Rozdział 7 - Cło. - Konwencja między Polską i Wolnem Miastem Gdańskiem a Niemcami w sprawie wolności tranzytu pomiędzy Prusami Wschodniemi a resztą Niemiec. Paryż.1921.04.21.
Dz.U.1922.61.549
Akt utracił mocROZDZIAŁ VII.
Cło.
Cło.
Zarządy celne, lub kolejowe, Wysokich Stron kontraktujących pomagać sobie będą nawzajem we wszystkich sprawach, dotyczących tranzytu, dostarczając sobie informacji oraz przeprowadzając poszukiwania na żądanie drugiej strony. Związana z tem korespondencja prowadzona będzie przez właściwe zarządy bezpośrednio.
Ruch tranzytowy poddany zostanie dozorowi celnemu kraju tranzytowego. Odprawa celna rozpocznie się natychmiast po przybyciu każdego pociągu, przewidzianego przez rozkład jazdy. Wysokie Strony kontraktujące uznają nawzajem nałożone przez organy zamknięcia celne.
Ruch tranzytowy podlegać będzie ogólnym przepisom celnym, obowiązującym w każdym kraju, o ile przepisy te nie są w sprzeczności z postanowieniami niniejszej Konwencji.
Osoby, przejeżdżające tranzytem, i ich bagaże wolne są od wszelkich opłat celnych oraz od innych opłat podobnych, z wyjątkiem tylko kwot wykładanych przez zarządy kolejowe. Pociągi pośpieszne i osobowe, służące do tranzytu uprzywilejowanego, oraz części pociągów, do tego przeznaczone, powinny się składać wyłącznie z wagonów korytarzowych.
Pociągi, lub części pociągów, wymienione w art. 81, konwojowane będą przez urzędników celnych kraju tranzytowego. Koszta konwoju ponosi kraj wysyłający odpowiednio do postanowień Przepisów wykonawczych do niniejszego artykułu.
W zasadzie konwojowanie wykonywane będzie na obszarze polskim przez funkcjonarjuszów celnych polskich, zaś na obszarze gdańskim - przez funkcjonarjuszów celnych gdańskich.
Towary, znajdujące się w wagonach tranzytowych, do których należą również i wagony pocztowe, przejeżdżać będą przez obce terytorjum z uwolnieniem od wszelkich opłat celnych, lub innych opłat podobnych, z wyłączeniem tylko kwot, wykładanych przez zarządy kolejowe.
W granicach możności wagony, lub towary, ulegać będą zamknięciu celnemu; żadne inne formalności celne stosowane nie będą.
Ładowanie, bądź wyładowywanie, lub uzupełnianie ładunku, w kraju tranzytowym jest wzbronione. Jednakowoż zarządy kolejowe będą miały prawo uskuteczniać przeładunki, któreby ewentualnie okazały się konieczne.
Towary oraz wszelkie statki, wymienione w artykule 67, które przechodzić będą tranzytem przez drogi żeglowne i spławne, jak również i przez wody terytorjalne, należące do Polski, lub do Wolnego Miasta Gdańska, wolne będą od wszelkich opłat celnych oraz od innych opłat podobnych.
Przyjmowanie pasażerów, ich wysiadanie, ładowanie, lub wyładowywanie towarów-podczas drogi będą zabronione.
Statki, które poddane były w kraju wysyłającym formalnościom celnym, stosowanym do ruchu tranzytowego bez przeładunku, będą mogły uskuteczniać przeładunek, odładowanie, lub przeładowanie na inne środki przewozowe tylko w wypadku konieczności, lub też z przyczyn, które uniemożliwiają przejazd (warunki prądu, lody, zamknięcie śluz).
Statki, których ładunek ma być przeniesiony na inne statki, lub na inne środki transportowe, podczas przejazdu przez wody wyżej wymienione, nie podlegają przepisom niniejszego rozdziału, podlegają natomiast ogólnym przepisom celnym.
Ładunek statków, przejeżdżających tranzytem bez przeładunku, będzie bądź poddany zamknięciu celnemu, bądź też konwojowany przez funkcjonarjuszów celnych, a to według wyboru szypra.
Jeżeli w danym wypadku zastosowanie zamknięcia celnego jest niemożliwe i jeżeli szyper nie życzy sobie konwoju celnego - obowiązany będzie dać zabezpieczenie co do uiszczenia opłat celnych i monopolowych.
