Konwencja dotycząca rozpoczęcia kroków nieprzyjacielskich. Haga.1907.10.18.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.21.159

Akt obowiązujący

Wersja od: 9 lipca 1925 r.

KONWENCJA

z dnia 18 października 1907 r.

dotycząca rozpoczęcia kroków nieprzyjacielskich.

Jego Cesarska Mość Cesarz Niemiec, Król Prus; Prezydet Stanów Zjednoczonych Ameryki; Prezydent Republiki Argentyńskiej; Jego Cesarska Mość Cesarz Austrji, Król Czech i t.d., i Król Apostolski Węgier; Jego Królewska Mość Król Belgów; Prezydent Republiki Boliwji; Prezydent Republiki Stanów Zjednoczonych Brazylji; Jego Królewska Wysokość Książe Bułgarji; Prezydent Republiki Chili; Prezydent Republiki Kolumbji; Gubernator Tymczasowy Republiki Kuby; Jego Królewska Mość Król Danji; Prezydent Republiki Dominikańskiej; Prezydent Republiki Ekwador; Jego Królewska Mość Król Hiszpanji; Prezydent Republiki Francuskiej; Jego Królewska Mość Król Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Irlandji i Terytorjów Brytyjskich Zamorskich, Cesarz Indyj; Jego Królewska Mość Król Hellenów; Prezydent Republiki Guatemali; Prezydent Republiki Haiti; Jego Królewska Mość Król Włoch; Jego Cesarska Mość Cesarz Japonji; Jego Królewska Wysokość Wielki Książe Luksemburski, Książe Nassau; Prezydent Stanów Zjednoczonych Meksykańskich; Jego Królewska Wysokość Książe Czarnogóry; Jego Królewska Mość Król Norwegji; Prezydent Republiki Panama; Prezydent Republiki Paraguaj; Jej Królewska Mość Królowa Holandji; Prezydent Republiki Peru; Jego Cesarska Mość Szach Perski; Jego Królewska Mość Król Portugalji i Algarwów, i t.d.; Jego Królewska Mość Król Rumunji; Jego Cesarska Mość Cesarz Wszechrosji; Prezydent Republiki Salvador; Jego Królewska Mość Król Serbji; Jego Królewska Mość Król Siamu; Jego Królewska Mość Król Szwecji; Rada Związkowa Szwajcarska; Jego Cesarska Mość Cesarz Ottomanów; Prezydent Republiki Wschodniej Uruguaj; Prezydent Stanów Zjednoczonych Wenezueli:

uważając, że dla zabezpieczenia stosunków pokojowych ważnem jest, aby kroki nieprzyjacielskie nie rozpoczynały się bez uprzedniego zawiadomienia, że ważnem jest również, aby stan wojny był notyfikowany bez zwłoki mocarstwom neutralnym;

pragnąc zawrzeć konwencję w tym celu, mianowały swymi pełnomocnikami: (pominięto),

którzy po złożeniu swych pełnomocnictw, uznanych za dobre i należyte co do formy, zgodzili się na następujące postanowienia:

Art.  1.

Układające się mocarstwa uznają, iż kroki wojenne między niemi nie powinny się rozpoczynać bez uprzedniego i niedwuznacznego zawiadomienia, które będzie mieć formę bądź umotywowanego wypowiedzenia wojny, bądź formę ultimatum z warunkowem wypowiedzeniem wojny.

Art. 2.

Stan wojny powinien być mocarstwom neutralnym bez zwłoki zakomunikowany i wywrze swe skutki w stosunku do nich dopiero po otrzymaniu notyfikacji, która może być uskuteczniona nawet za pomocą telegrafu. Wszakże nie mogą neutralne państwa powoływać się na nieotrzymanie tego zawiadomienia, jeżeli było ustalone w sposób niewątpliwy, że o stanie wojny istotnie wiedziały.

Art.  3.

