Konwencja Geodezyjna Bałtycka. Helsingfors.1925.12.31.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.50.480

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1937 r.

KONWENCJA

GEODEZYJNA BAŁTYCKA

podpisana w Helsingforsie z dnia. 31 grudnia 1925 r. ^*

Przekład.

W IMIENTU

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia trzydziestego pierwszego grudnia 1925 roku podpisana została pomiędzy Niemcami, Danją, Estonją, Finlandją, Łotwą, Litwą, Polską i Wolnem Miastem Gdańskiem i Szwecją Konwencja Geodezyjna Bałtycka o następującem brzmieniu dosłownem:

KONWENCJA GEODEZYJNA BAŁTYCKA.

Niemcy, Danja, Wolne Miasto Gdańsk, Estonja, Finlandja, Łotwa, Litwa, Polska i Szwecja w celu zorganizowania na przeciąg lat dwunastu Bałtyckiego Komitetu Geodezyjnego postanowiły zawrzeć układ i wyznaczyły jako pełnomocników:

Prezydent Rzeszy Niemieckiej:

P. Doktora Herberta HAUSCHILD, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego;

Jego Królewska Mość, Król Danji:

P. Szambeläna Flemming de LERCHE, Swego Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego;

Prezydent Republiki Estońskiej:

P. Aleksandra HELLAT, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego;

Prezydent Republiki Finlandzkiej:

M. E. N. SET ALA, Ministra Spraw Zagranicznych Finlandji;

Prezydent Republiki Łotewskiej:

P. Olgierda GROSWALD, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego;

Prezydent Republiki Litewskiej:

P. Jürgis SAVICKIS, Charge d'affaires;

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:

P. Tytusa FILIPOWICZA. Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego;

J. Kr. Mość Król Szwedzki:

P. Barona Karola HAMILTON, Swego Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego,

którzy, po przedstawieniu swych pełnomocnictw, uznanych za sporządzone w dobrej i należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1.

Państwa, zawierające niniejszą konwencję, zobowiązują się utworzyć i utrzymywać Bałtycki Komitet Geodezyjny. Komitet ten będzie obowiązany zajmować się wykonaniem na jednolitej podstawie i według metod jednolitych prac geodezyjnych, a przedewszystkiem triangulacyj pierwszego rzędu, pomiarów baz, astronomicznych wyznaczeń miejsc oraz pomiarów siły ciężkości na przestrzeni otaczającej Bałtyk i na terytorjach krajów, należących do Komitetu, jako też opracowywaniem wspólnych wyników. Prace służyć mają do celów praktycznych i naukowych.

Artykuł  2.

Każde z Państw mianuje do Komitetu jednego członka z prawem głosu oraz dowolną liczbę członków bez prawa głosu. Aż do odwołania uważani będą za członków z prawem głosu przedstawiciele poszczególnych Państw z prawem głosu na konferencji geodezyjnej, która się odbyła w Helsingforsie w 1924 r., oraz jeden członek, którego zamianuje Rząd Duński.

Artykuł  3.

Sprawami bieżącemi Bałtyckiego Komitetu Geodezyjnego kierować będzie Dyrekcja, składająca się z Prezesa, Wiceprezesa i Sekretarza Generalnego.

Jedynie członkowie, mający prawo głosu, mogą zajmować te stanowiska.

W sprawach Komitetu Prezes porozumiewa się bezpośrednio z Ministerstwem Spraw Zagranicznych Findandji.

Artykuł  4.

Na zaproszenie Prezesa Bałtycki Komitet Geodezyjny zbiera się na posiedzenie zwyczajne wogóle raz na rok.

Jeżeli co najmniej 4-ch członków mających prawo głosu tego zażąda, Prezes obowiązany jest zwołać Komisję na posiedzenie nadzwyczajne. Komitet oznacza termin i miejsce posiedzenia.

Artykuł  5.

Głosowanie i wybory odbywają się w czasie posiedzenia a pisemnie mogą być dokonywane jedynie w wypadkach nagłych.

Będą one ważne tylko wtedy, gdy co najmniej połowa członków, mających prawo głosu, weźmie w nich udział. Członek nieobecny może oddać swój głos któremukolwiek z członków obecnych na posiedzeniu. W razie równej liczby głosów, rozstrzyga głos Prezesa.

Artykuł  6.

Członków Dyrekcji wybiera się na jednem z posiedzeń na przeciąg lat trzech. Ta sama osoba nie może być wybrana ponownie na Prezesa po upływie poprzedniej kadencji. To samo dotyczy Wiceprezesa. W razie, gdy członek Dyrekcji ustępuje przed upływem ważności mandatu, następca jego w razie potrzeby wybrany będzie piśmiennem głosowaniem na pozostały okres kadencji.

Dzień 1 stycznia 1925 r. jest początkiem pierwszego okresu urzędowania Dyrekcji. Na ten okres się zatwierdza Prezesa, Wiceprezesa i Sekretarza Generalnego, wybranych na Konferencji Geodezyjnej w Helsingforsie w 1924 r.

Artykuł  7.

