Rozdział 1 - Przewóz, podróżnych. - Konwencja Międzynarodowa o przewozie osób i bagażu kolejami żelaznemi. Berno.1924.10.23.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.73.665

Akt utracił moc

Wersja od: 31 lipca 1928 r.

Rozdział  I.

Przewóz, podróżnych.

Artykuł  5.

Prawo przejazdu.

§ 1. Podróżny, rozpoczynając jazdę, musi być zaopatrzony w bilet. Taryfy mogą jednak przewidywać wyjątki pod tym względem.

§ 2. Podróżny jest obowiązany zachować bilet przez cały czas podróży oraz okazywać go, na żądanie, każdemu z organów upoważnionych do kontroli i oddać po ukończeniu jazdy.

Artykuł  6.

Bilety.

§ 1. Bilety wydane na przejazd międzynarodowy na zasadach niniejszej Konwencji powinny posiadać znak Ф

§ 2. Bilety powinny zawierać dane następujące:

a) stacja wyjazdu i przeznaczenia;

b) droga przejazdu, z zaznaczeniem różnych dróg lub środków przewozowych, o ile ich użycie jest dozwolone;

c) rodzaj pociągu i klasa wagonu;

d) opłata za przejazd;

e) dzień, od którego zaczyna się ważność biletu;

f) czas ważności.

§ 3. Taryfy lub układy między kolejami żelaznemi stanowią, w jakim języku bilety mają być drukowane i wypełniane, jak również ich formę i treść.

§ 4. Bilety zeszytowe, zawierające kartki kontrolne, jak również zestawiane bilety kuponowe stanowią jedyny dowód przewozowy w rozumieniu Konwencji niniejszej.

Bilety łączone pod jedną okładką przez urzędowe biura podróży lub ajencje prywatne, stanowią każdy osobno odrębny dowód przewozowy, do którego mają zastosowanie, zależnie od okoliczności, przepisy wewnętrzne Państwa interesowanego lub przepisy Konwencji niniejszej.

§ 5. O ile taryfy nie przewidują wyjątków, bilet może być odstąpiony tylko wtedy, gdy nie jest imienny i przed rozpoczęciem podróży.

Spekulacja biletami i odprzedaż ich za cenę inną, niż taryfowa, podlega w każdem Państwie ustawom i regulaminom tego Państwa.

Artykuł  7.

Zniżka opłat za przejazd dzieci.

§ 1. Dzieci aż do ukończonego czwartego roku życia przewozi się bezpłatnie bez biletu, o ile nie zażądano dla nich osobnego miejsca.

§ 2. Dzieci po ukończonym czwartym roku aż do ukończenia dziesięciu lat życia, oraz dzieci w młodszym wieku, dla których zażądano osobnego miejsca, przewozi się za zniżoną opłatą, która nie może przewyższać połowy ceny biletu dla dorosłych.

Udzielenie tej zniżki nie obowiązuje w stosunku do biletów, których ceny już są obniżone w porównaniu z cenami normalnej taryfy.

Artykuł  8.

Okres ważności biletów.

§ 1. Okres ważności biletów powinien być ustalony przez taryfy.

§ 2. Okres ten nie może wynosić mniej niżeli:

dla biletów pojedynczych:

na każde rozpoczęte 150 kilometrów 1 dobę,

dla biletów tam i zpowrotem:

na odległościach do 50 kilometrów włącznie 2 doby,

od 51 do 100 kilometrów 3 doby,

na każde dalsze rozpoczęte 100 kilometrów 1 dobę.

§ 3. Specjalne bilety o cenach zniżonych mogą mieć inny okres ważności.

Artykuł  9.

Wyznaczanie i zamawianie miejsc.

§ 1. Sposób wyznaczania miejsc określają przepisy, obowiązujące na każdej z kolei żelaznych.

§ 2. Taryfy lub rozkłady jazdy stanowią, czy i pod jakiemi warunkami mogą być zamawiane miejsca w pewnych pociągach.

Artykuł  10.

Zatrzymywanie się na stacjach pośrednich.

Taryfy stanowią czy i pod jakiemi warunkami podróżny może zatrzymywać się na stacjach pośrednich w okresie czasu ważności biletu.

Artykuł 11.

Przejście do innej klasy lub pociągu.

Podróżny może zająć miejsce w klasie wyższej lub przejść do pociągu wyższej kategorji niż wskazany na bilecie, pod warunkami, podanemi w taryfach i za uiszczeniem przewidzianej dopłaty.

Artykuł  12.

Podróżny bez ważnego biletu.

Podróżny, który nie może okazać ważnego biletu, niezależnie od odpowiedzialności karnej, obowiązany jest uiścić, oprócz opłaty za przebytą przestrzeń, także dopłatę obliczoną według regulaminów kolei żelaznej, na której zażądano okazania biletu.

W razie braku takich przepisów, podróżny winien uiścić dopłatę w wysokości ceny biletu za szlak przejechany.

Artykuł 13.

Osoby niedopuszczane lub dopuszczane warunkowo do przejazdu pociągami.

