Część 2 - Konwencja międzynarodowa o zwalczaniu fałszowania pieniędzy wraz z protokółem oraz protokół fakultatywny. Genewa.1929.04.20.
Dz.U.1934.102.919
Akt obowiązującyCZĘŚĆ DRUGA
Wysokie Układające się Strony zgadzają się, że wszystkie spory, jakieby mogły powstać między niemi co do wykładni albo stosowania niniejszej konwencji - o ile nie będzie można ich załatwić drogą bezpośrednich rokowań - będą przekazywane do decyzji Stałemu Trybunałowi Sprawiedliwości Międzynarodowej. Jeżeliby Wysokie Układające się Strony, między któremi powstał spór, albo jedna z nich, nie były Stronami Protokółu, noszącego datę 16 grudnia 1920 r., odnoszącego się do Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej, spór ten podda się według ich woli i zgodnie z przepisami konstytucji każdej z nich bądź Stałemu Trybunałowi Sprawiedliwości Międzynarodowej, bądź trybunałowi arbitrażowemu, utworzonemu zgodnie z konwencją z dnia 18 października 1907 r. o pokojowem załatwianiu sporów międzynarodowych, bądź też jakiemukolwiek, bądź też jakiemukolwiek innemu trybunałowi arbitrażowemu.
Konwencja niniejsza, której teksty: francuski i angielski, są narówni autentyczne, będzie nosiła datę dnia dzisiejszego; do dnia 31 grudnia 1929 r. będzie ona mogła być podpisana w imieniu każdego Członka Ligi Narodów oraz każdego Państwa nie będącego członkiem, a reprezentowanego na konferencji, która opracowała niniejszą konwencję lub któremu Rada Ligi Narodów przesłała egzemplarz wspomnianej konwencji.
Konwencja niniejsza będzie ratyfikowana. Dokumenty ratyfikacyjne zostaną przesłane Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów, który zawiadomi o ich otrzymaniu wszystkich członków Ligi oraz Państwa, nie będące członkami, wymienione w ustępie poprzednim.
Każdy Członek Ligi Narodów lub każde Państwo nie-członek, wymienione w artykule 20, które tego układu nie podpisało, będzie mogło przystąpić do niniejszej konwencji, począwszy od dnia 1 stycznia 1930 r.
Dokumenty przystąpienia będą przesłane Sekretarzowi Generalnemu Ligi Narodów, który zawiadomi o ich otrzymaniu wszystkich Członków Ligi i Państwa, nie będące członkami, wymienione we wspomnianym artykule.
Kraje, które skłonne są ratyfikować konwencję zgodnie z ustępem drugim artykułu 20, albo też do niej przystąpić na mocy artykułu 21, ale które pragną być upoważnione do dodania zastrzeżeń przy stosowaniu konwencji, będą mogły zawiadomić o swym zamiarze Sekretarza Generalnego Ligi Narodów, a ten zakomunikuje natychmiast zastrzeżenia te wszystkim Wysokim Układającym się Stronom, w imieniu których zostanie złożony dokument ratyfikacyjny lub akt przystąpienia, zapytując je, czy mają do przedstawienia jakie sprzeciwy. Jeżeli w ciągu sześciu miesięcy od daty wspomnianego zawiadomienia żadna z Wysokich Układających się Stron nie zgłosi sprzeciwu, uczestnictwo w niniejszej konwencji tego kraju, które czyni rzeczone zastrzeżenie, będzie uważane za przyjęte przez Wysokie Układające się Strony z rzeczonem zastrzeżeniem.
Ratyfikacja przez jedną z Wysokich Układających się Stron lub jej przystąpienie do niniejszej konwencji mieści w sobie stwierdzenie, że jej ustawodawstwo i jej organizacja administracyjna są zgodne z zasadami, przyjętemi w konwencji.
O ile jedna z Wysokich Układających się Stron przy podpisywaniu, przy ratyfikacji lub w czasie przystąpienia nie złożyła oświadczenia przeciwnego - postanowienia niniejszej konwencji nie mają zastosowania do kolonij, do obszarów zamorskich, do obszarów pozostających pod protektoratem lub pod zwierzchnictwem albo pod mandatem.
Jednak Wysokie Układające się Strony zastrzegają sobie prawo przystąpienia do konwencji, zgodnie z postanowieniami artykułu 21 i 23, dla swych kolonij, obszarów zamorskich, obszarów pozostających pod protektoratem lub pod zwierzchnictwem albo mandatem. Zastrzegają one sobie również prawo wypowiedzenia jej oddzielnie zgodnie z postanowieniami artykułu 27.
