Konwencja Międzynarodowa w sprawie utworzenia w Paryżu Międzynarodowego Instytutu Chłodnictwa. Paryż.1920.06.21.
Dz.U.1938.83.559 t.j.
Akt obowiązującyUKŁAD
wprowadzjący zmiany do konwencji międzynarodowej, podpisanej w Paryżu dnia 21 czerwca 1920 r., w sprawie utworzenia w Paryżu Międznarodowego Instytutu Chłodnictwa,
podpisany w Paryżu dnia 31 maja 1937 r.
MY, IGNACY MOŚCICKI,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tym wiedzieć należy, wiadomym czynimy:
Dnia trzydziestego pierwszego maja tysiąc dziewięćset trzydziestego siódmego roku podpisany został w Paryżu układ wprowadzający zmiany do konwencji międzynarodowej, podpisanej w Paryżu dnia 21 czerwca 1920 r., w sprawie utworzenia w Paryżu Międzynarodowego Instytutu Chłodnictwa, o następującym brzmieniu dosłownym:
UKŁAD
wprowadzający zmiany do Konwencji Międzynarodowej, podpisanej w Paryżu dnia 21 czerwca1920 r., w sprawie utworzenia w Paryżu Międzynarodowego Instytutu Chłodnictwa,
zawarty między: Niemcami, Republiką Argentyńską, Belgią, Brazylią, Bułgarią, Chinami, Republiką Kostariki, Republiką Kuby, Danią, Hiszpanią, Stanami Zjednoczonymi, Finlandią, Francją, Algerią, Koloniami Zachodniej Afryki francuskiej, Madagaskarem, Wielką Brytanią i Unią Południowo-Afrykańską, Kanadą, Commonwealth Austrii, Nową Zelandią, Indiami, Grecją, Republiką Haiti, Włochami i jej koloniami - Erytrei, Cyrenaiki, Trypolitanii i Somalii, Japonią, Luksemburgiem, Maroko, Norwegią, Republiką Panamy, Holandią i jej koloniami Indyj Holenderskich, Peru, Polską, Portugalią, Rumunią, Szwecją, Szwajcarią, Republiką Czeskosłowacką, Tunetanią, Związkiem Socjalistycznych Republik Rad, Urugwajem i Jugosławią.
Niżej podpisani, pełnomocnicy Rządów Państw wyżej wymienionych, zgodzili się na następujące postanowienia:
Wysokie Układające się Strony zobowiązują się utrzymywać Międzynarodowy Instytut Chłodnictwa, którego siedziba jest w Paryżu.
Należą do Międzynarodowego Instytutu Chłodnictwa w charakterze członków, korzystających z praw i podlegających obowiązkom, określonym w niniejszej konwencji:
1o Układające się Państwa, jak również ich terytoria zamorskie i kolonie, które zostały przez nie wskazane przy podpisywaniu niniejszej Konwencji i które są wymienione w liście załączonej do niniejszego;
2o Państwa, nie będące uczestnikami niniejszej Konwencji, terytoria zamorskie i kolnie, które nie figurują na powyższej liście, jeżeli zainteresowane Państwa przystąpią do niniejszej Konwencji jako metropolie, lub za terytoria zamorskie bądź kolonie, i jeżeli dopuszczenie nowego członka do Międzynarodowego Instytutu Chłodnictwa zostanie uchwalone przez Komitet Wykonawczy, przewidziany w poniższym art. 5, większością dwóch trzecich reprezentowanych Państw, Dominionów lub Kolonij. Prośba ma być skierowana na ręce Dyrektora Instytutu; winna ona zawierać zobowiązanie uczestniczenia subwencją roczną w wydatkach Instytutu, na warunkach określonych w art. 9. Gdy tylko przyjęcie zostanie uchwalone, Dyrektor zawiadomi o tym Ministra Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej, który poda ją do wiadomości wszystkich Rządów, należących do Konwencji.
Osoby prawne lub fizyczne, które odegrały pewną rolę w nauce lub przemysłach chłodniczych, oraz dobroczyńcy Międzynarodowego Instytutu Chłodnictwa, będą mogły, na zasadzie decyzji Komitetu Wykonawczego, otrzymać tytuł członka korespondenta Instytutu.
Głównymi zadaniami Instytutu, który ogranicza swoją działalność do dziedziny międzynarodowej, są:
Wszelkie zagadnienia, dotyczące interesów ekonomicznych, prawodawstwa i administracji poszczególnych państw, są wykluczone z kompetencji Międznarodowego Instytutu Chłodnictwa.
Międzynarodowy Instytut Chłodnictwa podlega władzy i kontroli Konferencji Ogólnej, złożonej z przedstawicieli wyznaczonych przez Członków Instytutu. Ci spośród tych członków, którzy nie życzą sobie mianować oficjalnych przedstawicieli, mogą uzyskać przyjęcie przez Międzynarodowy Instytut Chłodnictwa upoważnionego ugrupowania, które reprezentować będzie ich kraj w ich zastępstwie.
