Art. 10. - Konwencja Narodów Zjednoczonych w sprawie zwalczania pustynnienia w państwach dotkniętych poważnymi suszami i/lub pustynnieniem, zwłaszcza w Afryce. Paryż.1994.06.17.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2002.185.1538

Akt obowiązujący

Wersja od: 12 lutego 2002 r.

Artykuł  10

Krajowe programy działań

1. Celem krajowych programów działań jest identyfikacja czynników przyczyniających się do pustynnienia i praktycznych działań koniecznych do zwalczania pustynnienia i łagodzenia skutków suszy.

2. Krajowe programy działań będą wyszczególniać odpowiednio rolę rządu, miejscowego społeczeństwa i użytkowników ziemi oraz dostępne i potrzebne zasoby. Programy te, między innymi:

(a) będą zawierać długoterminowe strategie zwalczania pustynnienia i łagodzenia skutków susz, położą nacisk na wdrażanie i będą zintegrowane z krajowymi kierunkami polityki trwałego rozwoju;

(b) umożliwią dokonywanie modyfikacji w odpowiedzi na zmieniające się warunki i będą wystarczająco elastyczne na poziomie lokalnym, aby poradzić sobie z różnymi warunkami społeczno-ekonomicznymi, biologicznymi i geofizycznymi;

(c) zwrócą szczególną uwagę na wdrażanie działań zapobiegawczych dla obszarów, które jeszcze nie są zdegradowane albo które są zdegradowane jedynie w niewielkim stopniu;

(d) wzmocnią krajowe możliwości w zakresie klimatologii, meteorologii i hydrologii oraz środki służące wczesnemu ostrzeganiu przed suszą;

(e) będą promować kierunki polityki i wzmacniać ramy instytucjonalne rozwijające współpracę i koordynację, w duchu partnerstwa, między społecznościami udzielającymi pomocy i organami rządowymi wszystkich szczebli oraz ludnością miejscową i grupami wspólnotowymi oraz ułatwią dostęp ludności miejscowej do odpowiedniej informacji i technologii;

(f) zapewnią efektywny udział na poziomach lokalnych, krajowych i regionalnych organizacji pozarządowych i ludności miejscowej, zarówno kobiet, jak i mężczyzn, zwłaszcza użytkowników zasobów, w tym farmerów i pasterzy, oraz reprezentujących ich organizacji w planowaniu kierunków polityki, podejmowaniu decyzji, realizacji i przeglądzie krajowych programów działań oraz

(g) będą wymagać regularnego przeglądu ich realizacji i raportów o ich wdrażaniu.

3. Krajowe programy działań mogą obejmować, między innymi, kilka lub wszystkie z następujących środków służących przygotowaniu do suszy i łagodzeniu jej skutków:

(a) ustanowienie i/lub wzmocnienie, gdzie to konieczne, systemu wczesnego ostrzegania, w tym lokalnych i krajowych urządzeń oraz wspólnych systemów na poziomie subregionalnym i regionalnym, oraz mechanizmów pomocy osobom przesiedlonym z powodu problemów ekologicznych;

(b) wzmocnienie przygotowań do susz i zarządzania, w tym planowanie na wypadek nadzwyczajnych zagrożeń związanych z suszą na poziomach lokalnych, krajowych, subregionalnych i regionalnych, z uwzględnieniem sezonowych i rocznych prognoz klimatu;

(c) ustanowienie i/lub wzmocnienie, gdzie to konieczne, systemu zabezpieczania żywności, w tym urządzeń do przechowywania i handlu, zwłaszcza na obszarach wiejskich;

(d) utworzenie projektów alternatywnych środków utrzymania, które mogą zapewnić dochody na terenach szczególnie zagrożonych suszami, oraz

(e) opracowanie jednolitych programów irygacji dla upraw i hodowli zwierząt.

4. Uwzględniając warunki i wymagania specyficzne dla każdego dotkniętego Państwa-Strony, krajowe programy działań obejmą, odpowiednio, między innymi przedsięwzięcia w niektórych lub wszystkich obszarach priorytetowych odnoszących się do zwalczania pustynnienia i łagodzenia skutków susz na dotkniętych obszarach oraz do ludności tych obszarów: popieranie alternatywnych środków utrzymania i poprawę krajowego środowiska gospodarczego w celu umocnienia programów mających na celu zwalczanie ubóstwa i zapewnienie żywności; dynamikę demograficzną, zrównoważoną gospodarkę zasobami naturalnymi; praktyki rolnicze przyjazne dla środowiska; rozwój i efektywne wykorzystanie różnych źródeł energii; ramy instytucjonalne i prawne; poprawę możliwości oceny i systematycznych obserwacji, w tym służb hydrologicznych i meteorologicznych, oraz rozwijanie potencjału, edukacji i świadomości społecznej.