Konwencja niniejsza wejdzie w życie dopiero z chwilą ratyfikowania jej lub zgłoszenia przystąpienia do niej w imieniu pięciu Członków Ligi Narodów lub Państw nie-członków. Datą wejścia w życie będzie dziewięćdziesiąty dzień po otrzymaniu przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów piątej ratyfikacji lub piątego przystąpienia.
Każda ratyfikacja lub przystąpienie które nastąpi po wejściu konwencji w życie zgodnie z artykułem 25, wywrze skutki począwszy od dziewięćdziesiątego dnia po dacie otrzymania go przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów.
Konwencja niniejsza będzie mogła być wypowiedziana w imieniu każdego Członka Ligi Narodów lub każdego Państwa nie członka przez oświadczenie na piśmie, skierowane do Sekretarza Generalnego Ligi Narodów, który zawiadomi o niem wszystkich Członków Ligi i Państwa, nie będące członkami, wskazane w artykule 20. Wypowiedzenie wywrze skutki w rok po dacie, w której otrzyma je Sekretarz Generalny Ligi Narodów; będzie ono miało moc tylko w odniesieniu do tej Wysokiej Strony, za którą zostanie uskutecznione.
Konwencja niniejsza będzie zarejestrowana przez Sekretarza Generalnego Ligi Narodów w dniu jej wejścia w życie.
Na dowód czego pełnomocnicy wyżej wymienieni podpisali niniejszą konwencję.
Sporządzono w Genewie dnia dwudziestego kwietnia tysiąc dziewięćset dwudziestego dziewiątego roku w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony w archiwach Sekretarjatu Ligi Narodów i którego odpisy uwierzytelnione będą wydane wszystkim Członkom Ligi i Państwom, nie będącym członkami, wskazanym w artykule 20.
ALBANJA
NIEMCY
STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI
AUSTRJA
BELGJA
WIELKA BRYTANJA I PÓŁNOCNA IRLANDJA
oraz wszystkie części Imperjum Brytyjskiego, które nie są odrębnymi członkami Ligi Narodów
INDJE
Jak to przewiduje artykuł 24 konwencji, podpis mój nie obejmuje obszarów żadnego z Książąt ani Naczelników, którzy pozostają pod zwierzchnictwem Jego Królewskiej Mości.
BUŁGARJA
CHINY
KOLUMBJA
KUBA
DANJA
WOLNE MIASTO GDAŃSK
HISZPANJA
FRANCJA
GRECJA
WĘGRY
WŁOCHY
JAPONJA
LUKSEMBURG
MONACO
NORWEGJA:
W chwili przystąpienia do podpisania niniejszej konwencji niżej podpisany oświadcza w imieniu swego Rządu, że
Zważywszy postanowienia art. 176, ustęp 2 zwykłego kodeksu karnego norweskiego i art. 2 ustawy norweskiej o wydawaniu złoczyńców wydanie przewidziane w art. 10 niniejszej konwencji nie będzie mogło być uznane za przestępstwo przewidziane w art. 3, Nr. 2 o ile osoba puszczająca w obieg fałszywy pieniądz, otrzymała go w dobrej wierze.
PANAMA
HOLANDJA
P. J. Gerke
POLSKA
PORTUGALJA
RUMUNJA
KRÓLESTWO SERBÓW, KROATÓW I SŁOWEŃCÓW
ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD
SZWAJCARJA
CZECHOSŁOWACJA
PROTOKÓŁ.
I. Wykładnia.
W chwili przystąpienia do podpisania konwencji, noszącej datę dnia dzisiejszego, niżej podpisani Pełnomocnicy oświadczają, że w odniesieniu do rozmaitych postanowień konwencji przyjmują wykładnię, wyszczególnioną poniżej.
Rozumie się:
II. Zastrzeżenia.
Wysokie Układające się Strony, które czynią zastrzeżenia, wyrażone poniżej, uzależniają od nich przyjęcie przez siebie konwencji; ich uczestnictwo z temi zastrzeżeniami przyjęte jest przez inne Wysokie Układające się Strony.
III. Oświadczenia.
Szwajcarja.
W chwili podpisywania konwencji przedstawiciel Szwajcarji złożył następujące oświadczenie:
Szwajcarska Rada Związkowa, nie mogąc zaciągać żadnych zobowiązań co do przepisów karnych konwencji przed załatwieniem w sposób pozytywny sprawy wprowadzenia w Szwajcarji jednolitego kodeksu karnego, zwraca uwagę, że ratyfikacja konwencji nie będzie mogła nastąpić w czasie określonym.
"Mimo to Szwajcarska Rada Związkowa skłonna jest wykonywać w granicach swej władzy postanowienia administracyjne konwencji od chwili kiedy ta wejdzie w życie zgodnie z artykułem 25".
Związek Socjalistycznych Republik Rad.
