Rozdział 5 - Przepisy wspólne dla obowiązków sprzedającego i kupującego - Konwencja Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów. Wiedeń.1980.04.11.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1997.45.286

Akt obowiązujący
Wersja od: 4 października 2023 r.

Rozdział  V

Przepisy wspólne dla obowiązków sprzedającego i kupującego

Przewidywane naruszenie umowy i umowy o dostawy towarów partiami

(1) 
Strona może wstrzymać się z wykonaniem swych zobowiązań, jeżeli po zawarciu umowy okaże się, że druga strona nie wykona istotnej części własnych zobowiązań z powodu:

(a) poważnego braku w zdolności tej strony do wykonania lub w wypłacalności, albo

(b) jej postępowania w czasie przygotowań do wykonania lub w trakcie wykonania umowy.

(2) 
Jeżeli sprzedający wysłał towary, zanim ujawniły się przyczyny opisane w ustępie poprzednim, może on sprzeciwić się wydaniu towarów kupującemu, nawet gdy kupujący posiada dokument upoważniający go do ich otrzymania. Niniejszy ustęp dotyczy tylko praw do towarów w stosunkach między kupującym i sprzedającym.
(3) 
Strona wstrzymująca się z wykonaniem powinna natychmiast, przed lub po wysłaniu towarów, zawiadomić drugą stronę o wstrzymaniu wykonania oraz powinna kontynuować wykonanie, jeżeli druga strona odpowiednio zabezpieczy należyte wykonanie swoich zobowiązań.
(1) 
Jeżeli przed terminem wykonania umowy stanie się oczywiste, że jedna ze stron popełni istotne naruszenie umowy, druga strona może oświadczyć o odstąpieniu od umowy.
(2) 
Jeżeli czas na to pozwala, strona, która zamierza oświadczyć o odstąpieniu od umowy, powinna zawiadomić o tym drugą stronę w sposób rozsądny, aby umożliwić jej odpowiednie zabezpieczenie należytego wykonania jej zobowiązań.
(3) 
Postanowienia ustępu poprzedniego nie mają zastosowania, jeżeli druga strona oświadczyła, że nie wykona swych zobowiązań.
(1) 
W przypadku umowy o dostawę towarów partiami, jeżeli niewykonanie przez jedną ze stron któregoś z zobowiązań dotyczących pewnej partii towarów stanowi istotne naruszenie umowy co do tej partii, druga strona może oświadczyć o odstąpieniu od umowy w zakresie dostawy tej partii towarów.
(2) 
Jeżeli niewykonanie przez jedną ze stron któregoś z jej zobowiązań dotyczących pewnej partii towarów daje drugiej stronie uzasadnione podstawy do wniosku, że nastąpi istotne naruszenie umowy co do dostawy przyszłych partii, może ona oświadczyć o odstąpieniu od umowy na przyszłość, o ile to uczyni w rozsądnym terminie.
(3) 
Kupujący, który oświadczy o odstąpieniu od umowy co do którejkolwiek dostawy, może jednocześnie oświadczyć o odstąpieniu od umowy co do dostaw już dokonanych lub co do przyszłych dostaw, jeżeli z powodu ich wzajemnego związku dostawy te nie mogą być wykorzystane dla celu przewidzianego przez strony w chwili zawarcia umowy.

Odszkodowanie

Odszkodowanie za naruszenie umowy przez jedną stronę obejmuje sumę równą stracie, w tym utratę zysku, poniesioną przez drugą stronę w rezultacie naruszenia. Odszkodowanie takie nie może przewyższać straty, którą strona naruszająca przewidywała lub powinna była przewidywać w chwili zawarcia umowy, w świetle okoliczności, które znała lub powinna była znać, jako możliwy rezultat naruszenia umowy.

W razie rozwiązania umowy i jeżeli kupujący w rozsądny sposób i w rozsądnym terminie po rozwiązaniu nabył zastępczo towary albo sprzedający towary odsprzedał, strona żądająca odszkodowania może otrzymać różnicę między ceną z umowy a ceną z transakcji zastępczej oraz jakiekolwiek inne odszkodowanie należne na podstawie artykułu 74.