W celu pokrycia kosztów Bałtyckiego Komitetu Geodezyjnego każde z Państw reprezentowanych płacić będzie składkę roczną. Składkę tę ustala się dla Niemiec, Finlandji i Szwecji w wysokości 500 dol. am. w złocie, dla Danji, Estonji, Łotwy, Litwy, Polski i Wolnego Miasta Gdańska w wysokości 250 dolarów am. w złocie, rocznie, dla każdego z nich.

Z opłat tych pokrywa się:

a) koszty opracowania wspólnych rezultatów,

b) koszty drukarskie,

c) wynagrodzenie Sekretarza Generalnego,

d) koszty administracji;

Komitet opracowuje corocznie budżet. Rachunkowość należy do Dyrekcji i jest kontrolowana przez Komitet.

Artykuł  8.

Składki roczne Państw należy wnosić co rok, przed 1-ym m. maja, do Ministerstwa Spraw Zagranicznych tego Państwa, którego obywatelem jest Sekretarz Generalny.

Artykuł  9.

Każde Państwo winno pokrywać koszty swych własnych prac i wynagrodzenia członków, których deleguje. Winno ono samo ogłaszać rezultaty swoich pomiarów lub udostępniać je Komitetowi w jakikolwiek inny sposób.

Artykuł  10.

Każde z innych Państw, które pragnie wziąć udział w pracach Bałtyckiego Komitetu Geodezyjnego, ma prawo przystąpić do tego układu. Składka roczna Państwa liczącego 3 miljony ludności lub więcej, wynosi 500 dolarów w złocie, składka Państwa, liczącego mniej niż 3 miljony mieszkańców, wynosi 250 dol. w złocie. Podania o przystąpienie kierowane być mają do Ministerstwa Spraw Zagranicznych Finlandii. Obowiązek wpłacania składek rozpoczyna się od 1 stycznia roku, w którym przystąpienie nastąpiło.

Artykuł  11.

Komitet uchwali statut uzupełniający Układ niniejszy.

Artykuł  12.

Układ zawarty jest na przeciąg 12 lat, począwszy od 1 stycznia 1925 r. Jeżeli Komitet uzna za pożyteczne prowadzić swą działalność po ukończeniu tego okresu, to zawiadomi o tem na jeden rok przedtem Ministerstwo Spraw Zagranicznych Finlandji, które rozpocznie rokowania, dotyczące wznowienia tego Układu.

Artykuł  13.

Układ niniejszy sporządzony w językach francuskim i niemieckim, uważanych obydwa za równoważne, stanie się obowiązującym z chwilą, gdy będzie ratyfikowany przez wszystkie Państwa wyżej wymienione i gdy dokumenty ratyfikacyjne zostaną wymienione w Helsingforsie.

Zobowiązania z art. 7 liczą się od dnia i stycznia 1925 r., niezależnie od daty ratyfikacji.

NA DOWÓD CZECO pełnomocnicy podpisali niniejszy Układ i opatrzyli go swemi pieczęciami.

Sporządzono w 8 egzemplarzach w Helsinki (Helsingforsie) dnia 31 grudnia 1925 r.

Pełnomocnicy:

E. N. Setälä

(L. S.)

Hellat

(L. S.)

Jürgis Saυickis

(L. S.)

O. Groswald

(L. S.)

Dr. Herbert Hauschild

(podp. 15.I.1926 r.)

(L. S.)

Hamilton

(L. S.)

Lerche

Z zastrzeżeniem, że kredyt, niezbędny do przystąpienia Danji, uchwalony będzie przez Parlament

(L. S.)

(podpis).

W chwili podpisania niniejszego Układu, Rząd Rzeczypospolitej Pol-ki oświadcza, że przystąpienie Polski do tego Układu, a mianowicie współudział w pracach, nastąpi natychmiast po przekazaniu Polsce przez Rząd Rzeszy Niemieckiej materjałów do robót geodezyjnych na terytorjach polskich, wykonanych przez geodetów niemieckich przed 10 stycznia 1920 r. zgodnie z 'oświadczeniem delegatów niemieckich, które to oświadczenie znajduje się na str. 112 i 117 sprawozdań z posiedzeń^ Konferencji Geodezyjnej, odbytej w Helsinki (Helsingforsie) 12 kwietnia 1926 r.

Za Polskę i W. Miasto Gdańsk:

Tytus Filipowicz

(L. S.)

Zaznajomiwszy się z powyższą Konwencją, uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej i za Wolne Miasto Gdańsk zarówno w całości, jak i każde z zawartych w niej postanowień; oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 6 lutego 1928 r.

^* Z dniem 1 stycznia 1937 r. ważność niniejszej Konwencji, zawartej na okres dwunastoletni poczynając od 1 stycznia 1925 r., przedłuża się na nowy okres dwunastoletni poczynając od 1 stycznia 1937 r., zgodnie z art. 1 Protokółu dotyczący odnowienia Konwencji Geodezyjnej Bałtyckiej, zawartej w Helsingforsie dnia 31 grudnia 1925 r. Helsingfors.1936.06.22. (Dz.U.37.69.515).