Konwencja antydopingowa. Strasburg.1989.11.16.
Dz.U.2001.15.149
Akt obowiązującyKONWENCJA ANTYDOPINGOWA, *
sporządzona w Strasburgu dnia 16 listopada 1989 r.
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 16 listopada 1989 r. została sporządzona w Strasburgu Konwencja antydopingowa w następującym brzmieniu:
KONWENCJA ANTYDOPINGOWA
Preambuła
Państwa członkowskie Rady Europy, inne państwa-strony Europejskiej konwencji kulturalnej, inne państwa-sygnatariusze niniejszej konwencji,
mając na uwadze, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności pomiędzy jej członkami w celu ochrony i urzeczywistnienia ideałów i zasad, które są ich wspólnym dziedzictwem, oraz wspierania ich rozwoju gospodarczego i społecznego;
świadome, że sport powinien odgrywać ważną rolę w dziedzinie ochrony zdrowia, w wychowaniu moralnym i fizycznym oraz propagowaniu międzynarodowego zrozumienia;
zaniepokojone wzrastającym używaniem środków dopingujących i stosowaniem metod dopingowych przez sportowców różnych dyscyplin i konsekwencji tego dla zdrowia zawodników i przyszłości sportu;
pamiętając, że zjawisko to zagraża zasadom etycznym i wartościom wychowawczym zawartym w Karcie olimpijskiej, Międzynarodowej karcie sportu i wychowania fizycznego UNESCO i Rezolucji (76)41 Komitetu Ministrów Rady Europy, znanej pod nazwą "Europejska karta sportu dla wszystkich";
uwzględniając przepisy antydopingowe, metody postępowania i deklaracje przyjęte przez międzynarodowe organizacje sportowe;
przekonane, że władze publiczne i organizacje sportowe są również współodpowiedzialne za walkę z dopingiem w sporcie, w szczególności poprzez zabezpieczenie właściwego, opartego na zasadzie fair play przebiegu zawodów sportowych i ochronę zdrowia ich uczestników;
uznając, że wyżej wymienione władze i organizacje w tym celu muszą ze sobą współpracować na wszystkich poziomach;
przypominając rezolucje w sprawie dopingu przyjęte na Konferencji Ministrów do Spraw Sportu Krajów Europejskich, a w szczególności Rezolucję nr 1 przyjętą podczas VI Konferencji w Rejkiawiku w 1989 r.;
przypominając, że Komitet Ministrów Rady Europy przyjął już Rezolucję (67)12 o dopingu sportowców, Zalecenie nr R(79)8 w sprawie dopingu w sporcie, Zalecenie nr R(84)19 w sprawie Europejskiej karty antydopingowej i Zalecenie nr R(88)12 w sprawie przeprowadzania poza zawodami bez uprzedzenia kontroli antydopingowej;
przypominając Zalecenie nr 5 w sprawie dopingu przyjęte przez II Międzynarodową Konferencję Ministrów i Wyższych Urzędników do Spraw Sportu i Wychowania Fizycznego, zorganizowaną przez UNESCO w Moskwie (1988);
zdecydowane prowadzić wspólnie dalszą, bardziej skuteczną akcję w celu ograniczenia, a następnie wyeliminowania dopingu ze sportu, przyjmując za podstawę wartości etyczne i środki praktyczne zawarte w tych dokumentach;
postanawiają, co następuje:
Cel konwencji
Strony, mając na względzie ograniczenie, a w przyszłości wyeliminowanie dopingu ze sportu, zobowiązują się w ramach postanowień ustawodawstwa wewnętrznego podjąć kroki konieczne dla wypełnienia postanowień niniejszej konwencji.
Definicja i zakres stosowania konwencji
Koordynacja wewnątrzpaństwowa
Kroki zmierzające do ograniczenia dostępności i użycia niedozwolonych środków oraz stosowania metod dopingowych
Laboratoria
Edukacja
Współpraca z organizacjami sportowymi w dziedzinie podejmowanych przez nie działań
Współpraca międzynarodowa
Przekazywanie informacji
Każda ze Stron będzie przekazywać Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy, w jednym z oficjalnych języków Rady, wszelkie odpowiednie informacje na temat ustawodawstwa i innych kroków podjętych przez nie w celu dostosowania się do postanowień niniejszej konwencji.
