Rozdział 5 - Kontrola handlu międzynarodowego. - Konwencja międzynarodowa dotycząca opjum. Genewa.1925.02.19.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.108.920

Akt obowiązujący

Wersja od: 6 sierpnia 1951 r.

Rozdział  V.

Kontrola handlu międzynarodowego.

Art.  12. 

Każda ze stron układających się będzie żądała, aby oddzielne pozwolenie przywozu było uzyskiwane na każdy przywóz którejkolwiek z substancyj, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja. Pozwolenie to wykaże ilość, mającą być wwiezioną, nazwisko i adres wwożącego, jak również nazwisko i adres wywożącego.

Pozwolenie przywozu wyszczególni termin, w którym przywóz będzie mógł nastąpić; przywóz w kilku transportach będzie dopuszczalny.

Art.  13. 

1. Każda ze stron układających się będzie wymagać, aby oddzielne pozwolenie wywozu było uzyskiwane na każdy wywóz którejkolwiek z substancyj, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja. Pozwolenie to wykaże ilość, mającą być wywiezioną, nazwisko i adres wywożącego, jak również nazwisko i adres wwożącego.

2. Strona układająca się będzie wymagała przed wydaniem tego pozwolenia wywozu przedstawienia przez osobę lub firmę, żądającą pozwolenia wywozu, certyfikatu wwozu, wydanego przez rząd kraju, do którego produkt ma być wwieziony i zaświadczającego, że wwóz jest dozwolony.

Każda ze stron układających się zobowiązuje się zastosować w miarę możności certyfikat przywozu, którego wzór jest dołączony do niniejszej konwencji.

3. Pozwolenie wywozu wyszczególni termin, w którym wywóz ma nastąpić i wymieni numer i datę certyfikatu przywozu, jak również władzę, która go wystawiła.

4. Odpis pozwolenia wywozu będzie towarzyszyć transportowi i rząd, który wydaje pozwolenie wywozu, prześle odpis jego rządowi kraju, do którego produkt jest wwożony.

5. Po dokonanym przywozie lub po upływie terminu, wyznaczonego dla przywozu, rząd kraju, do którego produkt ma być wwieziony, zwróci pozwolenie wywozu rządowi kraju wywożącego z odpowiednią adnotacją. Adnotacja wymieni ilość istotnie wwiezioną.

6. Jeśli ilość istotnie wywieziona jest niższa od wyszczególnionej w adnotacji na pozwoleniu wywozu, władze kompetentne uczynią wzmiankę o tej ilości na certyfikacie wywozu i na wszelkich urzędowych odpisach tego certyfikatu.

7. Jeśli żądanie pozwolenia na wywóz dotyczy transportu, który ma być złożony w magazynach celnych kraju, do którego produkt jest wwożony, władze kompetentne kraju wywożącego mogą przyjąć zamiast certyfikatu przywozu, wzmiankowanego powyżej, certyfikat specjalny, którym władza kompetentna kraju, do którego produkt jest wwożony, zaświadcza, że zgadza się na wwóz transportu w warunkach wymienionych. W podobnym przypadku certyfikat wywozu będzie zawierał wyraźną wzmiankę, że transport jest wywożony dla złożenia go w magazynach celnych.

Art.  14. 

Aby zapewnić w wolnych portach i w wolnych strefach zastosowanie i całkowite wykonanie postanowień niniejszej konwencji, strony układające się zobowiązują się zastosować prawa i przepisy obowiązujące w kraju do wolnych portów i wolnych stref, znajdujących się na ich terytorjach i wykonywać tam w stosunku do substancyj, wyszczególnionych w niniejszej konwencji, ten sam nadzór i tę samą kontrolę, jak w innych częściach swego terytorjum.

Jednakże artykuł ten nie przeszkadza stronie układającej się zastosować w wolnych portach i wolnych strefach do wymienionych substancyj postanowień bardziej energicznych, niż w innych częściach swego terytorjum.

Art.  15. 

1. Żaden transport którejkolwiek z substancyj, wyszczególnionych w niniejszej konwencji, jeśli transport ten jest wywożony z jednego kraju i przeznaczony dla innego kraju, nie może być przewożony przez trzeci kraj - bez względu na to, czy transport ten ma być przeładowany ze statku lub innego środka transportowego, którym jest przewożony, czy też nie - o ile odpis certyfikatu wywozu (lub certyfikatu zmiany marszruty, o ile certyfikat ten został wydany zgodnie z paragrafem następnym), towarzyszący transportowi, nie został przedstawiony władzom kompetentnym tego kraju.

