Art. 16. - Konwencja międzynarodowa o zwalczaniu fałszowania pieniędzy wraz z protokółem oraz protokół fakultatywny. Genewa.1929.04.20.
Dz.U.1934.102.919
Akt obowiązującyPrzesłanie pism rekwizycyjnych, odnoszących się do przestępstw, wskazanych w artykule 3, należy uskuteczniać:
W wypadkach pod a) i c) odpis pisma rekwizycyjnego będzie zawsze wysłany równocześnie do władzy wyższej kraju wezwanego.
W braku porozumienia przeciwnego należy pismo rekwizycyjne zredagować w języku władzy wzywającej, z zastrzeżeniem dla państwa wezwanego możności żądania tłumaczenia na jego język własny, uwierzytelnionego przez władzę wzywającą.
Każda z Wysokich Układających się Stron poda do wiadomości przez zawiadomienie, skierowane do każdej z innych Wysokich Układających się Stron, na jaki lub na jakie z wyżej wskazanych sposobów przesyłania pism rekwizycyjnych zgadza się w odniesieniu do pism rekwizycyjnych tej ostatniej strony.
Dopóki jedna z Wysokich Układających się Stron nie złoży takiego oświadczenia, dotychczasowy jej sposób postępowania co do pism rekwizycyjnych pozostanie utrzymany.
Wykonanie pism rekwizycyjnych nie może pociągać za sobą zwrotu opłat i innych kosztów prócz kosztów ekspertyz.
Żadnego z postanowień niniejszego artykułu nie można interpretować jako zobowiązanie Wysokich Układających się Stron do przyjęcia w dziedzinie karnej systemu dowodów sprzecznego z ich ustawami