowieniami artykułu 67, jeżeli ochroną objęci są wszyscy mieszkańcy, których środki w czasie trwania przypadków objętych ochroną nie przekraczają ustalonych granic.

1.
Świadczenia wymienione w artykule 62 powinny być zapewnione w razie zaistnienia przypadków objętych ochroną przynajmniej:

(a) osobie chronionej, której żywiciel rodziny spełnił, zgodnie z ustalonymi zasadami, wymóg posiadania stażu, który może wynosić 15 lat opłacania składek lub zatrudnienia bądź 10 lat zamieszkania;

(b) jeżeli ochroną objęte są w zasadzie żony i dzieci wszystkich osób zawodowo czynnych - osobie chronionej, której żywiciel rodziny spełnił wymóg posiadania stażu 3 lat opłacania składek pod warunkiem, że na rzecz żywiciela rodziny w ciągu zawodowo czynnego okresu jego życia zostały opłacone składki w ustalonej przeciętnej wysokości rocznie.

2.
Jeżeli udzielanie świadczeń wymienionych w ustępie 1 jest uzależnione od minimalnego okresu opłacania składek lub zatrudnienia, zmniejszone świadczenia powinny być zapewnione przynajmniej:

(a) osobie chronionej, której żywiciel rodziny, zgodnie z ustalonymi zasadami, spełnił wymóg posiadania stażu 5 lat opłacania składek lub zatrudnienia;

(b) jeżeli ochroną objęte są w zasadzie żony i dzieci wszystkich osób zawodowo czynnych - osobie chronionej, której żywiciel rodziny spełnił wymóg posiadania stażu 3 lat opłacania składek pod warunkiem, że na rzecz żywiciela rodziny w ciągu zawodowo czynnego okresu jego życia została opłacona połowa ustalonej przeciętnej wysokości składek rocznie, przewidzianej w literze (b) ustępu 1 niniejszego artykułu.

3.
Postanowienia określone w ustępie 1 niniejszego artykułu będą uważane za spełnione, jeżeli świadczenia obliczone zgodnie z postanowieniami części XI, lecz według stopy procentowej niższej o 10 jednostek od wskazanej w tabeli załączonej do tej części dla typowego uprawnionego, są zapewnione przynajmniej każdej osobie chronionej, której żywiciel rodziny spełnił zgodnie z ustalonymi zasadami wymóg 5 lat opłacania składek, zatrudnienia lub zamieszkania.
4.
Proporcjonalne zmniejszenie stopy procentowej wskazanej w tabeli załączonej do części XI może być dokonane, jeżeli stan wymagany do przyznania świadczeń odpowiadających obniżonej stopie procentowej przekracza 5 lat opłacania składek lub zatrudnienia, lecz jest krótszy niż 15 lat opłacania składek lub zatrudnienia. Zmniejszone świadczenia wypłacane będą zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu.
5.
Prawo bezdzietnej wdowy, która została uznana za niezdolną do utrzymania się samodzielnie, do świadczeń w razie śmierci żywiciela może być uzależnione od pewnego minimalnego czasu trwania małżeństwa.

Świadczenia wymienione w artykułach 62 i 63 powinny być udzielane przez cały okres trwania przypadków objętych ochroną.