Zespół Kontrolny
Po każdym posiedzeniu Zespół Kontrolny przekazuje Komitetowi Ministrów Rady Europy sprawozdanie na temat swej działalności i funkcjonowania konwencji.
Poprawki do artykułów konwencji
Postanowienia końcowe
Sekretarz Generalny notyfikuje Stronom, innym państwom członkowskim Rady Europy, innym państwom stronom Europejskiej konwencji kulturalnej oraz państwom, które uczestniczyły w opracowywaniu niniejszej konwencji, i każdemu państwu, które przystąpiło lub zostało zaproszone do przystąpienia do konwencji:
Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upełnomocnieni, podpisali niniejszą konwencję.
Sporządzono w Strasburgu dnia 16 listopada 1989 r. w językach angielskim i francuskim, przy czym oba teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który jest zdeponowany w archiwach Rady Europy. Sekretarz Generalny Rady Europy prześle uwierzytelnione kopie do każdego państwa członkowskiego Rady Europy, do innych państw stron Europejskiej konwencji kulturalnej, do państw nieczłonkowskich, które brały udział w wypracowaniu niniejszej konwencji, i do każdego państwa zaproszonego do przystąpienia do niej.
ZAŁĄCZNIK
NOWA REFERENCYJNA LISTA
ZAKAZANYCH
FARMAKOLOGICZNYCH KLAS
ŚRODKÓW I METOD
DOPINGUJĄCYCHx)
NOWA REFERENCYJNA LISTA
ZAKAZANYCH
FARMAKOLOGICZNYCH KLAS
ŚRODKÓW I METOD
DOPINGUJĄCYCHx)
Data wejścia w życie:
31 marca 2000 r.
I. Klasy zakazanych związków
A. Środki pobudzające - stymulanty
Poniżej wymienione związki należące do klasy (A) stanowią przykłady substancji zakazanych: amineptina, amifenazol, amfetaminy, bromantan, kofeina*, karfedon, kokaina, efedryny**, fenkamfamina, mesokarb, pentetrazol, pipradrol, salbutamol***, salmeterol***, terbutalina***, ... i inne podobne związki.
* Za pozytywny wynik dopingu kofeiną uznawane są jej stężenia przekraczające 12 mikrogramów na mililitr moczu.
** Za pozytywny wynik dopingu katyną (norpseudoefedryną) uznaje się, gdy jej stężenie przekroczy 5 mikrogramów w mililitrze moczu. W przypadku obecności efedryny i metyloefedryny za wyniki pozytywne uznaje się, gdy stężenia tych związków przekraczają 10 mikrogramów na mililitr moczu. W przypadku fenylpropanolaminy i pseudoefedryny wartości stężeń przekraczające 25 mikrogramów w mililitrze moczu uważa się za wyniki pozytywne.
*** Dozwolone jedynie w postaci inhalacji i tylko w celu zapobiegania lub leczenia astmy lub astmy wywołanej wysiłkiem. Pisemne zaświadczenie o przypadku astmy lub astmy wysiłkowej, wydane przez lekarza chorób płuc lub lekarza sportowego, należy przedłożyć odpowiednim władzom medycznym.
UWAGA: Wszystkie preparaty imidazolu do stosowania miejscowego są dozwolone. Środki zwężające naczynia krwionośne (np. adrenalina) mogą być stosowane wraz z miejscowo działającymi środkami znieczulającymi. Dozwolone są miejscowo działające preparaty fenylefryny (np. do nosa i do oczu, doodbytniczo).
B. Narkotyczne środki przeciwbólowe - narkotyki
Poniżej wymienione związki należące do klasy (B) stanowią przykłady substancji zakazanych:
buprenorfina, dekstromoramid, diamorfina (heroina), metadon, morfina, pentazocyna, petydyna, ... i inne podobne związki.
UWAGA: Dozwolone są: kodeina, dekstrometorfan, dekstropropoksyfen, dihydrokodeina, difenoksylat, etylmorfina, folkodina, propoksyfen i tramadol.
