Część 6 - PRZEPISY KOŃCOWE. - Kontrola ubezpieczeń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.9.64

Akt utracił moc

Wersja od: 25 stycznia 1947 r.

CZĘŚĆ  SZÓSTA

PRZEPISY KOŃCOWE.

Art.  127.

Nie uważa się za działalność ubezpieczeniową w rozumieniu rozporządzenia niniejszego ubezpieczenia papierów wartościowych od strat na kursie i od wylosowania.

Art.  128. ⁶

1. Działalność ubezpieczeniowa może być dozwolona osobom prawa publicznego, które nie są publicznymi zakładami ubezpieczeń w rozumieniu rozporządzenia niniejszego; zezwolenia udziela się na zasadzie rozporządzenia Ministra Skarbu, które ustali zarazem zasady prowadzenia i kontroli działalności ubezpieczeniowej tych osób.

2. Minister Skarbu może zezwolić spółdzielniom i organizacjom rolniczym, zrzeszonym w związkach rewizyjnych i centralnych organizacjach rolniczych, których wykaz ustali Minister Rolnictwa i Reform Rolnych, na prowadzenie ubezpieczenia żywego inwentarza, należącego do członków tych spółdzielni i organizacyj.

3. Minister Skarbu może udzielić prawa prowadzenia ubezpieczenia zwierząt rzeźnych powiatowym związkom samorządowym i miastom, wydzielonym z powiatowych związków samorządowych, na podstawie uchwały właściwego ich organu, wprowadzającej równocześnie przymus ubezpieczenia zwierząt rzeźnych.

4. Rozporządzenie Ministra Skarbu, wydane w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych, a co do ubezpieczeń, wymienionych w ust. (3) - również w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych, ustali zasady i warunki prowadzenia ubezpieczeń, wymienionych w ust. (2) i (3) oraz nadzór nad nimi.

Art.  129.

1. Minister Skarbu może drogą rozporządzenia wyłączyć całkowicie lub częściowo z pod działania rozporządzenia niniejszego spółki akcyjne ubezpieczeniowe, wykonywające działalność wyłącznie w dziale ubezpieczeń morskich lub wyłącznie w działach ubezpieczeń, które w dniu wejścia w życie rozporządzenia niniejszego nie były w Polsce przez żaden zakład ubezpieczeń prowadzone.

2. Minister Skarbu może zezwolić zagranicznemu zakładowi ubezpieczeń, nie mającemu zezwolenia na działalność, o którem mowa w art. 26 i 66 - 68 rozporządzenia niniejszego, na zawarcie poszczególnej umowy ubezpieczenia, dotyczącej przedmiotu, znajdującego się w Polsce, lub z osobą, mającą mieszkanie lub siedzibę w Polsce.

Art.  130.

Minister Skarbu może drogą rozporządzenia określić kwalifikacje, wymagane od rzeczoznawców, o których mowa w art. 38 ust. 2 i 3.

Art.  131.

Minister Skarbu może drogą rozporządzenia rozciągnąć moc obowiązującą poszczególnych przepisów rozporządzenia niniejszego na zakłady kapitalizacyjne, które za składki jednorazowe lub perjodyczne obowiązują się do wypłacania określonej sumy pieniężnej w terminie umówionym lub w przypadku wylosowania z tem, że co powiedziano w tych przepisach o ubezpieczeniach, dotyczyć będzie kapitalizacji.

Art.  132.

Przepisy rozporządzenia mniejszego z wyjątkiem art. 93 i 99 nie będą miały zastosowania do Powszechnego Zakładu. Ubezpieczeń Wzajemnych oraz do Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych m. st. Warszawy.

Art.  123.

1. Rozporządzenie niniejsze nie dotyczy zakładów ubezpieczeń społecznych.

2. Rozporządzenie Ministra Skarbu, wydane w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej, ustali, jakie zakłady ubezpieczeń należy uważać za zakłady ubezpieczeń społecznych w rozumieniu rozporządzenia niniejszego.

Art.  134.

