Część 4 - POSTANOWIENIA KOŃCOWE - Konwencja Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów. Wiedeń.1980.04.11.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1997.45.286
Akt obowiązujący Wersja od: 4 października 2023 r.
CZĘŚĆ IV
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych zostaje niniejszym wyznaczony jako depozytariusz tej konwencji.
Niniejsza konwencja nie ma pierwszeństwa przed jakimkolwiek porozumieniem międzynarodowym, które już weszło w życie lub może wejść w życie i które zawiera postanowienia dotyczące spraw regulowanych przez niniejszą konwencję, pod warunkiem że strony umowy mają swoje siedziby handlowe w Państwach-Stronach takiego porozumienia.
(1)
Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisania na posiedzeniu końcowym Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Umów międzynarodowej sprzedaży towarów i pozostanie otwarta do podpisania dla wszystkich Państw w siedzibie głównej Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku do dnia 30 września 1981 r.(2)
Niniejsza konwencja podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez Państwa sygnatariuszy.(3)
Do niniejszej konwencji mogą przystąpić wszystkie Państwa, które nie podpisały konwencji, w czasie gdy była ona wyłożona do podpisu.(4)
Dokumenty ratyfikacyjne przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia będą składane Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.(1)
Każde Umawiające się Państwo może w chwili podpisania, ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oświadczyć, że nie będzie związane częścią II niniejszej konwencji lub że nie będzie związane częścią III niniejszej konwencji.(2)
Umawiające się Państwo, które składa zgodnie z ustępem poprzednim oświadczenie dotyczące części II lub części III niniejszej konwencji, nie będzie uważane za Umawiające się Państwo, w rozumieniu ustępu (1) artykułu 1 konwencji, w odniesieniu do spraw regulowanych przez tę część konwencji, do której ma zastosowanie to oświadczenie.(1)
Jeżeli Umawiające się Państwo posiada dwie lub więcej części terytorium, w których zgodnie z jego konstytucją mają zastosowanie różne systemy prawne w odniesieniu do spraw regulowanych w niniejszej konwencji, może ono w czasie podpisania, ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oświadczyć, że konwencja rozciąga się na wszystkie jego części terytorium lub tylko na jedną albo kilka z nich, i może zmienić swoje oświadczenie przez złożenie innego oświadczenia w każdym dowolnym czasie.(2)
Oświadczenia takie należy złożyć depozytariuszowi i należy w nim określić w sposób precyzyjny te części terytorium, do których konwencja ma zastosowanie.(3)
Jeżeli na podstawie oświadczenia złożonego zgodnie z tym artykułem niniejsza konwencja ma zastosowanie do jednej lub wielu, lecz nie do wszystkich części terytorium Umawiającego się Państwa, i jeżeli siedziba handlowa którejkolwiek strony znajduje się w tym Państwie, w rozumieniu niniejszej konwencji uważa się, że siedziba ta nie znajduje się w Umawiającym się Państwie, chyba że znajduje się na obszarze tej części terytorium, do której konwencja ma zastosowanie.(4)
Jeżeli Umawiające się Państwo nie złoży oświadczenia przewidzianego w ustępie (1) niniejszego artykułu, konwencja będzie obowiązywać we wszystkich częściach terytorium tego Państwa.(1)
Dwa lub więcej Umawiających się Państw, które w sprawach regulowanych niniejszą konwencją mają identyczne lub zbliżone normy prawne, mogą w każdej chwili oświadczyć, że konwencja nie będzie stosowana do umów sprzedaży lub do ich zawarcia, jeżeli strony mają swoje siedziby handlowe w tych Państwach. Oświadczenia takie mogą być złożone łącznie lub w formie wzajemnych jednostronnych oświadczeń.(2)
Umawiające się Państwo, które w sprawach regulowanych niniejszą konwencją ma identyczne lub zbliżone normy prawne do norm prawnych jednego lub więcej Państw nie będących stronami niniejszej konwencji, może w każdej chwili oświadczyć, że konwencja nie będzie stosowana do umów sprzedaży i do ich zawarcia, jeżeli strony mają swoje siedziby handlowe w tych Państwach.(3)
Jeżeli Państwo, co do którego zostało złożone oświadczenie zgodnie z ustępem poprzednim, stanie się następnie Umawiającym się Państwem, wspomniane oświadczenie będzie miało od chwili wejścia w życie niniejszej konwencji dla tego nowego Umawiającego się Państwa skutki oświadczenia złożonego zgodnie z ustępem (1), pod warunkiem że to nowe Umawiające się Państwo przyłączy się do tego oświadczenia lub złoży wzajemne jednostronne oświadczenie.Każde Państwo może oświadczyć w chwili złożenia dokumentu ratyfikacyjnego przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, że nie będzie związane punktem (b) ustępu (1) artykułu 1 niniejszej konwencji.