§ 1. Nie są przyjmowane do pociągu lub też mogą być usunięte z pociągu w czasie podróży:

a) osoby w stanie nietrzeźwym, osoby, które swem zachowaniem obrażają przyzwoitość publiczną lub nie stosują się do przepisów ustawowych i regulaminów; osoby te nie mają prawa żądać zwrotu ani ceny biletu, ani opłaty uiszczonej za przewóz ich bagażu;

b) osoby, których obecność wskutek choroby lub z innych przyczyn mogłaby być uciążliwą dla towarzyszów podróży, o ile nie zamówiono dla nich osobnego przedziału lub niema możności oddania go im do użytku za opłatą. Jednakowoż osoby, które zachorowały podczas jazdy, powinny być dowiezione do pierwszej stacji, na której mogą otrzymać konieczną opiekę. Opłatę za przejazd i za przewóz bagażu zwraca się im po potrąceniu należności za przebytą drogę.

§ 2. Przewóz osób chorych na choroby zakaźne normują umowy międzynarodowe, w braku takich, przepisy obowiązujące w każdem Państwie.

Artykuł  14.

Przedmioty wyłączone od przewozu w wagonach osobowych.

§ 1. Nie wolno zabierać do wagonów osobowych przedmiotów zagrażających niebezpieczeństwem, w szczególności zaś broni nabitej, materjałów wybuchowych, łatwo zapalnych lub żrących, jak również przedmiotów, których obecność w wagonie mogłaby być niedogodną lub uciążliwą dla współpodróżnych.

Jednakowoż podróżnym, którzy pełniąc służbę publiczną mają przy sobie broń palną, jak również myśliwym i strzelcom wolno wziąć ze sobą amunicję, w ilości nie przekraczającej najniższego maksimum wagi z pośród określonych przez regulaminy obowiązujące na obszarach, przez które się przejeżdża. Straży towarzyszącej więźniom, jadącej z nimi w specjalnych wagonach osobowych lub przedziałach, dozwala się brać ze sobą broń nabitą.

§ 2. Personel kolejowy ma prawo sprawdzać w obecności podróżnego właściwości przedmiotów, zabranych do wagonu osobowego w razie uzasadnionego podejrzenia o przekroczenie postanowień § 1.

§ 3. Przekraczający powyższe postanowienia odpowiadają za wszelką szkodę, wynikłą skutkiem naruszenia postanowień § 1 i podlegają nadto karom przewidzianym przez ustawy i regulaminy.

Artykuł  15.

Zabieranie bagażu ręcznego i zwierząt do wagonów osobowych.

§ 1. Podróżnym wolno zabierać ze sobą bezpłatnie do wagonów osobowych przedmioty łatwo przenośne (bagaż ręczny), o ile nie sprzeciwiają się temu przepisy celne, akcyzowe, skarbowe, policyjne oraz przepisy innych władz administracyjnych, i jeżeli przedmioty te nie grożą uszkodzeniem wagonu. Każdy podróżny ma do dyspozycji dla swego bagażu, ręcznego tylko przestrzeń nad i pod miejscem, które zajmuje; taryfy mogą ustanawiać dalsze ograniczenia.

§ 2. Zwierząt żywych nie wolno zabierać do wagonów osobowych. Małe pieski i inne małe zwierzęta domowe mogą być jednak zabierane, o ile nie zabraniają tego przepisy policyjne poszczególnych Państw i nikt ze współpodróżnych nie sprzeciwia się temu.

Zabieranie zwierząt do pewnych rodzajów wagonów lub kategoryj pociągów może być wzbronione lub dopuszczone przez taryfy lub rozkłady jazdy.

Taryfy stanowią, czy i za jakie zwierzęta należy uiszczać opłatę przewozową.

§ 3. Czuwanie nad bagażem ręcznym i zwierzętami, które podróżny zabiera ze sobą, należy do niego samego.

Artykuł  16.

Spóźnienia się pociągów. Strata połączeń.

Odwołanie pociągów.

W razie straty połączenia wskutek spóźnienia się pociągu lub też w razie odwołania pociągu na całym przebiegu lub na jego części, o ile podróżny pragnie dalej odbywać podróż, kolej żelazna jest obowiązana przewieźć go wraz z bagażem, w miarę możności, i bez żadnej dopłaty, pociągiem, idącym ku tej samej stacji przeznaczenia po tej samej lub po innych linjach, należących do tych samych zarządów kolejowych, aby dać możność podróżnemu przybyć na stację przeznaczenia z jaknajmniejszem opóźnieniem.

Zawiadowca stacji powinien w takim wypadku poświadczyć na bilecie, że podróżny stracił połączenie lub że odwołano pociąg, przedłużyć w miarę potrzeby termin ważności biletu, zaświadczyć bilet jako ważny na przejazd w nowym kierunku, wyższą klasę lub na droższy pociąg. Kolej żelazna, ma jednakże prawo włączyć w taryfach czy w rozkładach jazdy używalność pewnych pociągów.