Rozdział 6 - Stały Komitet Centralny. - Konwencja międzynarodowa dotycząca opjum. Genewa.1925.02.19.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.108.920

Akt obowiązujący

Wersja od: 6 sierpnia 1951 r.

Rozdział  VI.

Stały Komitet Centralny.

Art.  19.  ³

W ciągu trzech miesięcy po wejściu w życie niniejszej konwencji będzie zamianowany Stały Komitet Centralny.

Komitet Centralny będzie się składał z 8 osób, które wzbudzą zaufanie powszechne dzięki swej wiedzy fachowej, bezstronności i niezależności.

Członkowie Komitetu Centralnego będą mianowani przez Radę Gospodarczą i Społeczną Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Przed przystąpieniem do tych nominacyj, będzie wzięta pod rozwagę sprawa ważności brania udziału w Komitecie Centralnym w stosunku sprawiedliwym osób, znających sprawę środków odurzających w krajach wytwarzających i przerabiających z jednej strony i w krajach konsumujących z drugiej strony, oraz należących do tych krajów.

Członkowie Komitetu nie będą spełniali funkcyj, uzależniających ich wprost od ich rządów.

Członkowie Komitetu będą sprawowali swoje mandaty w ciągu lat pięciu i będą mogli być wybrani ponownie.

Komitet wybierze prezesa i zatwierdzi swój regulamin wewnętrzny.

Dla posiedzeń Komitetu ustanawia się quorum, złożone z czterech członków.

Uchwały Komitetu, odnoszące się do artykułów 24 i 26, winny być powzięte absolutną większością wszystkich członków Komitetu.

Art.  20.  ⁴

Rada Gospodarcza i Społeczna Organizacji Narodów Zjednoczonych w porozumieniu z Komitetem przedsięwezmą środki, potrzebne do zorganizowania i działania Komitetu w celu zagwarantowania pełnej niezawisłości tej organizacji w spełnianiu zgodnie z niniejszą konwencją jej funkcyj technicznych i zapewnienia przez Sekretarza Generalnego działalności władz administracyjnych Komitetu.

Sekretarz Generalny zamianuje sekretarza i urzędników Komitetu Centralnego na wniosek rzeczonego Komitetu i z zastrzeżeniem zatwierdzenia przez Radę.

Art.  21. 

Strony układające się zgadzają się przesyłać corocznie, przed dniem 31-go grudnia, Komitetowi Centralnemu, przewidzianemu w art. 19, określenie ilości każdej z substancyj, wyszczególnionych w konwencji, mających być przywiezionemi na ich terytorjum w celu spożycia wewnętrznego w ciągu roku następnego dla celów lekarskich, naukowych i innych.

Dane te nie mogą być traktowane jako posiadające dla rządu interesowanego charakter wiążący, ale będą komunikowane Komitetowi Centralnemu jako wskazówki przy wykonywaniu jego mandatu.

W przypadkach, w których okoliczności zmusiły dany kraj do zmiany w ciągu roku podanych liczb, kraj ten zakomunikuje Komitetowi Centralnemu liczby zmodyfikowane.

Art.  22. 

1. Strony układające się zgadzają się przesyłać corocznie Komitetowi Centralnemu nie później, niż w trzy miesiące (w przypadkach, przewidzianych w punkcie c) w pięć miesięcy) po ukończeniu roku i w sposób, podany przez Komitet, dane statystyczne możliwie kompletne i dokładne, odnoszące się do roku poprzedniego:

a) o produkcji opjum surowego i liści koka;

b) o wyrobie substancyj, wyszczególnionych w rozdziale III, art. 4 b), c), g) niniejszej konwencji i surowców, używanych do tej fabrykacji. Ilość tych substancyj, użyta do fabrykacji innych pochodnych, niewyszczególnionych w konwencji, będzie podawana oddzielnie;

c) o zapasach substancyj, wyszczególnionych w rozdziałach II i III niniejszej konwencji, utrzymywanych przez hurtowników lub przez Państwo, w celu spożycia w kraju dla potrzeb innych, niż potrzeby Państwa;

d) o spożyciu poza potrzebami Państwa, substancyj, wyszczególnionych w rozdziałach II i III niniejszej Konwencji;

e) o ilościach substancyj, wyszczególnionych w niniejszej konwencji, skonfiskowanych na skutek nielegalnego przywozu i wywozu; te dane statystyczne wskażą sposób, w jaki rozporządzono się substancjami skonfiskowanemi, jak również wszystkie inne wiadomości pożyteczne, dotyczące konfiskaty i zużycia substancyj skonfiskowanych.

