Rozdział 3 - Przepisy wspólne dla przewozu osób i bagażu. - Konwencja Międzynarodowa o przewozie osób i bagażu kolejami żelaznemi. Berno.1924.10.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.73.665

Akt utracił moc
Wersja od: 31 lipca 1928 r.

Rozdział  III.

Przepisy wspólne dla przewozu osób i bagażu.

Pociągi. Rozkłady jazdy. Wyciągi z taryf.

§  1.
Przewozu dokonywa się pociągami regularnemi, przewidzianemi w rozkładach jazdy i pociągami kursującemi w miarę potrzeby.
§  2.
Koleje żelazne obowiązane są ogłaszać na stacjach we właściwym czasie rozkłady jazdy na należących do nich linjach. Rozkłady te powinny wskazywać rodzaj pociągu, klasy wagonów i godziny odjazdu pociągów; dla większych stacyj przejściowych i dla stacyj końcowych powinny one wskazywać również godziny przyjazdu i ważniejsze połączenia pociągów.

Unieważnione rozkłady jazdy powinny być bezzwłocznie usuwane.

§  3.
Na każdej stacji otwartej dla ruchu międzynarodowego podróżny powinien mieć możność zasięgnięcia wiadomości z taryf lub wyciągów z taryf o cenach biletów międzynarodowych tam sprzedawanych i o wysokości odnośnych opłat za przewóz bagażu.

Zasady obliczania opłat przewozowych. Taryfy.

§  1.
Opłaty przewozowe oblicza się według taryf, prawnie obowiązujących i należycie ogłaszanych w każdem Państwie. Taryfy te powinny zawierać wszystkie dane potrzebne do obliczenia opłat przewozowych i należności dodatkowych, oraz określać, w danym razie, obowiązujące warunki zamiany obcych walut.
§  2.
Taryfy powinny podawać specjalne warunki przewozu.

Taryfy powinny być stosowane jednakowo względem wszystkich; warunki, w nich zawarte obowiązują o tyle, o ile nie są sprzeczne z Konwencją niniejszą, w przeciwnym razie uważane są za nieważne i nieistniejące.

Bezpośrednie taryfy międzynarodowe oraz ich zmiany wprowadza się od daty wskazanej w ogłoszeniu; w razie podwyższenia tych taryf lub innych obostrzeń w warunkach przewozu, ogłoszenie winno co najmniej o 8 dni poprzedzać datę ich wprowadzenia.

Jeżeli przy nieistnieniu bezpośredniej taryfy wydaje się jednak międzynarodowe bilety lub kwity bagażowe, kolej żelazna, która zmieni swoją taryfę, może domagać się od innych kolei żelaznych stosowania zmienionej taryfy nie wcześniej, jak w 8 dni po otrzymaniu przez nie zawiadomienia o zmianach.

Taryfy, wprowadzone tylko na określony przeciąg czasu, tracą moc obowiązującą po upływie tego okresu.

Zakaz odrębnych umów.

Zakazana i nieważna jest każda umowa, przyznająca jednemu lub większej liczbie podróżnych zniżkę w opłatach taryfowych.

Natomiast dozwolone są zniżki opłat należycie ogłoszone i jednakowo dla wszystkich dostępne na tych samych warunkach, jako też zniżki udzielane bądź to dla celów eksploatacji kolei żelaznej, bądź to ze względu na potrzeby administracji publicznej, cele dobroczynne, wychowawcze i naukowe.

Formalności celne, akcyzowe oraz wymagane przez władze skarbowe, policyjne i inne administracyjne.

Podróżny ma obowiązek zastosowania się do przepisów celnych, akcyzowych, skarbowych, policyjnych oraz wymaganych przez inne władze administracyjne, które dotyczą jego osoby, jako też rewizji jego bagażu, tak nadanego za kwitem bagażowym, jak i ręcznego. Podróżny powinien być obecny przy rewizji, o ile przepisy nie dopuszczają co do tego wyjątków. Kolej żelazna nie bierze na siebie żadnej odpowiedzialności wobec podróżnego w razie niezastosowania się przez niego do tych przepisów.