(1) 
Jeżeli umowa jest rozwiązana i istnieje bieżąca cena towarów, strona żądająca odszkodowania może, o ile nie dokonała zakupu zastępczego lub odsprzedaży, zgodnie z artykułem 75, otrzymać różnicę między ceną ustaloną w umowie a ceną bieżącą z chwili rozwiązania oraz jakiekolwiek inne odszkodowanie należne na podstawie artykułu 74. Jeżeli jednak strona żądająca odszkodowania odstąpiła od umowy po odebraniu towarów, stosuje się cenę bieżącą z chwili odbioru zamiast ceny bieżącej z chwili rozwiązania umowy.
(2) 
Dla celów ustępu poprzedniego ceną bieżącą jest cena przyjęta w miejscu, gdzie dostawa towarów powinna być dokonana, lub jeżeli nie ma tam ceny bieżącej - cena przyjęta w innym miejscu, które można uznać za rozsądny, zastępczy punkt odniesienia, biorąc odpowiednio pod uwagę różnice w kosztach przewozu towarów.

Strona powołująca się na naruszenie umowy powinna przedsięwziąć takie środki, które są rozsądne w danych okolicznościach, aby ograniczyć stratę, w tym utratę zysku, spowodowaną naruszeniem umowy. Jeśli tego nie uczyni, strona naruszająca może żądać obniżenia odszkodowania o sumę, o jaką szkoda powinna być zmniejszona.

Jeżeli strona nie dokona zapłaty ceny lub innej należności, druga strona ma prawo do odsetek od zaległej sumy, niezależnie od żądania odszkodowania należnego na podstawie artykułu 74.

Zwolnienia

(1) 
Strona nie ponosi odpowiedzialności za niewykonanie któregoś ze swych obowiązków, jeżeli udowodni, że niewykonanie to nastąpiło z powodu przeszkody od niej niezależnej i że nie można było od niej rozsądnie oczekiwać wzięcia pod uwagę tej przeszkody w chwili zawarcia umowy lub uniknięcia bądź przezwyciężenia przeszkody lub jej następstw.
(2) 
Jeżeli niewykonanie przez stronę nastąpiło z powodu niewykonania zobowiązań przez osobę trzecią, którą strona zaangażowała do wykonania całości lub części umowy, strona ta jest zwolniona od odpowiedzialności tylko wtedy, gdy:

(a) jest ona zwolniona na podstawie ustępu poprzedniego, i

(b) zaangażowana osoba trzecia byłaby również zwolniona od odpowiedzialności, gdyby przepisy tamtego ustępu miały do niej zastosowanie.

(3) 
Zwolnienie od odpowiedzialności przewidziane w niniejszym artykule obowiązuje tylko w okresie trwania przeszkody.
(4) 
Strona nie wykonująca umowy powinna zawiadomić drugą stronę o przeszkodzie i oddziaływaniu przeszkody na jej zdolność do wykonania umowy. Jeżeli druga strona nie otrzymała zawiadomienia w rozsądnym terminie od chwili, gdy strona nie wykonująca umowy wiedziała lub powinna była wiedzieć o przeszkodzie, strona ta odpowiada za szkodę wynikłą z nieotrzymania przez drugą stronę takiego zawiadomienia.
(5) 
Przepisy niniejszego artykułu nie zabraniają żadnej stronie wykonywania innych praw niż prawo do żądania odszkodowania na podstawie niniejszej konwencji.

Strona nie może powoływać się na niewykonanie umowy przez drugą stronę w takim zakresie, w jakim brak wykonania jest następstwem jej własnego działania lub zaniechania.

Skutki odstąpienia od umowy

(1) 
Odstąpienie od umowy zwalnia obie strony z ich zobowiązań wynikających z umowy, z zastrzeżeniem ewentualnie należnego odszkodowania. Odstąpienie nie ma wpływu na postanowienia umowy dotyczące rozstrzygania sporów lub na prawa i obowiązki stron będące następstwem odstąpienia od umowy.
(2) 
Strona, która wykonała umowę w całości lub w części, może żądać od drugiej strony zwrotu tego, co dostarczyła lub zapłaciła na podstawie umowy. Jeżeli obie strony obowiązane są do zwrotu, powinny to uczynić równocześnie.
(1) 
Kupujący traci prawo do odstąpienia od umowy lub żądania od sprzedającego dostarczenia towarów zastępczych, jeżeli jest dla niego niemożliwy zwrot towarów w takim zasadniczo stanie, w jakim je otrzymał.
(2) 
Poprzedni ustęp nie ma zastosowania:

(a) jeżeli brak możliwości zwrotu towarów lub zwrotu towarów w takim zasadniczym stanie, w jakim otrzymał je kupujący, nie jest spowodowany działaniem lub zaniechaniem kupującego,

(b) jeżeli całość lub część towarów uległa zniszczeniu lub uszkodzeniu w wyniku kontroli przewidzianej w artykule 38, lub

(c) jeżeli towary lub część towarów została sprzedana w normalnym toku działalności handlowej kupującego lub została przez niego zużyta lub przetworzona w toku normalnego użytku, zanim stwierdził lub powinien był stwierdzić brak zgodności z umową.