C. Środki anaboliczne
Poniżej wymienione związki należące do klasy (C) stanowią przykłady substancji zakazanych:
1. Steroidy anaboliczno-androgenne (SAA)
a. clostebol, fluoksymesteron, metandienon, metenolon, nandrolon, 19-norandrostenediol, 19-norandrostenedion, oxandrolon, stanozolol, ... i inne podobne związki.
b. androstenediol, androstenedion, dehydroepiandrosteron (DHEA), dihydrotestosteron, testosteron*, ... i inne podobne związki.
W celu podjęcia ostatecznych decyzji należy brać pod uwagę zarówno wyniki określające profil steroidowy, jak i pomiary stosunku izotopów*.
* Stwierdzenie podwyższenia wskaźnika testosteronu (T) do epitestosteronu (E) powyżej sześciu (6) do jednego (1) w moczu zawodnika świadczy o przekroczeniu przepisów, chyba że wysoki stosunek tych związków jest wynikiem fizjologicznych lub patologicznych procesów, np. zmniejszonego wydalania epitestosteronu, nowotworów produkujących androgeny lub niedoborów enzymatycznych.
W przypadkach stwierdzenia wskaźnika T/E wyższego od 6, odpowiednia komisja medyczna, zanim uzna dany wynik za pozytywny, powinna przeprowadzić dodatkowe badania. Pełne pisemne sprawozdanie powinno zawierać przegląd wyników poprzednich, kolejnych testów antydopingowych oraz wszystkie wyniki badań endokrynologicznych. W przypadku gdy nie przeprowadzono uprzednio badań antydopingowych, sportowiec powinien być badany, bez uprzedzenia, co najmniej raz na miesiąc przez kolejne trzy miesiące. Wyniki takich analiz powinny być dołączone do raportu. Brak współpracy ze strony sportowca w przeprowadzeniu tych badań może powodować uznanie próbki za pozytywną.
2. β2-adrenomimetyki-β2-agoniści
bambuterol, clenbuterol, fenoterol, formoterol, reproterol, salbutamol*, terbutalina*, ... i inne podobne związki.
* Dozwolone jest stosowanie inhalacji, jak podano w artykule (I. A)
D. Środki moczopędne - diuretyki
Poniżej wymienione związki należące do klasy (D) stanowią przykład substancji zakazanych:
acetazolamid, bumetanid, chlortalidon, furosemid, hydrochlorotiazid, kwas etakrynowy, mannitol*, mersalyl, spironolakton, triamteren, ... i inne podobne związki.
* Zakazany w zastrzykach dożylnych.
E. Hormony peptydowe, środki o podobnym działaniu i analogi
Poniżej wymienione substancje stanowią przykłady środków należących do klasy (E), ich analogów i środków o podobnym działaniu:
1. Gonadotropina łożyskowa (hCG) zakazana jedynie u mężczyzn;
2. Przysadkowe i syntetyczne gonadotropiny (LH) zakazane jedynie u mężczyzn;
3. Kortykotropiny (ACTH, tetracosactyd);
4. Hormon wzrostu (hGH);
5. Insulino-podobny czynnik wzrostu (IGF-1);
oraz wszystkie odpowiednie czynniki uwalniające hormony lub ich analogi.
6. Erytropoetyna (EPO);
7. Insulina;
dozwolona jedynie w leczeniu stwierdzonej insulino-zależnej cukrzycy. Konieczne jest przedstawienie pisemnego zaświadczenia, potwierdzającego ten fakt, od endokrynologa lub lekarza sportowego.
Obecność nieprawidłowego stężenia endogennych hormonów klasy (E) lub ich diagnostycznych markerów w moczu zawodnika stanowi złamanie przepisów, chyba że udowodni się, iż jest spowodowane procesami fizjologicznymi lub patologicznymi.
II. Zakazane metody
Zakazane są następujące procedury:
1. Doping krwią;
2. Podawanie sztucznych przenośników tlenu lub zwiększanie objętości osocza;
3. Manipulacje farmakologiczne, fizyczne lub chemiczne.
III. Klasy substancji zakazanych w pewnych okolicznościach
A. Alkohol
Testy określania alkoholu mogą być przeprowadzane w tych dyscyplinach, w których przepisy o tym stanowią.