1. Z dniem wejścia w życie rozporządzenia niniejszego tracą moc obowiązującą następujące przepisy:

a) polskie: ustawa z dnia 26 września 1922 r. o opłacie za nadzór nad zakładami ubezpieczeń (Dz. U. R. P. Nr. 89, poz. 810), rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 31 stycznia 1920 r. w przedmiocie zastępstwa niekoncesjonowanych zakładów ubezpieczeniowych (Dz. U. R. P. Nr. 23, poz. 131), rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 18 marca 1920 roku w przedmiocie przedstawiania przez Zakłady Ubezpieczeniowe szematów używanych przez nie druków oraz ujawniania wpłaconego kapitału zakładowego (Dz. U. R. P. Nr. 28, poz. 169), rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 17 czerwca 1920 r. o organizacji Urzędu nadzoru nad zakładami ubezpieczeń (Dz. U. R. P. Nr. 85, poz. 565), rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 4 kwietnia 1922 r. w przedmiocie składania kaucji przez zagraniczne zakłady ubezpieczeń, działające na obszarach b. Monarchji Austro-Węgierskiej, wchodzących w skład Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. Nr. 38, poz. 315), rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 30 listopada 1922 r. celem wykonania ustawy z dnia 26 września 1922 r. o opłacie za nadzór nad zakładami ubezpieczeń (Dz. U. R. P. Nr. 112, poz. 1021), rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 23 maja 1924 r. w przedmiocie składania kaucji przez zagraniczne zakłady ubezpieczeń (Dz. U. R. P. Nr. 46, poz. 480), rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 kwietnia 1927 r. o warunkach wzbraniania prywatnym zakładom ubezpieczeń dalszej działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. R. P. Nr. 40, poz. 355);

b) austriackie: patent cesarski z dnia 26 listopada 1852 r. (Dz. u. p. Nr. 253), zawierający nowe postanowienia o stowarzyszeniach, o ile dotyczy zakładów ubezpieczeń, ustawa z dnia 29 marca 1873 r. (Dz. u. p. Nr. 42) o przypuszczeniu zagranicznych towarzystw ubezpieczeń do działalności, rozporządzenie z dnia 5 marca 1895 r. (Dz. u. p. Nr. 31) o tworzeniu Zakładów ubezpieczenia, ich urządzaniu i zawiadywaniu ich czynnościami ("regulatyw asekuracyjny"), rozporządzenie z dnia 29 grudnia 1917 r. (Dz. u. p. Nr. 521) w sprawie pewnych zmian rozporządzenia z dnia 5 marca 1896 r. (Dz. u. p. Nr. 31), dotyczącego tworzenia zakładów ubezpieczeń, ich urządzania i zawiadywania ich czynnościami ("regulatyw asekuracyjny");

c) niemieckie: ustawa z dnia 12 maja 1901 r. o prywatnych przedsiębiorstwach ubezpieczeń (Dz. U. Rz. Niem. str. 139 i nast.), ustawa z dnia 25 lipca 1910 r. o publicznych zakładach ubezpieczeń od ognia (Zb. Ust. Prus. str. 241 i nast.);

d) rosyjskie: przepisy z dnia 6/18 czerwca 1894 roku o ustanowieniu nadzoru nad działalnością instytucyj i towarzystw ubezpieczeń (Zb. Pr. i Rozp. Rz. Nr. 98 z 1894 r.), przepisy z dnia 11/23 maja 1898 r. i z dnia 21 kwietnia 1903 r. o trybie umieszczania i przechowywania funduszów akcyjnych towarzystw ubezpieczeń i o pokrywaniu ich zobowiązań (Zb. Pr. i Rozp. Rz. Nr. 70 z 1898 r. i Nr. 57 z 1903 r.), przepisy z 25 kwietnia 1898 r. i z 12 maja 1900 r. o sprawozdaniach akcyjnych towarzystw ubezpieczeń (Zb. Pr. i Rozp. Rz. Nr. 127 z 1899 r. i Nr. 94 z 1900 r.), przepisy w przedmiocie ograniczeń co do ubezpieczania nieruchomości krajowych w towarzystwach zagranicznych (Zb. Pr. Ces. Ros. T. X, cz. I wyd. 1914 r. Uwaga I do art. 2199).

2. Nadto tracą moc obowiązującą z dniem wejścia w życie rozporządzenia niniejszego wszelkie inne przepisy dotychczasowe w przedmiotach, unormowanych rozporządzeniem niniejszem.

Art.  135.

Wykonanie rozporządzenia niniejszego porucza się Ministrowi Skarbu, co do art. 77 - 84 w porozumieniu z innymi zainteresowanymi ministrami, a co do art. 27, 23, 97 ust. 3, art. 100 - 109 Ministrowi Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Art.  136.

1. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 lutego 1923 r. na całym obszarze Rzeczypospolitej z wyjątkiem art. 16 i art. 53 ust. 5, które do czasu wydania jednolitych dla całej Rzeczypospolitej przepisów prawa o spółkach akcyjnych obowiązywać będą tylko na obszarze województw: poznańskiego, pomorskiego oraz górnośląskiej części województwa śląskiego.