Kupujący, który utracił prawo do oświadczenia o odstąpieniu od umowy lub żądania od sprzedającego dostarczenia towarów zastępczych, zgodnie z artykułem 82, zachowuje wszelkie środki ochrony prawnej na podstawie umowy i niniejszej konwencji.

(1) 
Jeżeli sprzedający obowiązany jest do zwrotu ceny, powinien zapłacić również odsetki od dnia zapłaty ceny.
(2) 
Kupujący powinien przekazać sprzedającemu wszelkie korzyści, jakie osiągnął z towarów lub ich części:

(a) jeżeli powinien zwrócić towary w całości lub w części, lub

(b) jeżeli jest dla niego niemożliwy zwrot całości lub części towarów, lub zwrot całości lub części towarów w takim zasadniczo stanie, w jakim je otrzymał, i jeżeli mimo to oświadczył o odstąpieniu od umowy lub zażądał dostarczenia towarów zastępczych.

Zabezpieczenie towarów

Jeżeli kupujący opóźnia się z odbiorem dostawy towarów lub nie płaci za nie ceny, podczas gdy zapłata ceny i dostawa towarów powinny być dokonane równocześnie, sprzedający, który jest w posiadaniu towarów lub może nimi rozporządzać, powinien podjąć rozsądne w danych okolicznościach środki dla ich zabezpieczenia. Może on zatrzymać towary do chwili uzyskania od kupującego zwrotu swych rozsądnych wydatków.

(1) 
Jeżeli kupujący otrzymał towary i zamierza wykorzystać swoje prawo do odrzucenia zgodnie z umową lub z niniejszą konwencją, powinien podjąć rozsądne w danych okolicznościach środki dla ich zabezpieczenia. Może on zatrzymać towary do chwili uzyskania od sprzedającego zwrotu swych rozsądnych wydatków.
(2) 
Jeżeli towary wysłane kupującemu zostały oddane do jego dyspozycji w miejscu ich przeznaczenia i jeżeli kupujący korzysta z prawa do ich odrzucenia, powinien objąć je w posiadanie na rachunek sprzedającego, o ile może to uczynić bez zapłaty ceny i bez nierozsądnych utrudnień lub nierozsądnych wydatków. Przepisu tego nie stosuje się, jeżeli sprzedający lub osoba upoważniona do przejęcia towarów na jego rachunek jest obecna w miejscu przeznaczenia. Prawa i obowiązki kupującego, który obejmuje w posiadanie towary na mocy niniejszego ustępu, reguluje ustęp poprzedni.

Strona zobowiązana do podjęcia środków dla zabezpieczenia towarów może złożyć towary w pomieszczeniach składowych osoby trzeciej na koszt drugiej strony, pod warunkiem że związane z tym koszty nie będą nierozsądne.

(1) 
Strona zobowiązana do zabezpieczenia towarów zgodnie z artykułami 85 lub 86 może je sprzedać w każdy właściwy sposób, jeżeli druga strona nierozsądnie opóźnia się z objęciem towarów w posiadanie lub z odebraniem ich z powrotem albo z zapłatą ceny lub kosztów ich zabezpieczenia, pod warunkiem zawiadomienia drugiej strony w rozsądny sposób o swym zamiarze sprzedaży.
(2) 
Jeżeli grozi szybkie pogorszenie się stanu towarów albo gdy ich zabezpieczenie pociągałoby za sobą nierozsądne koszty, strona zobowiązana do zabezpieczenia towarów zgodnie z artykułami 85 lub 86 powinna podjąć rozsądne środki w celu ich sprzedaży. W miarę możliwości powinna powiadomić drugą stronę o swym zamiarze sprzedaży.
(3) 
Strona sprzedająca towary ma prawo zatrzymać z przeprowadzonej sprzedaży sumę równą rozsądnym kosztom zabezpieczenia i sprzedaży towarów. Nadwyżka powinna być zwrócona drugiej stronie.