Liczba przedstawicieli każdego Członka Instytutu w Konferencji Ogólnej ustalona jest w art. 9 niniejszej Konwencji, który reguluje udział Członków Instytutu w jego wydatkach. Członkom Konferencji, nie mogącym uczestniczyć w posiedzeniu, przysługuje prawo przekazywania swych uprawnień jednemu ze współtowarzyszy Konferencji.
Konferencja ogólna zbiera się przynajmniej co 4 lata. Jej przewodniczący jest wybierany większością głosów na pięć lat, odpowiadających każdemu z 5-letnich okresów przewidzianych w art. 10.
Władza wykonawcza Międzynarodowego Instytytu Chłodnictwa powierzona jest Komitetowi Wykonawczemu, który pozostając pod zarządem i kontrolą Konferencji Ogólnej, wykonywa jej uchwały i przygotowuje wnioski do przedłożenia jej.
Komitet Wykonawczy składa się z członków, wyznaczonych przez upoważnione do tego władze Członków Instytutu. Każdy z tych członków będzie reprezentowany w Komitecie Wykonawczym przez jedną osobę.
Przewodniczącym Komisyj Międzynarodowych, przewidzianych w art. 7 niniejszej Konwencji, przysługuje prawo należenia do Komitetu Wykonawczego z głosem doradczym.
Komitet Wykonawczy zbiera się przynajmniej raz do roku. Ma on sobie poruczone wykonywane uchwał Konferencji Ogólnej. Ma on całkowitą kontrolę nad administracją Instytutu. Mianuje on drogą tajnego głosowania Dyrektora, który pełni funkcje Sekretarza Generalnego Konferencji Ogólnej oraz Komitetu Wykonawczego. Ustala on regulamin wewnętrzny personelu, jak również wszelkie zarządzenia, niezbędne dla funkcjonwania Instytutu.
Członkom Komitetu Wykonawczego, nie mogącym uczestniczyć w posiedzeniu, przysługuje prawo przekazania swych uprawnień jednemu z członków Komitetu.
W przerwach między posiedzeniami konferencji ogólnej, Komitet Wykonawczy posiada jej władzę, z zastrzeżeniem zatwierdzenia przez Konferencję Ogólną zapadłych uchwał.
W każdym razie obrady są ważne tylko przy większości 2/3 głosów obecnych względnie reprezentowanych członków.
Komitet Wykonawczy wybiera ze swego grona Prezydium, składające się z Przewodniczącego, 6 Wiceprzewodniczących oraz Komitet Administracyjny, złożony z 15 członków, któremu przede wszystkim poruczone jest sporządzanie budżetu oraz przedstawianie sprawozdania rocznego o stanie finansowym Instytutu.
Pod kontrolą Komitetu Adminstracyjnego, Dyrektor asygnuje wypłaty i inkasuje wpływy. Podpisuje on wszelkie kwity i potwierdzenia odbioru; kwituje, przyjmuje, indosuje lub wystawia wszelkie weksle, papiery handlowe i przekazy na rachunek Instytutu.
Przewodniczący Konferencji Ogólnej może brać udział w charakterze doradczym w posiedzeniach Komitetu Wykonawczego i Komitetu Administacyjnego.
Funkcjonowanie Instytutu jest zapewnione przez personel płatny, złożony z Dyrektora, mianowanego przez Komitet Wykonawczy, i ajentów potrzebnych do funkcjonowania Instytutu.
Mianowanie i odwoływanie urzędników wszelkich kategorii należy do Dyrektora, który jest za to odpowiedzialny przed Komitetem Wykonawczym.
Studia, przewidziane w art. 3 niniejszej Konwencji, będą podejmowane i prowadzone bądź przez Międzynarodowe Komisje, których liczbę i uprawnienia określone są przez Konferencję Ogólną, bądź przez ekspertów wyznaczonych przez Konferencję Ogólną.
Studia te dotyczą zagadnień, związanych z wytwarzaniem i zastosowaniem chłodnictwa we wszystkich dziedzinach, a mianowicie:
uzyskania niskich temperatur,
materiału i instalacyj chłodniczych,
zastosowania chłodnictwa w przemyśle,
transportów,
prawodawstwa,
nauczania,
ekonomi i ogólnej i statystyki.
Konferencja Ogólna obiera dla każdej z tych Komisji przewodniczącego, który jest jej referentem przed konferencją.
Skład każdej Komisji ustala Komitet Wykonawczy na wniosek, przedstawiony przez Przewodniczącego danej Komisji, z uwzględnieniem dezyderatów, wyrażonych przez Stowarzyszenia Chłodnicze, lub przez inne organizacje naukowe lub przemysłowe krajów, które przystąpiły do niniejszej Konwencji.