Umawiające się Państwo, którego ustawodawstwo wymaga, aby umowy sprzedaży były zawarte lub potwierdzone na piśmie, może w każdej chwili oświadczyć, zgodnie z artykułem 12, że żadne z postanowień artykułu 11, artykułu 29 lub części II niniejszej konwencji, zezwalające, aby umowa sprzedaży, jej zmiana lub jej uzgodnione rozwiązanie lub jakakolwiek oferta, przyjęcie oferty lub inne wyrażenie zamiaru mogły być dokonane w innej formie niż pisemnej, nie będzie miało zastosowania, jeżeli jedna ze stron posiada swoją siedzibę handlową w tym Państwie.
(1)
Oświadczenia złożone na mocy niniejszej konwencji w chwili podpisywania wymagają potwierdzenia przy ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu.(2)
Oświadczenia i potwierdzenia oświadczeń powinny być dokonywane na piśmie i formalnie przekazywane depozytariuszowi.(3)
Oświadczenie staje się skuteczne jednocześnie z wejściem w życie niniejszej konwencji dla Państwa, które je złożyło. Jednakże oświadczenie, którego formalną notyfikację depozytariusz otrzymał po takim wejściu w życie, staje się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie sześciu miesięcy od daty jego otrzymania przez depozytariusza. Wzajemne jednostronne oświadczenia złożone zgodnie z artykułem 94 stają się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania ostatniego oświadczenia przez depozytariusza.(4)
Każde Państwo, które składa oświadczenie na mocy niniejszej konwencji, może je w każdej chwili wycofać w drodze formalnej notyfikacji skierowanej na piśmie do depozytariusza. Wycofanie to staje się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania notyfikacji przez depozytariusza.(5)
Wycofanie oświadczenia złożonego na mocy artykułu 94 od chwili, gdy stało się skuteczne, uczyni bezprzedmiotowym jakiekolwiek oświadczenie wzajemne, złożone przez inne Państwo na mocy tego artykułu.Żadne zastrzeżenia poza tymi, na które wyraźnie zezwala niniejsza konwencja, nie są dopuszczalne.
