Art. 6. - Konwencja Międzynarodowa o przewozie towarów kolejami żelaznemi. Berno.1924.10.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.73.667

Akt utracił moc

Wersja od: 1 maja 1935 r.

Artykuł  6.

Treść i forma listu przewozowego.

§ 1. Na każdą przesyłkę międzynarodową, podlegającą niniejszej Konwencji, nadawca winien złożyć list przewozowy według wzoru, stanowiącego Załącznik II do tejże Konwencji.

Formularze listu przewozowego powinny być drukowane na białym, trwałym papierze do pisania; formularze dla przesyłek pośpiesznych posiadają na górnym i dolnym brzegu z obu stron czerwony szlak o szerokości co najmniej 1 centymetra.

§ 2. Taryf - międzynarodowe lub umowy między kolejami żelaznemi określają, w jakim języku powinny być drukowane formularze listów przewozowych. W braku postanowień takich w taryfach lub w braku umów, formularze powinny być drukowane w jednym z języków urzędowych Państwa wysłania; nadto powinny zawierać tekst francuski albo niemiecki, albo włoski, oraz mogą zawierać wszelkie uznane za pożyteczne tłumaczenia na inne języki.

Część wypełniana przez nadawcę powinna być zawsze sporządzona w jednym z języków urzędowych kraju wysłania przesyłki. Taryfy międzynarodowe lub specjalne układy między kolejami żelaznemi postanawiała, jakie tłumaczenia są nieodzowne. W braku takich postanowień, nadawca powinien, dołączyć tłumaczenie w języku francuskim albo niemieckim, albo włoskim.

§ 3. Części formularza, obwiedzione grubemi linjami, powinna wypełnić kolej żelazna, pozostałe nadawca. Nadawca powinien przekreślić rubryki, które pozostawia niewypełnione.

§ 4. Wybór formularza białego lub ze szlakami czerwonemi wskazuje, czy towar należy przewieźć jako przesyłkę zwyczajną, czy też jako pośpieszną. Żądanie, aby towar przewożono na pewnej części przebiciu jako przesyłkę pośpieszną, na innej zaś części jako przesyłkę zwyczajną, nie jest dopuszczalne, chyba że wszystkie interesowane koleje żelazne zawarły w tym względzie układ specjalny.

§ 5. Listów przewozowych z poprawkami lub podskrobaniami nie przyjmuje się. Przekreślenia dopuszczalne są tylko wtedy, jeżeli nadawca stwierdzi je swym podpisem, gdy zaś chodzi o ilość lub wagę sztuk, jeżeli ilości poprawione wpisze słowami.

§ 6. Dane, umieszczane w liście przewozowym powinny być wpisywane nie dającem się wytrzeć pismem lub drukowane.

Następujące dane powinny być wniesione obowiązkowo:

a) miejsce i data wystawienia listu przewozowego;

b) oznaczenie kolei żelaznej nadawczej;

c) wskazanie kolei żelaznej przeznaczenia oraz stacji przeznaczenia ze wszelkiemi szczegółami, niezbędnemi dla uniknięcia pomyłek z powodu istnienia różnych stacyj w jednej i tej samej miejscowości, bądź to miejscowości o tej samej lub podobnej nazwie;

d) nazwisko i miejsce zamieszkania odbiorcy. Jako odbiorca może być wymieniona jedna tylko osoba, firma, lub osoba prawna. Wymienienie jako odbiorcy stacji przeznaczenia lub jej zawiadowcy, dopuszczalne jest tylko wtedy, jeżeli zezwala na to wyraźnie taryfa, którą należy stosować. Adresy, nie zawierające nazwiska odbiorcy, jak np. "na zlecenie ......" albo "na okaziciela wtórnika listu przewozowego", są niedopuszczalne;

e) oznaczenie rodzaju towaru, jego wagi, lub zamiast tejże innych danych, odpowiednio do przepisów kolei nadawczej, nadto przy przesyłkach drobnych ilość sztuk, przy przesyłkach zaś, których załadowanie należy do nadawcy - rodzaj, numer i cechy własności wagonu. Towary należy oznaczać w sposób następujący: towary wymienione w Załączniku I, według oznaczonej tamże nazwy; towary wymienione w klasyfikacji towarów, lub w taryfie, według użytej tam nazwy; inne towary według nazwy przyjętej w handlu.