Towary, opłacające cło w kraju tranzytowym, traktowane będą zawsze w myśl przepisów poprzedniego artykułu.
To samo dotyczy towarów wolnych od cła, które w kraju tranzytowym podlegają zakazom wywozu i przywozu. Jeżeli w tych wypadkach zastosowana będzie zasada zabezpieczenia, ustalenie wysokości kwoty, która ma być wpłacona, pozostawione będzie uznaniu granicznego urzędu celnego; jednakowoż wysokość zabezpieczenia, które ma być dane, nie będzie mogła przewyższać 30% wartości handlowej towaru.
Towary, które w kraju tranzytowym obłożone są pewnemi opłatami na rzecz monopolu państwowego, będą mogły być przewożone wyłącznie tylko pod zamknięciem celnem i po złożeniu zabezpieczenia.
Odnośnie do artykułów monopolowych, opłacających cło, zabezpieczenie składać się będzie z kwoty, odpowiadającej cłu i opłatom monopolowym, Co się tyczy artykułów monopolowych, wolnych od cła zabezpieczenie obejmować będzie wyłącznie kwotę, odpowiadającą opłatom monopolowym.
Co się tyczy szypra, jego rodziny, członków załogi oraz podróżnych, jadących statkiem, jak również co się tyczy bagażu tych osób, to przy wjeździe statku do kraju tranzytowego zastosowana będzie według wyboru szypra jedna z dwu zasad poniższych: albo osoby te i przedmioty, przez nie wiezione, podlegać będą odprawie celnej, albo też statkowi towarzyszyć będzie konwój celny.
Formalności celne i paszportowe wykonywane będą zarówno przy wjeździe do kraju tranzytowego, jak i przy wyjeździe z tego kraju, w ten sposób, pod względem miejsca i czasu, ażeby strata czasu była możliwie najmniejsza.
Odnośnie do części Noteci, stanowiącej granicę pomiędzy Polską a Niemcami, stosowane będą następujące przepisy:
Towary i statki, wymienione w art. 67, podróżni, jadący tranzytem i ich bagaże - wolne będą od wszelkich formalności celnych, o ile statek przejeżdżać będzie, nie wchodząc w żaden kontakt z którymkolwiek z dwu brzegów.
Z wyłączeniem wypadku siły wyższej wszelka komunikacja pomiędzy statkiem a lądem, jak wsiadanie i wysiadanie podróżnych, ładowanie, lub wyładowywanie towarów - będą mogły mieć miejsce wyłącznie tylko na brzegu tego państwa, na terytorjum którego statek był ładowany i z którego podróż była rozpoczęta.
Miejscowe władze celne obu państw zachowują sobie prawo uregulowania sprawy komunikowania się członków załogi z brzegiem przeciwnym.
Wszelkie komunikowanie się statku, jadącego tranzytem, z wszelkim innym statkiem jest zabronione.
Samochody i motocykle, jak również i towary w nich znajdujące się, jadące tranzytem, przejeżdżać będą kraj tranzytowy z uwolnieniem od opłat celnych oraz innych opłat tym podobnych.
Samochody i motocykle oraz ich ładunek poddane będą w kraju tranzytowym formalnościom celnym oraz obowiązane będą składać zabezpieczenie,
Zabezpieczenie składa się z sumy opłat celnych, ewentualnie z sumy podatków pośrednich i opłat monopolowych.
Co się tyczy artykułów monopolowych, wolnych od cła, to zabezpieczenie obejmować będzie wyłącznie sumę opłat monopolowych.
Co się tyczy towarów, wolnych od cła, lecz podlegająch w kraju tranzytowym zakazowi przywozu, lub wywozu, to graniczne urzędy celne określą według swego uznania wysokość zabezpieczenia. Jednakowoż suma zabezpieczenia, która ma być złożona, nie może przekraczać 30% wartości handlowej towaru.
Z chwilą, gdy związki automobilistów zobowiążą się w stosunku do rządów do wpłacania kaucji za opłatę cła, Wysokie Strony kontraktujące nie będą żądały kaucji od samych wozów i zadowolą się pod tym względem zobowiązaniem gwarancyjnem, wyda-nem przez związek automobilistów, o którym mowa.