Rozdział 7 - O zasobach pieniężnych jeńców wojennych. - Konwencja dotycząca traktowania jeńców wojennych. Genewa.1929.07.27.
Dz.U.1932.103.866
Akt utracił mocRozdział 7.
O zasobach pieniężnych jeńców wojennych.
O zasobach pieniężnych jeńców wojennych.
Z zastrzeżeniem osobnych umów między mocarstwami wojującemi, a w szczególności umów przewidzianych w art. 24, oficerowie i inni jeńcy wojenni będą otrzymywali od Mocarstwa zatrzymującego laki sam żołd, jaki otrzymują oficerowie odpowiedniej rangi tegoż Mocarstwa, pod warunkiem jednak, aby te pobory nie przekraczały norm, do których mieli oni prawo w armjach państwa, któremu służyli. Te pobory będą wypłacane całkowicie, jeżeli to możliwe - raz na miesiąc i bez żadnych potrąceń wydatków obciążających Mocarstwa zatrzymujące, choćby nawet wydatki te były dokonane z korzyścią dla jeńców.
Układ zawarty między stronami wojującemi ustali wysokość kursu walut, stosowanego przy wypłacie; w braku takiego porozumienia, będzie przyjęty kurs, który obowiązywał w chwili wypowiedzenia wojny.
Wszystkie wypłaty, uskutecznione jeńcom, jako żołd, winny być zwrócone w chwili zaprzestania kroków wojennych przez Mocarstwo, któremu oni służyli.
Na początku działań nieprzyjacielskich strony wojujące oznaczą po wspólnem porozumieniu wysokość maksymalną gotówki, którą jeńcy wojenni różnych rang i kategoryj będą upoważnieni do zatrzymania przy sobie. Każda nadwyżka, zabrana jeńcowi lub zatrzymana, jak również wszelka suma przez niego złożona, będzie zapisana na jego rachunek i nie może być zamieniona na inną walutę bez jego upoważnienia.
Pobory, przypadające na rachunek jeńców, będą wypłacone im przy końcu ich niewoli.
Podczas pobytu w niewoli będą im czynione ułatwienia dla przesyłania tych sum w całości lub w części do banków lub do poszczególnych osób w kraju, z którego pochodzą.