B. Kannabinoidy
Testy wykrywające kannabinoidy (składniki np. marihuany i haszyszu) będą przeprowadzane w tych dyscyplinach, w których przepisy odpowiednich władz o tym stanowią. Podczas Igrzysk Olimpijskich testy te będą wykonywane. Stężenie kwasu 11-nor-delta-9-tetrahydrokannabinol-9-karboksylowego (karboksy-THC) większe niż 15 nanogramów na mililitr moczu jest uznane za doping.
C. Miejscowe środki znieczulające
Wstrzyknięcia miejscowe środków znieczulających są dozwolone pod następującymi warunkami:
a. bupiwokaina, lidokaina, mepiwokaina, prokaina itp. mogą być stosowane; ale kokainy stosować nie wolno. Środki zwężające naczynia krwionośne (np. adrenalina) mogą być używane wraz z miejscowymi środkami przeciwbólowymi;
b. można jedynie stosować wstrzyknięcia miejscowo lub dostawowo;
c. wyłącznie w uzasadnionych medycznie przypadkach.
Przepisy odpowiednich władz sportowych określają, czy będą wymagane zaświadczenia lekarskie uzasadniające stosowanie środków znieczulających.
D. Glukokortykosteroidy
Stosowanie ogólnie glukokortykosteroidów podawanych doustnie, doodbytniczo lub w zastrzykach dożylnych lub domięśniowych jest zakazane.
E. β-adrenolityki-β-blokery
Przykłady substancji należących do klasy (E):
acebutolol, alprenolol, atenolol, labetalol, metoprolol, nadolol, oxprenolol, propranolol, sotalol... i inne podobne związki.
Badania obecności β-blokerów powinny być przeprowadzane na zlecenie odpowiednich władz sportowych.
ZESTAWIENIE POZIOMÓW STĘŻEŃ W MOCZU, POWYŻEJ KTÓRYCH AKREDYTOWANE LABORATORIA MKOI MUSZĄ ZAMIESZCZAĆ WYNIKI OKREŚLONYCH ZWIĄZKÓW W RAPORTACH
kofeina > 12 mikrogramów/mililitr
karboksy-THC > 15 nanogramów/mililitr
katyna (norpseudoefedryna) > 5 mikrogramów/mililitr
efedryna > 10 mikrogramów/mililitr
epitestosteron > 200 nanogramów/mililitr
metylefedryna > 10 mikrogramów/mililitr
morfina > 1 mikrogram/mililitr
19-norandrosteron > 2 nanogramy/mililitr u mężczyzn
19-norandrosteron > 5 nanogramów/mililitr u kobiet
fenylpropanolamina > 25 mikrogramów/mililitr
pseudoefedryna > 25 mikrogramów/mililitr
salbutamol (badania poza zawodami) > 1.000 nanogramów/mililitr
T/E wskaźnik > 6
IV. Badania poza zawodami
Jeżeli nie ma specjalnych zaleceń odpowiednich władz, badania poza zawodami obejmują wyłącznie związki zamieszczone w klasach I.C. (Środki anaboliczne), I.D. (Diuretyki), I.E. (Hormony peptydowe, środki o podobnym działaniu i analogi) i punkcie II (Zakazane metody).
LISTA ZAKAZANYCH ZWIĄZKÓW - PRZYKŁADY
UWAGA: Przedstawiony spis nie wyczerpuje listy wszystkich zakazanych związków. Wiele niedozwolonych związków nie jest umieszczonych w tym wykazie, ale są one również zakazane, co wynika z określenia "... i inne podobne związki" zamieszczonego na końcu każdego spisu danej klasy.
Sportowcy muszą upewnić się, że każdy lek, odżywka lub środki pozarecepturowe lub inne substancje nie zawierają jakichkolwiek zakazanych związków.
Stymulanty:
amineptina, amfepramon, amifenazol, amfetamina, bambuterol, bromantan, kofeina, karfedon, katyna, kokaina, kropropamid, krotetamid, efedryna, etamiwan, etylamfetamina, etylefryna, fendimetrazyna, fentermina, fenkamfamina, fenetylina, fenfluramina, formoterol, fenylefryna, fenylpropanolamina, foledryna, heptaminol, mefenorex, mefentermina, mesokarb, metamfetamina, metoksyfenamina, metylenedioksyamfetamina, metylefedryna, metylfenidat, niketamid, norfenfluramina, parahydroksyamfetamina, pemolina, pentetrazol, pipradrol, prolintan, propylheksydryna, pseudoefedryna, reproterol, salbutamol, salmeterol, selegilina, strychnina, terbutalina.