2. Władze kompetentne kraju, przez który transport którejkolwiek z substancyj, wyszczególnionych w niniejszej konwencji, ma pozwolenie przewozu, przedsięwezmą niezbędne środki, aby uniemożliwić zmianę marszruty rzeczonego transportu w kierunku innym, niż wymieniono w odpisie certyfikatu wywozu (albo certyfikatu zmiany marszruty), towarzyszącego transportowi, o ile rząd kraju nie zgodził się na zmianę marszruty przez wydanie specjalnego certyfikatu zmiany marszruty. Certyfikat zmiany marszruty będzie wydany nie inaczej, jak po otrzymaniu certyfikatu przywozu, wydanego zgodnie z postanowieniami art. 13 i pochodzącego od rządu kraju, do którego transport ten ma być dostarczony po zmianie marszruty; certyfikat ten będzie zawierał te same dane, które zgodnie z art. 13 powinny być wyszczególnione w pozwoleniu wywozu, jak również nazwę kraju, z którego transport ten był pierwotnie wywieziony. Wszystkie postanowienia art. 13, mające zastosowanie do pozwolenia na wywóz, będą również miały zastosowanie do certyfikatu zmiany marszruty.

Prócz tego rząd kraju, zezwalającego na zmianę marszruty transportu, winien zachować pierwotny odpis zezwolenia na wywóz (albo certyfikat zmiany marszruty), towarzyszącego rzeczonemu transportowi w chwili przybycia na terytorjum danego kraju i zwrócić go rządowi kraju, który go wystawił, komunikując równocześnie temu rządowi nazwę kraju przeznaczenia, dla którego zmiana marszruty została pozwolona.

3. W wypadkach, w których transport jest dokonywany drogą powietrzną, postanowienia poprzednie niniejszego artykułu nie będą zastosowane, jeśli statek powietrzny przelatuje nad terytorjum trzeciego kraju bez lądowania. O ile statek powietrzny ląduje na terytorjum danego kraju, rzeczone postanowienia będą miały zastosowanie w miarę, jak nato okoliczności pozwolą.

4. Ustępy 1 do 3 niniejszego artykułu nie naruszają postanowień jakiejkolwiek umowy międzynarodowej, ograniczającej kontrolę, mogącą być rozciągniętą przez jedną ze stron układających się nad substancjami, wyszczególnionemi w niniejszej konwencji, o ile one będą wysłane wprost tranzytem.

5. Postanowienia niniejszego artykułu nie będą stosowane przy transportach substancyj wysyłanych pocztą.

Art.  16. 

Jeśli transport jednej z substancyj, wyszczególnionych w niniejszej konwencji, jest wyładowany na terytorjum jednej ze stron układających się i złożony do magazynu celnego, nie będzie on mógł być wycofany z tego magazynu, o ile nie zostanie przedstawiony władzy, której podlega magazyn celny, certyfikat przywozu, wydany przez rząd kraju przeznaczenia i zaświadczający, że przywóz jest dozwolony. Pozwolenie specjalne będzie wydane przez tę władzę dla każdego w ten sposób wycofanego transportu i zastąpi pozwolenie wywozu, wzmiankowane w art. art. 13, 14 i 15.

Art.  17. 

O ile substancje, wyszczególnione w niniejszej konwencji, będą przewożone tranzytem przez obszar jednej ze stron układających się, lub będą złożone do magazynu celnego, nie będą one mogły podlegać żadnym operacjom, mogącym zmienić bądź ich charakter, bądź bez pozwolenia władzy kompetentnej ich opakowanie.

Art.  18. 

Jeśli jedna ze stron układających się uzna za niemożliwe zastosowanie któregokolwiek z postanowień niniejszego rozdziału do handlu z innym krajem z tego powodu, że kraj ten nie podpisał niniejszej konwencji, ta strona układająca się nie będzie obowiązana do zastosowania postanowień niniejszego rozdziału inaczej, jak tylko w miarę, jak na to okoliczności pozwolą.