W chwili podpisywania konwencji przedstawiciel Związku Socjalistycznych Republik Rad złożył następujące oświadczenie:
"Delegacja Związku Socjalistycznych Republik Rad, przyjmując postanowienia artykułu 19, oświadcza, że Rząd Związku nie zamierza uciekać się w sprawach, które go dotyczą, do orzecznictwa Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej.
Co do postanowienia tego samego artykułu, według którego spory, jakichby nie można załatwić drogą rokowań bezpośrednich, miałyby być poddane jakiemukolwiek innemu postępowaniu arbitrażowemu poza Stałym Trybunałem Sprawiedliwości Międzynarodowej, delegacja Związku Socjalistycznych Republik Rad wyraźnie owiadcza, że przyjęcia tego postanowienia nie należy uważać za zmianę stanowiska Rządu Związku w ogólnej kwestji arbitrażu, jako środka załatwiania sporów między Państwami".
Protokół niniejszy, o ile stwarza zobowiązania między Wysokiemi Układającemi się Stronami, będzie miał taką samą moc, taką samą wartość i taki sam czas trwania jak konwencja zawarta dnia dzisiejszego, za której część składową ma być uważany.
Na dowód czego niżej podpisani położyli swe podpisy pod niniejszym Protokółem.
Sporządzono w Genewie dnia dwudziestego kwietnia tysiąc dziewięćset dwudziestego dziewiątego roku w jednym egzemplarzu, który będzie złożony w archiwach Sekretarjatu Ligi Narodów; uwierzytelnione jego odpisy będą rozesłane wszystkim Członkom Ligi Narodów i wszystkim Państwom nie-członkom, reprezentowanym na Konferencji.
ALBANJA
NIEMCY
STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI
AUSTRJA
BELGJA
WIELKA BRYTANJA I PÓŁNOCNA IRLANDJA
oraz te wszystkie części Imperjum Brytyjskiego, które nie są odrębnymi członkami Ligi Narodów
INDJE
BUŁGARJA
CHINY
KOLUMBJA
KUBA
DANJA
WOLNE MIASTO GDAŃSK
HISZPANJA
FRANCJA
GRECJA
WĘGRY
WŁOCHY
JAPONJA
LUKSEMBURG
MONACO
NORWEGJA
PANAMA
HOLANDJA
POLSKA
PORTUGALJA
RUMUNJA
KRÓLESTWO SERBÓW, KROATÓW I SŁOWEŃCÓW
ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD
SZWAJCARJA
CZECHOSŁOWACJA
PROTOKÓŁ FAKULTATYWNY.
Uznając wybitny postęp w dziedzinie zwalczania fałszowania pieniędzy, urzeczywistniony przez konwencję w celu zwalczania fałszowania pieniędzy, która nosi datę dnia dzisiejszego, Wysokie Strony podpisujące protokół niniejszy zobowiązują się, z zastrzeżeniem ratyfikacji, uważać w swych stosunkach wzajemnych, o ile chodzi o wydawanie sobie przestępców, czyny przewidziane w artykule 3 wspomnianej konwencji za przestępstwa pospolite.
Zezwolenie na wydanie będzie udzielane zgodnie z prawem państwa wezwanego.
Przepisy drugiej części wspomnianej konwencji mają również zastosowanie do protokółu niniejszego, z wyjątkiem przepisów następujących:
1. Protokół niniejszy będzie mógł być podpisany zgodnie z artykułem 20 konwencji w imieniu Każdego Państwa, będącego członkiem Ligi Narodów, i w imieniu każdego Państwa, nie będącego jej członkiem, które było reprezentowane na Konferencji i które podpisało lub podpisze konwencję, albo któremu Rada Ligi Narodów prześle egzemplarz wspomnianej konwencji.
2. Protokół niniejszy wejdzie w życie dopiero z chwilą, gdy zostanie ratyfikowany, lub gdy zostanie zgłoszone przystąpienie do niego w imieniu trzech Członków Ligi Narodów lub Państw nie-członków.
3. Ratyfikacja niniejszego protokółu i przystąpienie do niego są niezależne od ratyfikacji konwencji, albo od przystąpienia do niej.
Na dowód czego niżej wymienieni Pełnomocnicy położyli swe podpisy pod niniejszym protokółem.
Sprządzono w Genewie dwudziestego kwietnia tysiąc dziewięćset dwudziestego dziewiątego roku w jednym egzemplarzu, stanowiącym załącznik do konwencji w celu zwalczania fałszowania pieniędzy.
AUSTRJA
KOLUMBJA
KUBA
GRECJA
PORTUGALJA
RUMUNJA
KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW
CZECHOSŁOWACJA
PANAMA
BUŁGARJA
HISZPANJA
POLSKA
Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją wraz z protokółem, oraz z protokółem fakultatywnym, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 12 maja 1934 r.