Jeżeli miejsce, wyznaczone w liście przewozowym dla określenia towarów, nie wystarcza, należy przedmioty wyszczególnić na arkuszach, starannie złączonych z listem przewozowym i podpisanych przez nadawcę;

f) dokładne wyszczególnienie dokumentów, wymaganych przez władze celne, akcyzowe, skarbowe, policyjne i inne władze administracyjne, z zaznaczeniem w liście przewozowym czy dołączone są do tegoż listu, czy też złożone zostały na pewnej oznaczonej stacji;

g) nazwisko lub firma nadawcy, stwierdzone jego podpisem i uzupełnione jego adresem telegraficznym lub telefonicznym, o ile nadawca uważa to za potrzebne. Podpis nadawcy może być wydrukowany, lub zastąpiony jego stemplem, jeżeli na to zezwalają ustawy i regulaminy obowiązujące na stacji wysłania. Jako nadawca może być wymieniona w liście przewozowym jedna tylko osoba, firma lub osoba prawna.

Nadto list przewozowy może zawierać następujące wskazania:

h) żądanie "zostawić na stacji" lub "dostawić do mieszkania", jeżeli ten ostatni sposób wydania towaru jest zaprowadzony na stacji przeznaczenia (artykuł 16 § 2). Materjały zagrażające wybuchem i samopalne (zobacz Załącznik I) nie mogą być przesyłane z żądaniem "zostawić na stacji";

i) żądanie zastosowania taryf, mianowicie taryf specjalnych lub wyjątkowych, przewidzianych w artykułach 11, § 10 i 34;

k) kwotę wyrażającą interes w dostawie, podany zgodnie z artykułem 35;

l) podanie kosztów, jakie nadawca bierze na swój rachunek, zgodnie z postanowieniami artykułu 17;

m) wysokość zaliczenia, którym obciąża się towar oraz zaliczek, udzielonych przez kolej żelazną zgodnie z artykułem 19;

n) żądaną drogę przewozu i wskazanie stacji, na których mają się odbywać formalności celne lub akcyzowe, jak również sprawdzania wymagane przez władze skarbowe, policyjne lub inne władze administracyjne;

o) wskazanie pełnomocnika w myśl artykułu 15.

§ 7. Nie dozwala się zamieszczać w liście przewozowym innych oświadczeń, aniżeli te, które są przepisane ustawami i regulaminami jednego z Państw i nie stoją w sprzeczności z Konwencją niniejszą.

Zabrania się zastępować list przewozowy innemi dokumentami, lub dołączać do niego inne załączniki, jak te, na które zezwala Konwencja niniejsza. Nadawca powinien jednak, jeżeli wymagają tego ustawy i regulaminy, obowiązujące na stacji nadania, sporządzić, oprócz listu przewozowego, dokument, przeznaczony do przechowania go na kolei żelaznej, aby służył jako dowód zawarcia umowy o przewóz.

§ 8. Do jednego listu przewozowego nie wolno wpisywać przedmiotów, które nie mogą być razem załadowane ze względu na ujemne następstwa lub ze względu na naruszenie przepisów celnych, akcyzowych, skarbowych, policyjnych lub przepisów innych władz administracyjnych.

§ 9. Na przesyłki, których załadowanie i wyładowanie stanowi obowiązek nadawcy, względnie odbiorcy, należy sporządzać oddzielne listy przewozowe, nie zawierające przedmiotów, których załadowanie i wyładowanie jest obowiązkiem kolei żelaznej.

Na przedmioty, wymienione w artykule 4, muszą być również sporządzane oddzielne listy przewozowe.

§ 10. Jeden list przewozowy może obejmować tylko jedną przesyłkę wagonową z wyjątkiem przedmiotów niepodzielnych, wymagających większej ilości wagonów. Przepisu tego jednak nie stosuje się, jeżeli postanowienia specjalne dla pewnej komunikacji lub taryfy, które mają być zastosowane, dopuszczają na całej przestrzeni nadanie kilku wagonów za jednym listem przewozowym.

§ 11. Nadawcy wolno zamieścić na dolnej części odwrotnej strony listu przewozowego następujące uwagi, służące wyłącznie dla informacji odbiorcy bez żadnego zobowiązania i odpowiedzialności kolei żelaznej:

"Przesyłka od N."

"Z polecenia N."

"Do rozporządzenia N."

"Do przeekspedjowania dla N."

"Ubezpieczono w N."

"Na statek N."

"Ze statku N."

"Do wywozu z przeznaczeniem do N."

Każda z tych uwag musi odnosić się do całej przesyłki.