(1)
Z zastrzeżeniem postanowień ustępu (6) niniejszego artykułu, niniejsza konwencja wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie dwunastu miesięcy od daty złożenia dziesiątego dokumentu ratyfikacyjnego przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, łącznie z dokumentem zawierającym oświadczenie złożone na mocy artykułu 92.(2)
Jeżeli Państwo dokona ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej konwencji lub do niej przystąpi po złożeniu dziesiątego dokumentu ratyfikacyjnego przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia, niniejsza konwencja, z wyjątkiem części wyłączonej, wejdzie w życie dla tego Państwa, z zastrzeżeniem postanowień ustępu (6) niniejszego artykułu, pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie dwunastu miesięcy od daty złożenia dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.(3)
Każde Państwo, które dokona ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej konwencji albo do niej przystąpi i które jest stroną konwencji dotyczącej ustawy jednolitej o zawieraniu umów międzynarodowej sprzedaży towarów, sporządzonej w Hadze dnia 1 lipca 1964 roku (Konwencja haska z 1964 r. o zawieraniu umów) lub Konwencji dotyczącej ustawy jednolitej o międzynarodowej sprzedaży towarów, sporządzonej w Hadze dnia 1 lipca 1964 roku (Konwencja haska z 1964 r. o sprzedaży) lub obu tych konwencji, jednocześnie wypowie odpowiednio Konwencję haską z 1964 r. o sprzedaży lub Konwencję haską z 1964 r. o zawieraniu umów albo obie te konwencje, powiadamiając o powyższym Rząd Holandii.(4)
Każde Państwo będące stroną konwencji haskiej z 1964 r. o sprzedaży, które dokona ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej konwencji albo do niej przystąpi i które oświadcza lub oświadczyło na mocy artykułu 92, że nie jest związane częścią II niniejszej konwencji, wypowie w chwili ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia Konwencję haską z 1964 r. o sprzedaży, powiadamiając o powyższym Rząd Holandii.(5)
Każde Państwo będące stroną konwencji haskiej z 1964 r. o zawieraniu umów, które dokona ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej konwencji albo do niej przystąpi i które oświadcza lub oświadczyło na mocy art. 92, że nie jest związane częścią III niniejszej konwencji, wypowie w chwili ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia Konwencję haską z 1964 r. o zawieraniu umów, powiadamiając o powyższym Rząd Holandii.(6)
W rozumieniu niniejszego artykułu, ratyfikacje, przyjęcia, zatwierdzenia i przystąpienia dotyczące niniejszej konwencji i dokonane przez Państwa będące stronami Konwencji haskiej z 1964 r. o zawieraniu umów lub Konwencji haskiej z 1964 r. o sprzedaży staną się obowiązujące dopiero od daty, w której wymagane ewentualnie ze strony tych Państw wypowiedzenia dotyczące tych dwóch konwencji stały się skuteczne. Depozytariusz niniejszej konwencji porozumie się z Rządem Holandii - depozytariuszem Konwencji z 1964 r. w celu zapewnienia niezbędnej w tym zakresie koordynacji.(1)
Niniejsza konwencja ma zastosowanie do zawierania umów, tylko gdy propozycja zawarcia umowy została złożona w dniu lub po dniu wejścia w życie konwencji dla Umawiających się Państw określonych w punkcie (a) ustępu (1) artykułu 1 lub dla Umawiających się Państw wskazanych w punkcie (b) ustępu (1) artykułu 1.(2)
Niniejsza konwencja ma zastosowanie wyłącznie do umów zawartych w dniu lub po dniu jej wejścia w życie dla Umawiających się Państw określonych w punkcie (a) ustępu (1) artykułu 1 lub dla Umawiających się Państw wskazanych w punkcie (b) ustępu (1) artykułu 1.(1)
Każde Umawiające się Państwo może wypowiedzieć niniejszą konwencję albo część II lub część III konwencji w drodze formalnej notyfikacji skierowanej na piśmie do depozytariusza.(2)
Wypowiedzenie staje się skuteczne pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie dwunastu miesięcy od daty otrzymania notyfikacji przez depozytariusza. Jeżeli w notyfikacji przewidziany jest dłuższy termin, wypowiedzenie staje się skuteczne z upływem tego dłuższego terminu, licząc od daty otrzymania notyfikacji przez depozytariusza.Sporządzono w Wiedniu dnia jedenastego kwietnia tysiąc dziewięćset osiemdziesiątego roku w jednym egzemplarzu oryginalnym, którego teksty: angielski, arabski, chiński, francuski, hiszpański i rosyjski są jednakowo autentyczne.
Na dowód czego niżej podpisani i należycie w tym celu upoważnieni przedstawiciele odnośnych rządów podpisali niniejszą konwencję.
Po zapoznaniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
- będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 13 marca 1995 r.