Rozdział 3 - Tranzyt wojskowy. - Konwencja między Polską i Wolnem Miastem Gdańskiem a Niemcami w sprawie wolności tranzytu pomiędzy Prusami Wschodniemi a resztą Niemiec. Paryż.1921.04.21.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.61.549

Akt utracił moc

Wersja od: 27 lipca 1934 r.

ROZDZIAŁ  III.

Tranzyt wojskowy.

Art.  44.

Przewóz tranzytem wojskowych niemieckich oraz niemieckiego mienia wojskowego odbywać się będzie według przepisów następujących:

§ 1. W pojęciu niniejszej Konwencji za wojskowych uważane są wszelkie osoby w służbie czynnej, należące do siły zbrojnej, bez rozróżnienia, czy podróżują w ubraniu wojskowem, czy cywilnem.

§ 2. Osoby, jadące pojedynczo w wojskowym mundurze niemieckim, korzystać będą z pociągów, lub z części pociągów, wymienionych w art. 4, a przeznaczonych do tranzytu uprzywilejowanego, lub też z pociągów, przeznaczonych specjalnie do tranzytu wojskowego, o których mowa niżej.

Korzystanie z innych pociągów osobom tym jest wzbronione.

§ 3. Co się tyczy broni, to pojedynczy wojskowi, korzystający z pociągów, lub części pociągów, przeznaczonych do tranzytu uprzywilejowanego, będą mogli zabierać z sobą wyłącznie tylko bron białą (szabla, bagnet), obowiązani będą jednakowoż składać broń tę do brankardu na czas przejazdu poza terytorjum niemieckiem.

§ 4. W celu przewozu tranzytem żołnierzy urlopowanych, pojedynczych wojskowych, podróżujących w sprawach służbowych, wojsk i mienia wojskowego,

kursować może w obu kierunkach jeden pociąg wojskowy na tydzień. Wojskowi w ubraniu cywilnem będą mogli korzystać z tych pociągów.

Broń i amunicja nie mogą być naogół przewożone tym pociągiem. Niemniej jednak wojskowi, korzystający z tego pociągu, będą mieli prawo zabierania ze sobą do pociągu broni białej, karabinów, pistoletów, rewolwerów, z amunicją podręczną w ilości, przez regulamin przepisanej.

Władze niemieckie obowiązane będą zawiadamiać władze polskie o wyjeździe takiego pociągu przynajmniej na 24 godziny przed jego uruchomieniem.

§ 5. Broń biała, karabiny, pistolety, rewolwery oraz przynależna do nich amunicja, przewożone pociągami, przewidzianemi przez § 4, winny być składane na czas przejazdu poza obszarem niemieckim do wagonów, specjalnie do tego przeznaczonych. Wagony te będą specjalnie grupowane w pociągu i będą eskortowane przez personel, należący do kraju tranzytowego; ilość tego personelu nie będzie większa, niż dwu ludzi na wagon.

Wagony, przeznaczone dla podróżnych wojskowych, będą łączone w grupę i będą eskortowane przez funkcjonarjuszów celnych w myśl art. 82.

§ 6. Dla przewozu tranzytem mienia wojskowego w ogólności łącznie z bronią i amunicją, których transport art. 4 wyklucza, będzie mógł kursować w obu kierunkach jeden pociąg towarowy wojskowy na tydzień. Uruchomienie tych pociągów winno być komunikowane w myśl ustępu 3, § 4.

§ 7. Przy przewozie mienia wojskowego, wymagającego specjalnego dozoru i specjalnej obsługi, będą mogli towarzyszyć w pociągach żołnierze niemieccy w liczbie dwu konwojentów najwyżej na jeden wagon z końmi i jednego konwojenta na jeden wagon z materjałem wojskowym. Władze celne kraju tranzytowego będą miały w tym wypadku prawo wykonywania kontroli tych wagonów przez swoich funkcjonarjuszów, w liczbie nie większej, niż dwu na 10 wagonów. Konwojenci niemieccy będą mogli zabierać do pociągu broń białą, którą jednak obowiązani będą składać do pociągu służbowego na czas przejazdu tranzytem poza obszarem niemieckim.

§ 8. W celu przewozu tranzytem wojskowych urlopowanych w ubraniu wojskowem, lub cywilnem, z okazji świąt Bożego Narodzenia i Wielkiejnocy, będą mogły kursować wyłącznie dla urlopowanych specjalne pociągi, a to w myśl układu, jaki uprzednio zawarty być winien pomiędzy władzami kolejowemi polskiemi a niemieckiemi. Do pociągów tych stosowane będą również przepisy § 3, dotyczące tranzytu pojedynczych wojskowych.