Dane statystyczne, wzmiankowane pod literami a, b, c, d, e, będą zakomunikowane stronom układającym się przez Komitet Centralny.

2. Strony układające się zgadzają się przesyłać Komitetowi Centralnemu w sposób, który zostanie przez ten Komitet wskazany, w ciągu 4-ch tygodni, następujących po upływie każdego kwartału i dla każdej z substancyj, wyszczególnionych w niniejszej konwencji, dane statystyczne, dotyczące ich przywozu i wywozu w ciągu poprzedniego kwartału z podaniem każdego kraju pochodzenia i przeznaczenia. Te dane statystyczne będą w przypadkach, które mogą być określone przez Komitet, przesyłane drogą telegraficzną; wyjątek stanowią przypadki, w których ilości w mowie będące będą niższe od pewnego minimum, określonego dla każdej substancji przez Komitet Centralny.

3. Podając dane statystyczne, zgodnie z artykułem niniejszym, rządy podadzą oddzielnie ilości przywiezione lub kupione dla celów państwowych, aby można było określić ilości, potrzebne w kraju dla celów ogólnych medycyny i nauki. Komitet Centralny nie będzie miał możności stawiać pytań lub wyrażać jakiejkolwiek opinji co do ilości przywożonych lub kupionych dla celów państwowych oraz co do uczynionego z nich użytku.

4. W rozumieniu niniejszego artykułu substancje utrzymywane, przywiezione lub kupione przez Państwo w celach ewentualnej sprzedaży nie będą uważane jako rzeczywiście utrzymywane, przywiezione lub kupione dla potrzeb państwowych.

Art.  23. 

Celem uzupełnienia dostarczonych Komitetowi Centralnemu informacyj, dotyczących ostatecznego przeznaczenia danego całkowitej ilości opjum, znajdującej się na całym świecie, rządy krajów, w których użycie opjum preparowanego jest czasowo dozwolone, dostarczą Komitetowi corocznie nie później, niż w trzy miesiące po ukończeniu roku w sposób, przez ten Komitet przepisany, oprócz danych statystycznych, przewidzianych w art. 22, dane statystyczne możliwie kompletne i dokładne z roku poprzedniego, a dotyczące:

1) fabrykacji opjum preparowanego i surowców, użytych do tej fabrykacji;

2) spożycia opjum preparowanego.

Oczywiście, Komitet nie będzie miał żadnej możności stawiania pytań lub wyrażania jakiejkolwiek opinji co do tych danych statystycznych i postanowienia art. 24 nie będą miały zastosowania do tego, co dotyczy spraw, wyszczególnionych w niniejszym artykule z wyjątkiem przypadków, w których Komitet stwierdziłby istnienie nielegalnych tranzakcyj międzynarodowych, przekraczających pewną miarę.

Art.  24.  ⁵

1.  Komitet Centralny rozciągnie stały nadzór nad ruchem rynku międzynarodowego. O ile będące w jego posiadaniu informacje pozwolą mu wnioskować, że dany kraj magazynuje nadmierne ilości jednej z substancyj, wyszczególnionych w niniejszej konwencji i że istnieje niebezpieczeństwo, że może stać się ośrodkiem handlu nielegalnego, Komitet będzie miał prawo zażądać wyjaśnień od rzeczonego kraju za pośrednictwem Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.

2. O ile w terminie słusznym nie nadejdzie żadne wyjaśnienie lub o ile dane wyjaśnienia nie będą zadawalające, Komitet Centralny będzie miał prawo zwrócić na tę sprawę uwagę rządów wszystkich stron układających się, jak również Rady Gospodarczej i Społecznej Organizacji Narodów Zjednoczonych i zalecić, aby nie uskuteczniano żadnego nowego wywozu substancyj, których dotyczy niniejsza konwencja lub którejkolwiek z nich, z przeznaczeniem do rzeczonego kraju do czasu zawiadomienia przez Komitet, że otrzymał uspokajające zapewnienia co do istniejącego stanu rzeczonych substancyj w tym kraju. Komitet Centralny doniesie równocześnie rządowi kraju interesowanego o uczynionem zaleceniu.

