Dział 6 - O BIURACH POMOCY I INFORMACJI DOTYCZĄCYCH JEŃCÓW WOJENNYCH. - Konwencja dotycząca traktowania jeńców wojennych. Genewa.1929.07.27.
Dz.U.1932.103.866
Akt utracił mocDział VI.
O BIURACH POMOCY I INFORMACJI DOTYCZĄCYCH JEŃCÓW WOJENNYCH.
O BIURACH POMOCY I INFORMACJI DOTYCZĄCYCH JEŃCÓW WOJENNYCH.
Od początku działań wojennych każde z Mocarstw wojujących, jako też Mocarstwa neutralne, które przyjęły walczących, utworzą urzędowe biuro informacji o jeńcach wojennych, znajdujących się na jego terytorjum.
Każde z Mocarstw wojujących zawiadomi w jak najkrótszym czasie swoje biuro o dokonanych przez jego armje zajęciach do niewoli jeńców, udzielając wszelkich pożądanych informacyj, dotyczących tożsamości, umożliwiających szybkie uwiadomienie zainteresowanej rodziny i komunikując urzędowe adresy, pod któremi rodziny będą mogły pisywać do jeńców.
Biuro informacji prześle bezzwłocznie wszystkie te wskazówki Mocarstwom zainteresowanym za pośrednictwem z jednej strony Mocarstw Opiekuńczych, a z drugiej strony - agencji centralnej przewidzianej w art. 79.
Biuro informacji, powołane do udzielania odpowiedzi na wszystkie pytania, tyczące się jeńców wojennych - będzie otrzymywało od różnych urzędów kompetentnych wszelkie wskazówki, tyczące się internowania i zmian, zwolnień na słowo, repatrjacji, ucieczek, pobytu w szpitalach, śmierci, jak też i innych wiadomości, potrzebnych dla wystawienia i utrzymywania, zgodnie ze stanem dni, karty indywidualnej dla każdego jeńca wojennego.
W miarę możności biuro umieści na tej karcie imiennej z zastrzeżeniem postanowień art. 5 numer legitymacji, nazwisko i imiona, datę i miejsce urodzenia, stopień i oddział wojskowy zainteresowanego, imię ojca i imię matki, adres osoby, która ma być zawiadomiona w razie wypadku, rany, datę i miejsce zajęcia do niewoli, internowania, ran, śmierci, jak również wszelkie inne ważne wiadomości.
Wykazy tygodniowe, zawierające nowe wiadomości, mogące ułatwić ustalenie tożsamości każdego jeńca, będą przesyłane Mocarstwu zainteresowanemu.
Imienna karta indywidualna jeńca wojennego będzie po zawarciu pokoju przekazana Mocarstwu, któremu on służył.
Biuro informacyjne ma również zbierać wszystkie przedmioty osobiste, przedmioty wartościowe, korespondencję, książki żołdu, znaki tożsamości, etc., pozostawione przez jeńców wojennych repatrjowanych, zwolnionych na słowo, zbiegłych lub zmarłych i przesłać je do krajów zainteresowanych.
Stowarzyszenia pomocy dla jeńców wojennych, utworzone w sposób właściwy, zgodnie z ustawami danego kraju i mające za zadanie pośredniczenie w działalności charytatywnej, otrzymają od stron wojujących dla siebie i dla swych przedstawicieli należycie uwierzytelnionych - wszelkie ułatwienia w granicach, na jakie pozwalają konieczności wojenne - a to dla skutecznego wypełnienia ich zadań humanitarnych. Delegaci tych towarzystw będą dopuszczeni do niesienia pomocy w obozach, jak również na punktach etapowych jeńców repatriowanych, za zezwoleniem imiennem udzielonem przez władze wojskowe i po złożeniu zobowiązania na piśmie podporządkowania się wszelkim zarządzeniom porządkowym i policyjnym, wydanym przez te władze.
W państwie neutralnem będzie utworzona centralna agencja informacji o jeńcach wojennych. Komitet międzynarodowy Czerwonego Krzyża zaproponuje Mocarstwom zainteresowanym, o ile to uzna za stosowne, organizację takiej agencji.
Ta agencja będzie miała za zadanie skoncentrowanie wszelkich wiadomości, tyczących się jeńców, jakie będzie mogła otrzymać na drodze urzędowej lub prywatnej; będzie je ona jak najśpieszniej przesyłała do kraju pochodzenia jeńców lub też do Mocarstwa, któremu oni służyli.
Te postanowienia nie mogą być komentowane, jako ograniczające działalność humanitarną międzynarodowego komitetu Czerwonego Krzyża.
Biura informacji będą korzystały ze zwolnienia od opłat pocztowych, jak też z wszelkich udogodnień, przewidzianych w artykule 38.