Art. 66. - Konwencja (nr 102) dotycząca minimalnych norm zabezpieczenia społecznego. Genewa.1952.06.28.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.93.775

Akt obowiązujący
Wersja od: 3 grudnia 2004 r.
Artykuł  66
1.
Przy wypłatach periodycznych, do których stosuje się postanowienia niniejszego artykułu, wysokość świadczenia, zwiększonego o kwotę zasiłków rodzinnych wypłacanych w czasie trwania przypadków objętych ochroną, powinna być taka, aby dla typowego uprawnionego, wymienionego w tabeli załączonej do niniejszej części, odpowiadała w danym przypadku objętych ochroną stopie procentowej wskazanej w tej tabeli w stosunku do całości płacy typowego niewykwalifikowanego pracownika płci męskiej i wysokości zasiłków rodzinnych przysługujących osobie chronionej, mającej takie same obowiązki rodzinne jak typowy uprawniony.
2.
Płaca typowego pracownika niewykwalifikowanego płci męskiej, świadczenia i zasiłki rodzinne będą obliczane według tych samych jednostek czasowych.
3.
Dla innych uprawnionych świadczenie będzie ustalane w taki sposób, aby pozostawało w odpowiednim stosunku do świadczeń dla typowego uprawnionego.
4.
W celu stosowania niniejszego artykułu za typowego pracownika niewykwalifikowanego płci męskiej uważa się:

(a) typowego pracownika niewykwalifikowanego zatrudnionego w przemyśle maszynowym, innym niż przemysł maszyn elektrycznych, albo

(b) typowego pracownika niewykwalifikowanego określonego zgodnie z postanowieniami następnego ustępu.

5.
W celu stosowania litery (b) poprzedniego ustępu za typowego pracownika niewykwalifikowanego uważany będzie pracownik tej klasy, w której zatrudnionych jest najwięcej osób chronionych płci męskiej dla danych przypadków objętych ochroną lub żywicieli rodzin osób chronionych, w gałęzi przemysłu, w której zatrudniona jest największa liczba tych osób chronionych lub tych żywicieli rodzin; w tym celu należy korzystać z typowej klasyfikacji międzynarodowej dla przemysłów wszystkich gałęzi działalności gospodarczej, przyjętej przez Radę Gospodarczo-Społeczną Organizacji Narodów Zjednoczonych na siódmej sesji dnia 27 sierpnia 1948 r. i przedstawionej w załączniku do niniejszej konwencji, z uwzględnieniem wszelkich zmian, jakie mogą być do niej wprowadzone.
6.
Jeżeli wysokość świadczenia różni się w poszczególnych regionach, typowy pracownik niewykwalifikowany płci męskiej może być określony dla każdego regionu zgodnie z postanowieniami ustępów 4 i 5 niniejszego artykułu.
7.
Płaca typowego pracownika niewykwalifikowanego płci męskiej będzie określona na podstawie płacy za normalną liczbę godzin pracy, ustaloną przez układy zbiorowe pracy albo w danym przypadku przez ustawodawstwo krajowe lub na jego podstawie, bądź też przez zwyczaj, z uwzględnieniem dodatków drożyźnianych, jeśli są one stosowane; jeżeli tak ustalone płace różnią się w poszczególnych regionach, a postanowienia ustępu 6 niniejszego artykułu nie są stosowane, przyjmuje się płacę średnią.
8.
Wysokość bieżących wypłat periodycznych udzielanych na starość, w razie wypadku przy pracy i choroby zawodowej (z wyjątkiem przypadku niezdolności do pracy), w razie inwalidztwa i śmierci żywiciela rodziny będzie rewidowana w następstwie znacznych zmian ogólnego poziomu zarobków, wynikających ze znacznych zmian kosztów utrzymania.