Rozdział 1 - Połączenia linij międzynarodowych. - Konwencja i Statut o ustroju międzynarodowym kolei żelaznych wraz z protokółem podpisania. Genewa.1923.12.09.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.73.663

Akt obowiązujący
Wersja od: 7 stycznia 1928 r.

Rozdział I. 

Połączenia linij międzynarodowych.

W celu ustalenia między ich sieciami kolejowymi komunikacji, dostosowanych do potrzeb ruchu międzynarodowego, Układające się Państwa zobowiązują się:

w razie, jeżeli sieci te mają już połączenie między sobą, utrzymywać w dalszym ciągu komunikację między istniejącemi linjami o ile będą tego wymagały potrzeby ruchu międzynarodowego i

w razie, jeżeli istniejące połączenia nie wystarczają do zaspokojenia potrzeb rzeczonej komunikacji, komunikować sobie niezwłocznie oraz przyjaźnie rozważać projekty wzmocnienia linij istniejących lub budowy nowych, których połączenie z sieciami jednego lub kilku Układających się Państw albo przedłużenie na terytorjum jednego lub kilku z tych Państw potrzebom tym będzie odpowiadało.

Postanowienia powyższe nie nakładają żadnego zobowiązania w stosunku do linij zbudowanych dla potrzeb pewnego okręgu lub obrony narodowej.

.
Artykuł 2.

Mając na uwadze znaczenie, jakie posiada dla korzystających z kolei żelaznych wogóle, w szczególności zaś dla podróżnych, ześrodkowanie w jednym punkcie różnych czynności przy przekraczaniu granicy, Państwa, które z innych względów nie znajdą przeszkód ku temu, będą usiłowały je urzeczywistnić przez ustanowienie wspólnych stacyj granicznych lub przynajmiej wspólnych stacyj dla każdego kierunku przewozu, albo przez zastosowanie innych odpowiednich środków.

Państwo, na którego terytorjum znajdować się będzie wspólna stacja graniczna, udzieli drugiemu Państwu wszelkich ułatwień w urządzeniu i funkcjonowaniu biur, niezbędnych dla czynności, jakie będą konieczne przy wykonywaniu ruchu międzynarodowego.

Państwo, na którego terytorjum znajdują się linje lub stacje graniczne, udzieli celem ułatwienia międzynarodowej komunikacji poparcia i pomocy urzędnikom państwowym lub urzędnikom kolejowym drugiego Państwa, przez co nie będą naruszone jego prawa suwerenności lub władzy, które zachowuje w całości.

Rozdział II.
Środki, jakie należy stosować przy prowadzeniu ruchu międzynarodowego.

Układające się Państwa, uznając konieczność pozostawienia eksploatacji kolejowej elastyczności, niezbędnej do zadośćuczynienia zawiłym wymaganiom ruchu, zamierzają zachować w całości swobodę ekspolatacji, bacząc jednak, aby jej nie nadużywano ze szkodą komunikacji międzynarodowej.

Państwa zobowiązują się stosować w komunikacji międzynarodowej racjonalne ułatwienia i wyrzekają się wszelkiego rozróżniania o charakterze nieżyczliwym względem innych Układających się Państw, ich obywateli lub ich statków.

Dobrodziejstwa, wynikającego z postanowień niniejszego artykułu, nie ogranicza się do przewozów, dokonywanych na zasadzie jednej tylko umowy, lecz rozciąga się je również na przewozy, wskazane w artykułach 21 i 22 niniejszego statutu pod warunkami, wymienionemi w rzeczonych artykułach.

O ile chodzi o zapewnienie ułatwień przy przewozie międzynarodowym podróżnych i bagażu, ruch będzie zorganizowany w sposób, zapewniający rozkłady jazdy o tyle dogodniejsze i warunki szybkości i wygody o tyle lepsze, o ile większe będzie znaczenie kierunków tego ruchu.

Państwa popierać będą uruchomianie pociągów bezpośrednich, w braku zaś takich pociągów, zaprowadzenie wagonów bezpośrednich w głównych relacjach ruchu międzynarodowego, jako też wszelkie zarządzenia, mające na celu uczynienie podróży w tych relacjach, szczególnie szybką i wygodną.

O ile chodzi o zapewnienie ułatwień w międzynarodowym przewozie towarów, ruch będzie normowany w sposób, odpowiadający warunkowi tem większej szybkości i regularności, im większe znaczenie mają przewozy.

Państwa będą popierały zarządzenia techniczne wszelkiego rodzaju, zmierzające do zapewnienia w relacjach, wyjątkowo ważnych dla przewozów międzynarodowych, również wyjątkowo sprawnego ruchu.

W razie zawieszenia lub ograniczenia na pewien czas ruchu międzynarodowego na danej drodze przewozu, eksploatujące ją Zarządy kolejowe będą się starały, o ile to do nich należy, przywrócić jaknajprędzej ruch prawidłowy, tymczasem zaś skierować przewóz na inną drogę z udziałem, w razie potrzeby, zarządów kolejowych innych Państw, które mogłyby okazać pomoc swojemi linjami.

Układające się Państwa będą normowały formalności celne i policyjne w taki sposób, aby komunikacja międzynarodowa doznawała jak najmniej przeszkód i opóźnień. Zobowiązanie to dotyczy również formalności paszportowych, o ile są wymagane.

Układające się Państwa popierać będą specjalne zarządzenia, mające na celu ograniczenie czynności, dokonywanych na stacjach granicznych, w szczególności zaś zawieranie umów co do zamykania wagonów, przewożonych pod rygorem celnym co do nakładania zabezpieczeń celnych na poszczególne sztuki, jako też wszelkie zarządzenie, pozwalające na przeniesienie dokonywania formalności celnych w głąb kraju.