3. Kraj interesowany będzie mógł wnieść sprawę przed Radę Gospodarczą i Społeczną Organizacji Narodów Zjednoczonych.

4. Rząd każdego z krajów wywożących, który nie zechce postępować zgodnie z zaleceniem Komitetu Centralnego, będzie również mógł wnieść sprawę przed Radę Gospodarczą i Społeczną Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Jeżeliby nie uważał się za obowiązanego, aby to uczynić, zawiadomi natychmiast Komitet Centralny, że nie ma zamiaru zastosować się do zalecenia Komitetu, podając przytem, o ile możności, powody.

5. Komitet Centralny będzie miał prawo ogłosić sprawozdanie w tej sprawie i zakomunikować je Radzie, która prześle je rządom stron układających się.

6. Jeśli w jakimkolwiek przypadku uchwała Komitetu Centralnego nie będzie powzięta jednomyślnie, wnioski mniejszości winny być również opublikowane.

7. Każdy kraj będzie zaproszony do przyjęcia udziału w posiedzeniach Komitetu Centralnego, podczas których jest rozważana kwestja, bezpośrednio go interesująca.

Art.  25. 

Wszystkie strony układające się będą miały prawo po przyjacielsku zwrócić uwagę Komitetu na każdą sprawę, wymagającą ich zdaniem rozpatrzenia. Wszelako artykuł ten nie będzie mógł być interpretowany jako rozszerzający kompetencje Komitetu.

Art.  26. 

W stosunku do krajów, które nie przystąpiły do niniejszej konwencji, Komitet Centralny będzie mógł przedsięwziąć środki, przewidziane w art. 24 w przypadku, w którym posiadane przez niego informacje pozwolą mu wnioskować, że istnieje niebezpieczeństwo, że dany kraj stanie się ośrodkiem handlu nielegalnego; wówczas Komitet przedsięweźmie środki, wymienione w tym artykule, a dotyczące zawiadomienia kraju interesowanego.

W tym przypadku znajdą zastosowanie ustępy 3, 4 i 7 art. 24.

Art.  27.  ⁶

Corocznie Komitet Centralny przedstawi Radzie Gospodarcza i Społeczna Organizacji Narodów Zjednoczonych sprawozdanie ze swoich prac. Sprawozdanie to będzie ogłoszone i zakomunikowane stronom układającym się.

Komitet Centralny przedsięweźmie wszelkie potrzebne kroki, aby obliczenia, dane statystyczne, informacje i wyjaśnienia, któremi rozporządza zgodnie z art. 21, 22, 23, 24, 25 lub 26 niniejszej konwencji nie były podawane do wiadomości publicznej w sposób, mogący ułatwić operacje spekulantów lub zagrażać handlowi legalnemu którejkolwiek ze stron układających się.

³ Art. 19 ust. 3 zmieniony, ust. 4 skreślony przez pkt 2 umowy międzynarodowej z dnia 11 grudnia 1946 r. (Dz.U.52.9.50) zmieniającej nin. umowę z dniem 6 sierpnia 1951 r.

⁴ Art. 20 zmieniony przez pkt 2 umowy międzynarodowej z dnia 11 grudnia 1946 r. (Dz.U.52.9.50) zmieniającej nin. umowę z dniem 6 sierpnia 1951 r.

⁵ Art. 24 zmieniony przez pkt 2 umowy międzynarodowej z dnia 11 grudnia 1946 r. (Dz.U.52.9.50) zmieniającej nin. umowę z dniem 6 sierpnia 1951 r.

⁶ Art. 27 zmieniony przez pkt 2 umowy międzynarodowej z dnia 11 grudnia 1946 r. (Dz.U.52.9.50) zmieniającej nin. umowę z dniem 6 sierpnia 1951 r.