Narkotyki:
buprenorfina, dekstromoramid, diamorfina (heroina), hydrokodon, metadon, morfina, pentazocyna, petydyna.
Steroidy anaboliczno-androgenne:
androstenediol, androstenedion, bambuterol, boldenon, klenbuterol, klostebol, danazol, dehydrochlormetylotestosteron, dehydroepiandrosteron (DHEA), dihydrotestosteron, drostanolon, fenoterol, formoterol, fluoksymesteron, formebolon, gestrinon, mesterolon, metandienon, metenolon, metandriol, metyltestosteron, miboleron, nandrolon, 19-norandrostenediol, 19-norandrostenedion, noretandrolon, oksandrolon, oksymesteron, oksymetolon, reproterol, salbutamol, salmeterol, stanozolol, terbutalina, testosteron, trenbolon.
Diuretyki:
acetazolamid, bendroflumetiazid, bumetanid, kanrenon, chlortalidon, furosemid, hydrochlorotiazyd, indapamid, kwas etakrynowy, mannitol (w zastrzykach dożylnych), mersalyl, spironolakton, triamteren.
Środki maskujące:
bromantan, diuretyki (patrz powyżej), epitestosteron, probenecid.
Hormony peptydowe, środki
o podobnym działaniu i analogi:
ACTH, erytropoetyna (EPO), hCG*, hGH, insulina, LH*, clomiphen*, cyclofenil*, tamoxifen*.
* Zakazane jedynie u mężczyzn.
Beta-blokery:
acebutolol, alprenolol, atenolol, betazolol, bisoprolol, bunolol, carteolol, celiprolol, esmolol, labetalol, levobunolol, metipranolol, metoprolol, nadolol, pindolol, ozprenolol, propranolol, sotalol, timolol.
______
x) Poprzednie nowelizacje: z 1 września 1990 r., z 24 stycznia 1992 r., z 1 sierpnia 1993 r., z 1 lipca 1996 r., z 1 lipca 1997 r., z 15 marca 1998 r. oraz z 15 marca 1999 r.
ANEKS
Salbutamol
Salbutamol został zakwalifikowany zarówno jako środek stymulujący, jak i anaboliczny.
Celem badania poza zawodami jest wykrywanie substancji anabolicznych. Stężenie salbutamolu wyższe niż 500 nanogramów/mililitr (moczu), potwierdzone analizą określającą enantiomery tego związku, świadczą o przyjmowaniu w celu uzyskania efektu anabolicznego.
Jednak analizy enantiomerów (salbutamolu) nie zostały zaakceptowane w piśmiennictwie naukowym, dlatego do czasu dalszych rozstrzygnięć jedynie stężenia wyższe niż 1.000 nanogramów/mililitr będą uznawane jako wynik pozytywny stosowania jako środka anabolicznego. Próbki zawierające mniejsze ilości tego związku nie powinny być zamieszczane w sprawozdaniach z badań antydopingowych poza zawodami.
W badaniach na zawodach należy wykrywać stosowanie salbutamolu zarówno jako środka anabolicznego, jak i pobudzającego. Niezależnie od deklarowania przyjmowania, czy też nie, salbutamolu badanie podczas zawodów powinno być wykonywane we wszystkich próbkach.
Jako zasadę należy przyjąć, że interpretacja wyników laboratoryjnych jest w gestii odpowiednich władz sportowych. Aby uniknąć nadmiernej ilości zaświadczeń lekarskich potwierdzających przewlekłe stosowanie inhalacji salbutamolem, laboratoria nie powinny zamieszczać w raportach stężeń niższych niż 100 nanogramów/mililitr (moczu).
Wszystkie stężenia salbutamolu odnoszą się do wolnej (nie związanej) postaci w moczu.
Efedryny
Analizowano farmakologię i farmakokinetykę wydalania efedryn w moczu. Uzgodniono zmianę wartości progów stężeń, które wskazywałyby na przyjmowanie efedryn w dniu zawodów.
Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- została ona uznana za słuszną w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
- będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 3 lipca 1990 r.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »