Art. 14. - Konwencja dotycząca traktowania jeńców wojennych. Genewa.1929.07.27.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.103.866

Akt utracił moc
Wersja od: 28 listopada 1932 r.
Artykuł  14.

Każdy obóz powinien posiadać infirmerię, gdzie jeńcy wojenni będą mogli korzystać z niezbędnej opieki lekarskiej. W razie potrzeby będą rezerwowane dla chorych, dotkniętych chorobami zakaźnemi, odrębne pomieszczenia.

Koszty leczenia, włączając w to i koszty prowizorycznych protez, będą pokrywane przez Mocarstwo, zatrzymujące w niewoli jeńców.

Strony walczące są obowiązane wydać na żądanie każdemu jeńcowi urzędowe zaświadczanie, stwierdzające rodzaj i czas trwania jego cierpienia, jak również i okazane mu zabiegi.

Pożądane jest, aby strony walczące upoważniły się wzajemnie, w drodze odrębnych układów, do zatrzymania w obozach lekarzy oraz personelu pielęgniarskiego, któryby pielęgnował ich rodaków jeńców.

Jeńcy dotknięci ciężką chorobą lub ci. których stan wymaga poważnego zabiegu chirurgicznego, powinni być przyjęci na koszt Mocarstwa zatrzymującego do każdego zakładu wojskowego lub cywilnego odpowiedniego dla leczenia ich.