Artykuł 1-szy niniejszej konwencji wywrze skutek na wypadek wojny między dwoma lub kilkoma państwami układającemi się. Artykuł 2-gi obowiązuje w stosunkach pomiędzy jednem państwem układającem się, znajdującem się w stanie wojny, a mocarstwami neutralnemi, również do konwencji należącemi.

Art. 4.

Niniejsza konwencja zostanie jak najprędzej ratyfikowana.

Dokumenty ratyfikacyjne złożone będą w Hadze. Pierwsze złożenie ratyfikacji będzie stwierdzone przez protokół, podpisany przez przedstawicieli mocarstw, które biorą w nim udział, oraz przez Holenderskiego Ministra Spraw Zagranicznych.

Następne złożenia dokumentów ratyfikacyjnych wykonywać się będą za pomocą notyfikacji pisemnej na imię Rządu Holenderskiego z załączeniem dokumentu ratyfikacyjnego. Należycie zaświadczona kopja protokółu, dotyczącego pierwszego złożenia ratyfikacji, notyfikacji wspomnianych w ustępie poprzednim, jako też dokumentów ratyfikacyjnych będzie natychmiast doręczona staraniem Rządu Holenderskiego i drogą dyplomatyczną mocarstwom zaproszonym na II-gą Konferencję Pokojową, jak również innym mocarstwom, które przystąpią do konwencji. W wypadkach, wskazanych w poprzednim ustępie, wspomniany Rząd zakomunikuje im również datę, w której notyfikację otrzymał.

Art.  5.

Mocarstwa nie sygnujące mogą przystąpić do niniejszej Konwencji.

Mocarstwo, które pragnie przystąpić, pisemnie notyfikuje swój zamiar Rządowi Holenderskiemu, przesyłając akt o przystąpieniu, który będzie złożony w archiwach wspomnianego Rządu.

Rząd ten prześle natychmiast wszystkim innym mocarstwom zaświadczoną kopję notyfikacji i aktu przystąpienia, podając datę, w której otrzymał tę notyfikację.

Art. 6.

Niniejsza konwencja stanie się obowiązującą dla mocarstw, które wezmą udział w pierwszem złożeniu ratyfikacji, w 60 dni po dacie zaprotokółowania tego złożenia ratyfikacji, zaś dla mocarstw, które zaratyfikują lub przystąpią później, w 60 dni po otrzymaniu przez Rząd Holenderski notyfikacji o ich ratyfikacji lub przystąpieniu.

Art.  7.

Gdyby która z Wysokich układających się Stron zechciała wypowiedzieć powyższą konwencję, wypowiedzenie to winno być notyfikowane pisemnie Rządowi Holenderskiemu, który natychmiast prześle innym mocarstwom poświadczone kopje tejże notyfikacji, równocześnie komunikując im datę, w której tę notyfikację otrzymał.

Wypowiedzenie to obowiązuje tylko w stosunku do mocarstwa, które zgłosiło je i wchodzi w życie po roku od chwili otrzymania o tem notyfikacji przez Rząd Holenderski.

Art. 8.

W rejestrze, prowadzonym przez Holenderskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych, wskazana będzie data złożenia dokumentów ratyfikacyjnych, dokonanego zgodnie z art. 4, alinea 3 i 4, jak również data, w której otrzymane były notyfikacje o przystąpieniu (art. 5, ustęp 2) lub o wypowiedzeniu (art. 7, ustęp 1).

Każde z mocarstw układających się dopuszczone jest do wglądu do tego rejestru oraz może żądać zaświadczonych wyciągów z tegoż.

Na dowód czego pełnomocnicy zaopatrzyli niniejszą konwencję swemi podpisami.

Sporządzono w Hadze 18 października 1907 r. w jednym egzemplarzu, który złożony zostaje w Archiwum Rządu Holenderskiego, a którego kopje zaświadczone za zgodność będą doręczone drogą dyplomatyczną mocarstwom zaproszonym na II-gą Konferencję Pokojową.