Część 3 - WYWÓZ SPIRYTUSU I WYROBÓW ZE SPIRYTUSU ZAGRANICĘ. - Kontrola skarbowa nad przewozem w kraju spirytusu i wyrobów wódczanych oraz przywozem z zagranicy i wywozem zagranicę spirytusu i wyrobów ze spirytusu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.15.86

Akt utracił moc

Wersja od: 11 lutego 1926 r.

CZĘŚĆ  III.

WYWÓZ SPIRYTUSU I WYROBÓW ZE SPIRYTUSU ZAGRANICĘ.

A.

Wywóz spirytusu.

§ 45. Spirytus w stanie surowym lub oczyszczonym, przekraczający wewnętrzne zapotrzebowanie, może być wywożony zagranicę lub na obszary niemonopolowe jedynie przez spółdzielcze organizacje, działające na mocy statutu, zatwierdzonego przez Ministra Skarbu (art. 5 ustawy o monopolu spirytusowym). W granicach zezwolenia poszczególne odprawy spirytusu zagranicę lub na obszary niemonopolowe następują na zlecenie władzy skarbowej II instancji.

§ 46. W celu uzyskania zezwolenia na wywóz spirytusu wywożący składa w Ministerstwie Skarbu przez D. P. M. S. podanie, w którem w miarę możności powinien, wyszczególnić następujące dane:

1) firmę i siedzibę spółdzielczej organizacji,

2) miejsce wysłania i kraj odbierający,

3) gatunek, moc i ilość spirytusu w litrach 100°,

4) urząd celny, względnie przy wywozie na obszar niemonopolowy inny organ skarbowy, przez który ma nastąpić wywóz.

§ 47. Po otrzymaniu zlecenia władzy skarbowej II instancji wywożący zgłasza u inspektora kontroli skarbowej wysyłkę przez doręczenie wypełnionego listu konwojowego, w którym należy podać liczbę i datę zezwolenia Ministra Skarbu.

§ 48. Inspektor, przyjmujący zgłoszenie o zamierzonem wysłaniu, sprawdza zgodność jego z otrzymanem zleceniem oraz ustala według zasad podanych w § 42 niniejszego rozporządzenia zawartość absolutnego alkoholu w przesyłce.

Badanie i odprawa przesyłki winny odbywać się w przemysłowym lub handlowym zakładzie wysyłającego przez inspektora kontroli skarbowej z udziałem drugiego urzędnika kontroli skarbowej. Przesyłka po zbadaniu, aż do czasu jej wysłania, powinna pozostawać pod urzędowem zamknięciem lub stałym urzędowym nadzorem.

§ 49. Odprawa i przewóz przesyłki do urzędu celnego, wzgl. innego organu skarbowego, odbywa się na ogólnych zasadach, dotyczących miejscowego obrotu spirytusem i wyrobami wódczanemi w kraju za listem konwojowym.

Wywożony spirytus i wyroby ze spirytusu adresuje się do właściwego urzędu celnego, do którego przesyła się również wtórnik listu konwojowego i przewozowego.

§ 50. Do przesyłek spirytusu, wywożonych zagranicę stosuje się przepisy celne z odchyleniami i uzupełnieniami, przewidzianemi w niniejszem rozporządzeniu.

W szczególności zgłoszenie (zadeklarowanie) przesyłki, sprawdzanie, czy zachodzą formalne warunki do przeprowadzenia odprawy, rewizja przesyłki zewnętrzna i wewnętrzna, odprawa przesyłki i jej potwierdzenie oraz przekazywanie przesyłek następuje zgodnie z ogólnemi zasadami postępowania celnego.

Przy przesyłaniu spirytusu do wolnego miasta Gdańska stosuje się dotychczasowe przepisy.

B.

Wywóz wyrobów ze spirytusu.

§ 51. Wszystkie wyroby ze spirytusu mogą być wywożone zagranicę za zwrotem uiszczonej ceny monopolowej (mniej koszty własne D. P. M. S.) jedynie na mocy zezwolenia Ministra Skarbu.

§ 52. W celu uzyskania zezwolenia na wywóz, wywożący składa podanie władzy skarbowej II instancji. W podaniu tem w miarę możności należy wyszczególnić następujące dane:

1) imię, nazwisko i adres wywożącego, względnie firmę i siedzibę przedsiębiorstwa,

2) miejsce wysłania i kraj odbierający,

3) przy wywozie napojów lub innych wyrobów, zawierających spirytus, - rodzaj, gatunek i moc wyrobu, pojemność naczyń oraz ogólną ilość spirytusu w przesyłce w litrach 100%, przy wyrobach płynnych, w których zawartość alkoholu nie może być ustalona alkoholomierzem, należy nadto podać objętość przesyłki w litrach; o ile opłaty mają być zwrócone od ilości spirytusu zużytego do wytworzenia wyrobów, zawartych w przesyłce - rodzaj i gatunek wyrobu oraz ilość spirytusu, zużytego do otrzymania tej ilości wyrobów, która jest zawarta w przesyłce,

4) oznaczenie przedsiębiorstwa, w którem towar został wytworzony,

5) urząd celny, względnie przy wywozie na obszary niemonopolowe organ skarbowy, przez który ma nastąpić wywóz.