Zwroty.

§  1.
W razie niezużytkowania biletu, uiszczona zań kwota może być zażądana zpowrotem pod warunkiem potrącenia z niej opłat, wyszczególnionych poniżej w § 3 i 4.
§  2.
W razie zużytkowania biletu tylko częściowo wskutek śmierci, choroby lub wypadku, który dotknął podróżnego, lub innej nieuniknionej przyczyny tego rodzaju, zwraca się za potrąceniem opłat, wyszczególnionych w §§ 3 i 4, różnicę między całą opłatą uiszczoną a należnością za przejazd dokonany, obliczoną według taryfy normalnej.
§  3.
Nie ulegają zwrotowi: podatki, dodatki za miejsca zamówione, koszty sporządzenia biletów zeszytowych i prowizja za sprzedaż biletów.
§  4.
Z kwoty, podlegającej zwrotowi, potrąca się 10%, nie mniej jednak, jak 0,50 fr. i nie więcej jak 3 fr. od jednego biletu, jak również ewentualne koszty przesłania należności.

Potrącenia tego nie dokonywa się, jeżeli niezużytkowany bilet zwrócono w dniu wydania kasie, która go wydała.

§  5.
Jeżeli podróżny napotka przeszkody w dalszej podróży według rozkładu jazdy, tracąc połączenie wskutek spóźnienia się pociągu, z powodu odwołania pociągu lub przerwy w ruchu i zaniecha udania się w dalszą drogę, to ma prawo żądać od kolei zastosowania postanowień § 2; potrącenia według § 4 nie stosuje się w tych wypadkach.
§  6.
Opłaty za bilety o cenach zniżonych zwraca się tylko w wypadkach i na warunkach przewidzianych w § 5; biletów zniżkowych dla dzieci, wydawanych stosownie do pierwszego ustępu § 2 artykułu 7, nie uważa się za bilety o cenach zniżonych w rozumieniu niniejszego paragrafu.
§  7.
W razie zagubienia biletu, żadnych opłat się nie zwraca.
§  8.
W razie wycofania bagażu przed wysłaniem go ze stacji nadania, uiszczona zań opłata przewozowa może być zażądana zpowrotem.

Jeżeli bagaż wycofano na stacji pośredniej, opłata zwraca się tylko w wypadkach przewidzianych w §§ 2 i 5, i według postanowień tamże zawartych.

W obu powyższych wypadkach z kwoty przypadającej do zwrotu, potrąca się 0,50 fr. od kwitu bagażowego oraz, ewentualnie, podatki.

§  9.
Taryfy mogą zawierać odmienne postanowienia, które jednak nie mogą ustanawiać warunków ostrzejszych dla podróżnych.
§  10.
Wszelkie roszczenia o zwrot, oparte na postanowieniach §§ 1, 2, 5, 6 i 8, wygasają jeżeli nie zostały zgłoszone do kolei żelaznej w terminie sześciu miesięcy po upływie ważności biletu.
§  11.
W razie nieprawidłowego zastosowania taryfy lub omyłki w określeniu należności przewozowych i innych opłat, różnica powinna być zwróconą, względnie dopłaconą.
§  12.
Nadpłaty stwierdzone przez kolej żelazną, o ile przenoszą 0,50 fr. od jednego biletu lub jednego kwitu bagażowego, powinny być, o ile to jest możliwe, podane z urzędu do wiadomości interesowanego i zwrócone możliwie jaknajrychlej.
§  13.
We wszystkich wypadkach, nieprzewidzianych w artykule niniejszym, i w razie braku odrębnych umów między kolejami żelaznemi, stosuje się regulaminy wewnętrzne.

Spory.

Spory między podróżnymi jak również spory między podróżnymi i personelem kolejowym rozstrzyga narazie na stacjach urzędnik, pełniący służbę zawiadowcy, w drodze zaś, prowadzący pociąg.