Prace Komisji i wszelkiego rodzaju informacje, zebrane przez Centralny Urząd Instytutu, zgodnie z art. 3 niniejszej konwencji, są ogłaszane za pośrednictwem biuletynu. Oficjalna ta publikacja sporządzona jest w językach angielskim i francuskim, jednak, na żądanie zainteresowanych krajów, może być opublikowane również wydanie w którymkolwiek z języków krajów, które przystąpiły do niniejszej Konwencji, o ile na to pozwolą zwyczajne i nadzwyczajne dochody Instytutu.
Biuletyn rozsyła się bezpłatnie do wszystkich krajów, które przystąpiły do niniejszej Konwencji, w ilości egzemplarzy proporcjonalnej do kategorii, do której kraje te zostały zapisane przez Konferencję Ogólną.
Wydatki potrzebne do funkcjonowania Instytutu są pokrywane:
Kategorie | Subwencje roczne we frankach złotych | Liczba głosów którą rozporządzają członkowie na Konferencji Ogólnej i w Komitecie Wykonawczym |
I. ...... | 4.800 | 6 |
II. ...... | 3.600 | 5 |
III. ...... | 2.400 | 4 |
IV. ...... | 1.600 | 3 |
V. ...... | 800 | 2 |
VI. ...... | 400 | 1 |
Sumy, stanowiące udział każdego z układających się Krajów, są wpłacane przez te państwa, na początku każdego roku, na ręce Dyrektora Instytutu, za pośrednictwem Ministerstwa Spraw Zagranicznych Republiki Francuskiej.
_____________
1) Jednostka monetarna przewidziana w art. 28 Światowej Konwencji Pocztowej z dnia 28 czerwca 1929 r. ogłoszonej we Francji dekretem z dnia 17 marca 1933 r.
Konwencja niniejsza została zawarta na przeciąg lat dziesięciu. Z wygaśnięciem tego terminu, będzie ona odnawiana, w drodze milczącej zgody co lat 5. Każdemu z Członków Instytutu przysługiwać będzie prawo wycofania się z Instytutu lub zmiany kategorii, do której siebie zaliczył, po każdym okresie, z uprzednim wymówieniem najmniej rocznym.
Każdy z Członków Instytutu, przyjęty w terminie późniejszym pozostaje związany aż do upływu pierwszego dziesięcioletniego okresu, o ile został przyjęty w ciągu pierwszych pięciu lat tego okresu. W przeciwnym razie będzie związany aż do upływu dodatkowego pięcioletniego okresu, który następuje po okresie, w którym został przyjęty.
Konwencja niniejsza będzie ratyfikowana. Każde Państwo prześle w możliwie krótkim czasie swój dokument ratyfikacyjny Rządowi Francuskiemu, który poda fakt ten do wiadomości innym krajom sygnatariuszom.
Dokumenty ratyfikacyjne będą składane w archiwach Rządu Francuskiego.
Konwencja niniejsza wchodzi w życie dla każdego z podpisujących ją krajów w dniu złożenia przezeń dokumentu ratyfikacyjnego.
Na dowód czego niżej wymienieni pełnomocnicy, których pełnomocnictwa zostały uznane za dobre i w należytej formie, podpisali niniejszą Konwencję.
Sporządzono w Paryżu, dnia 31 maja 1937 r.
ZA STANY ZJEDNOCZONE1):
______________
1) Co się tyczy Stanów Zjednoczonych Ameryki, które, jak w 1920 r. nie podpisały Konwencji, to układ niniejszy został przyjęty przez Amerykański Instytut Chłodniczy, który powiadomił o tym bezpośrednio Międzynarodowy Instytut Chłodnictwa. O tym przystąpieniu zostało powiadomione Ministerstwo Spraw Zagranicznych. (Związki Międzynarodowe).
ZA WIELKĄ BRYTANIĘ i ZA INDIE:
Podpisując niniejszą Konwencję:
Oświadczam:
Zaznajomiwszy się z powyższym układem, uznaliśmy go i uznajemy za słuszny zarówno w całości, jak i w każdym z postanowień w nim zawartych; oświadczamy, że jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywany.
Na dowód czego, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Lauranie, dnia 23 lipca 1938 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (16)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (16)
- Ratyfikacja przez Nową Zelandię układu paryskiego z dnia 31 maja 1937 roku wprowadzającego zmiany do konwencji międzynarodowej, podpisanej w Paryżu dnia 21 czerwca 1920 roku, w sprawie utworzenia w Paryżu Międzynarodowego Instytutu Chłodnictwa.
- Złożenie przez Włochy dokumentu ratyfikacyjnego układu z dnia 31 maja 1937 r. wprowadzającego zmiany do konwencji międzynarodowej z dnia 21 czerwca 1920 r. w sprawie utworzenia w Paryżu Międzynarodowego Instytutu Chłodnictwa.
- Złożenie przez Australię dokumentu ratyfikacyjnego układu z dnia 31 maja 1937 r. wprowadzającego zmiany do konwencji międzynarodowej, podpisanej w Paryżu dnia 21 czerwca 1920 r., w sprawie utworzenia w Paryżu Międzynarodowego Instytutu Chłodnictwa.