§ 9. W celu utrzymania porządku wewnętrznego w pociągach, o których mowa, eskorta niemiecka, złożona z oficera i najwyżej z 10 żołnierzy, będzie mogła towarzyszyć pociągom, przewidzianym przez §§ 4 i 8. Eskorta ta będzie mogła zatrzymać białą broń oraz pistolety z pełnym ładunkiem, jak również z magazynem zapasowym, zamkniętym w futerale.

§ 10. Transporty wojskowe, przewidziane przez §§ 4, 6 i 8, wykonywane będą wagonami, dostarczanemi przez Niemcy przy pomocy polskich parowozów i polskiego personelu. Parowozy dostarczane będą w tym celu zgodnie z przepisami, ustanowione-mi przez Konwencję niniejszą dla tranzytu cywilnego.

§ 11. Pociągi wojskowe, przewidziane przez §§ 4, 6 i 8, kierowane będą na linję Chojnice- Tczew-Marienburg.

W razie przerwy ruchu, lub powstania trudności na tej linji, transporty wykonywane będą na linji, jaka ustalona będzie przez zainteresowane władze kolejowe.

§ 12. Każdy wojskowy pociąg towarowy, przewidziany przez § 6, winien składać się przynajmniej z 25 wagonów naładowanych. O ileby w pociągach wojskowych, przewidzianych przez §§ 4 i 8, ilość podróżnych nie dosięgała 400, Niemcy zobowiązane będą zwrócić cenę ilości biletów III klasy, równej różnicy pomiędzy 400 a ilością podróżnych.

W pociągach mieszanych, przewidzianych przez § 4 (dla wojskowych i dla mienia wojskowego), ładunek jednego wagonu towarowego będzie uważany, przy zastosowaniu ustępu poprzedniego, za równoważny 16 podróżnym.

Jednakże w celu ułatwienia Niemcom uruchomienia pociągów, przewidzianych przez § 4, w wypadku, gdyby ilość wojskowych i ładunek mienia wojskowego, które mają być przewiezione temi pociągami, były mniejsze od ilości wyżej wymienionej, Niemcy będą mogły w drodze wyjątku dołączyć do tych pociągów pewną ilość wagonów naładowanych tranzytowym towarem cywilnym, aż do ilości, niezbędnej do zużycia siły pociągowej parowozu. W celu stosowania określonego powyżej minimum 400 podróżnych ładunek każdego wagonu z towarem cywilnym uważany będzie także za równoważny 16 podróżnym.

Art.  45.

Środki, niezbędne do zapewnienia łączności pomiędzy zainteresowanemi władzami, jak również i specjalne przepisy odnośnie do tranzytu pociągów wojskowych, ustalone są w Przepisach wykonawczych.

Art.  46.

W razie przerwy w komunikacji kolejowej, telegraficznej i telefonicznej Niemcy będą mogły, w celu utrzymania łączności pomiędzy Prusami Wschodniemi a resztą Niemiec, korzystać z oddzielnych samochodów, z których każdy przewozić będzie dwie osoby, ubrane w mundur wojskowy, posiadające wyłącznie broń białą, nie licząc szofera i jego pomocnika. Samochody te nie będą podlegały przepisom celnym, ani paszportowym, jednakowoż każdemu samochodowi towarzyszyć winien funkcjonarjusz kraju tranzytowego.

Wojskowi niemieccy obowiązani będą stosować się do wskazówek tych funkcjonarjuszów, dotyczących przepisów celnych oraz porządku publicznego. Samochody, o których mowa, jeździć będą drogami, przewidzianemi przez Konwencję niniejszą, dla ruchu samochodów tranzytowych.

Art.  47.

Przewóz wojskowych polskich oraz mienia wojskowego polskiego przez obszar niemiecki, położony na prawym brzegu Wisły, zostaje zapewniony na rzecz Polski ściśle według warunków, jakie są przyznane na rzecz Niemiec, na mocy Konwencji niniejszej.

Wyżej przytoczone przepisy odnośnie do transportów workowych niemieckich stosowane będą analogicznie do transportów wojskowych polskich.

Jako linja tranzytowa uznana zostaje linja Deutsch Eylau -Manenourg.

Art.  48.

Koszta eskorty i konwojentów obciążają stroną wysyłającą a to stosownie do przepisów, ustanowionych przez Konwencję niniejszą dla uprzywilejowanego ruchu tranzytowego.

Art.  49.

O ile postanowienia rozdziału niniejszego oraz Przepisów wykonawczych nie stanowią inaczej, do tranzytu wojskowego stosowane będą ogólne przepisy Konwencji niniejszej, dotyczące tranzytu cywilnego.

Mienie wojskowe, przewożone drogami wodne-mi, poddane będzie przepisom ustanowionym dla transportu tranzytowego towarów cywilnych w rozdziałach V i VII Konwencji niniejszej.