Art. 4. - Konwencja berneńska o ochronie utworów literackich i artystycznych. Berno.1886.09.09, Berlin.1908.11.13.
Dz.U.1922.3.16
Akt obowiązującyAutorowie, należący do któregokolwiek z krajów związkowych, korzystają, w krajach innych aniżeli kraj powstania utworu, dla swoich utworów zarówno nie ogłoszonych jak i po raz pierwszy ogłoszonych w jednym z krajów związkowych, z praw, które obecnie przysługują lub które mogą być przyznane w przyszłości autorom krajowym, jak również z praw, specjalnie przyznanych przez niniejszą Konwencję.
Korzystanie z tych praw i ich wykonywanie nie wymaga żadnej formalności, korzystanie to i wykonywanie nie zależy od istnienia ochrony w kraju powstania utworu. Wskutek tego poza postanowieniami niniejszej Konwencji, zakres ochrony jakoteż środki dochodzenia obrony, zawarowane autorowi dla obrony jego praw, są normowane wyłącznie podług prawodawstwa tego kraju, gdzie się żąda ochrony.
Za kraj powstania utworu uważa się: dla utworów nie ogłoszonych - kraj, do którego należy autor; dla utworów ogłoszonych - kraj, w którym zostały po raz pierwszy ogłoszone, dla utworów zaś ogłoszonych równocześnie w kilku krajach związkowych ten z krajów, którego prawodawstwo zapewnia utworom tym ochronę na najkrótszy przeciąg czasu. Dla utworów ogłoszonych jednocześnie w kraju nie należącym do Związku i w kraju związkowym ten ostatni jest uważany za kraj powstania utworu.
Przez utwory ogłoszone należy rozumieć w pojęciu niniejszej Konwencji utwory wydane. Przedstawienie utworu dramatycznego lub dramatyczno-muzycznego, wykonanie dzieła muzycznego, wystawienie dzieła sztuki, budowa jakiegoś dzieła architektonicznego nie stanowią ogłoszenia.