2. Na obszarze tych województw do władz towarzystw ubezpieczeń wzajemnych będą odpowiednio stosowane przepisy niemieckiego kodeksu handlowego, a mianowicie:

I. do zarządu - §§ 231 - 239, 241 i 242 z tem, ze co powiedziano w tych przepisach o uchwałach walnego zgromadzenia akcjonarjuszów, ma odpowiednie zastosowanie do uchwal organu naczelnego, i że zamiast § 236 ust. 1 i § 241 ust. 3 obowiązywać będą przepisy następujące:

a) członkowie zarządu, o ile statut nie stanowi inaczej, nie mogą bez zezwolenia rady nadzorczej ani zajmować się handlem, ani należeć do zarządu lub rady nadzorczej innego zakładu ubezpieczeń tego samego rodzaju;

b) członkowie zarządu są w szczególności obowiązani do zwrotu szkód, jeżeli wbrew przepisom ustawy nastąpiło oprocentowanie lub umorzenie kapitału zakładowego albo podział majątku towarzystwa, albo gdy uskuteczniono wypłaty pomimo, że towarzystwo stało się niewypłacalnem lub jest nadmiernie obdłużone;

II. do rady nadzorczej - §§ 243 - 249 z tera, ze zadania, przekazane walnemu zgromadzeniu akcjonarjuszów, wykonywa organ naczelny i że zamiast § 243 ust. 4 zdanie 2, g 245 ust. 1, § 249 ust. 3 zdanie 1 obowiązywać będą przepisy następujące:

a) statut ma zawierać postanowienia, czy uchwała organu naczelnego, odwołująca członka rady nadzorczej, wymaga specjalnej większości głosów;

b) członkom rady nadzorczej mogą być przyznane tantjemy tylko od sumy, pozostałej po potrąceniu wszystkich odliczeń i odłożeniu rezerw oraz po potrąceniu udziału w nadwyżce, przypadającego osobom, które wzamian za zapewnienie im udziału w nadwyżce użyczyły kapitału zakładowego;

c) członkowie rady nadzorczej są w szczególności obowiązani do wynagrodzenia szkód, jeśli za ich wiedzą i bez wdrożenia przez nich stosownych kroków nastąpiły czyny, przewidziane w punkcie 1 b) niniejszego artykułu;

III. do organu naczelnego - przepisy, odnoszące się do walnego zgromadzenia akcjonarjuszów, zawarte w §§ 250, 251, 252 ust. 3 i 4, §§ 253, 256 - 261, 264, 265, 266 ust. 1, § 267 ust. 1 i 2, §§ 268-273, a jeśli jako organ naczelny ustanowiono zebranie członków - także przepisy § 252 ust, 2, §§ 254, 255 i 263 z tem, że:

a) o ile w tych przepisach dla mniejszości akcjonarjuszów, których udziały wynoszą 1/10 albo 1/20 część kapitału zakładowego, zachowano pewne prawa, statut ma ustanowić odpowiednią mniejszość członków organu naczelnego,

b) rzeczone przepisy nie będą miały zastosowania, o ile przewidują złożenie akcyj lub wymienienie kwoty akcyj zastąpionych.

Statut ma określić formą oraz warunki i termin zwołania organu naczelnego, o ile nie znajdą odpowiedniego zastosowania §§ 254 i 255.

3. Bo czasu wydania jednolitych dla całej Rzeczypospolitej przepisów prawa o spółkach akcyjnych do towarzystw ubezpieczeń wzajemnych, z wyjątkiem małych towarzystw ubezpieczeń wzajemnych (art. 20), będą miały odpowiednie zastosowanie na obszarze województw poznańskiego, pomorskiego oraz górnośląskiej części województwa śląskiego przepisy § 295 ust. 1 i ust. 3 zdanie 2, §§ 296 - 299, 301 i 302 niemieckiego kodeksu handlowego.

4. Z chwilą wydania jednolitych dla całej Rzeczypospolitej przepisów prawa o spółkach akcyjnych Rada Ministrów drogą rozporządzenia rozciągnij moc obowiązującą art. 16 i art. 53 ust. 5 rozporządzenia niniejszego na cały obszar Rzeczypospolitej i jednocześnie ustali sposób i zasady stosowania przepisów nowego prawa o spółkach akcyjnych do władz oraz do likwidacji towarzystw ubezpieczeń wzajemnych ze wskazaniem, jeśli ku temu zajdzie potrzeba, odpowiednich zmian w tych przepisach przy ich stosowaniu do towarzystw ubezpieczeń wzajemnych.

⁶ Art. 128 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 25 maja 1939 r. (Dz.U.39.50.319) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 3 czerwca 1939 r.