§ 53. Po otrzymaniu zezwolenia wywożący wyroby ze spirytusu zgłasza u właściwego organu skarbowego wysyłkę przez doręczenie 2-ch egzemplarzy wypełnionego listu konwojowego, w którym należy podać liczbę i datę zezwolenia.

§ 54. Odprawa wyrobów spirytusowych polega na następujących czynnościach: ze skrzyń lub innych opakowań, które do tej chwili powinny być otwarte, bierze się według wyboru komisji poszczególne naczynia w ilości jednej butelki każdego gatunku, celem stwierdzenia zawartości w nich płynu i mocy, wzamian wziętych prób dopełnia się opakowanie odpowiednią liczbą naczyń. Ilość płynu w próbie określa się miarą cechowaną, zawartość zaś alkoholu stwierdza się wprost przez odstopniowanie spirytusomierzem, a na żądanie eksportera, tudzież w razie domieszki składników, uniemożliwiających użycie spirytusomierza, po uprzedniej destylacji.

Po stwierdzeniu ilości płynu w naczyniach i ogólnej zawartości w nich alkoholu w obecności komisji, odbywa się zamknięcie opakowań, na których komisja nakłada zamknięcia urzędowe, zabezpieczające przesyłkę od możliwości otwarcia jej w czasie przewozu.

§ 55. Do przesyłek napojów ze spirytusu i innych wyrobów ze spirytusu, za które po wywiezieniu zagranicę zwraca się opłatę monopolową stosuje się przepisy celne z odchyleniami i uzupełnieniami, przewidzianemi w niniejszem rozporządzeniu. W szczególności zgłoszenie (zadeklarowanie) przesyłki, sprawdzenie, czy zachodzą formalne warunki do przeprowadzenia odprawy, rewizja przesyłki zewnętrzna i wewnętrzna, odprawa przesyłki, jej potwierdzenie oraz przekazywanie przesyłek następuje zgodnie z ogólnemi zasadami postępowania celnego.

§ 56. Po wywiezieniu zagranicę lub na obszary niemonopolowe napojów, wyrabianych ze spirytusu, względnie innych wyrobów zawierających spirytus lub wytwarzanych przez użycie spirytusu, Dyrekcja Państwowego Monopolu Spirytusowego zwraca wywożącemu uiszczoną cenę zakupu spirytusu, zmniejszoną o koszty własne Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego. Kwotę tę oblicza się od ilości alkoholu zawartego w wywożonych wyrobach. Można ją także obliczać od ilości spirytusu zużytego do wytworzenia wyrobów, zawartych w przesyłce, o ile to wyraźnie oznaczono w zezwoleniu na wywóz.

§ 57. W celu otrzymania zwrotu uiszczonej ceny monopolowej, zmniejszonej o koszty własne Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego, przedsiębiorca uprawniony do zwrotu winien przedstawić Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego odpowiedni wniosek poparty dowodami wywozu, po którego otrzymaniu i sprawdzeniu Dyrekcja Państwowego Monopolu Spirytusowego wydaje decyzję.

§ 58. Cenę monopolową, zmniejszoną o koszty własne Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego, zwraca się według stawek obowiązujących w dniu wywozu zagranicę lub na obszary niemonopolowe. Jednak jeżeli udowodnionoby, że opłaty skarbowe, uiszczone od wywożonych wyrobów były niższe, aniżeli obowiązujące w dniu wywozu, to opłaty zostaną zwrócone według stawek istotnie uiszczonych.

§ 59. Wywożącemu, któremu przysługuje prawo do zwrotu uiszczonych opłat za spirytus, zawarty w przesyłce lub zużyty do wytworzenia wyrobów, zawartych w przesyłce wywiezionej zagranicę lub na obszary niemonopolowe, może-zamiast zwrotu opłat-być przyznane za zezwoleniem Ministra Skarbu prawo wolnego zakupu spirytusu eksportowego w ilości, odpowiadającej zawartości spirytusu w wywiezionej przesyłce lub ilości spirytusu, zużytego do wytworzenia wyrobów, zawartych w przesyłce, w celu przerobienia nabytego spirytusu na wyroby, przeznaczone do obrotu wewnątrz kraju.

§ 60. Chociażby wywożący złożył wszystkie wymagane dowody (§ 57), opłaty nie będą mu zwrócone, względnie prawo do wolnego zakupu spirytusu eksportowego nie zostanie mu przyznane:

1) jeżeli stwierdzonoby przy wywozie jakiekolwiek nadużycie, które mogłoby spowodować uszczerbek dla Skarbu,

2) w razie stwierdzenia, że spirytus pobrany do wytworzenia wyrobów, przeznaczonych na wywóz, został zużyty do innych celów, nie zaś do tych wyrobów,

3) jeżeli przekroczono termin oznaczony do wywozu.

Opłaty uiszczonej, zmniejszonej o koszt własny Dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego, nie zwraca się wywożącemu zagranicę lub na obszary niemonopolowe za spirytus oraz wyroby ze spirytusu w ilościach nieprzekraczających - dla spirytusu i wyrobów wódczanych 15 litrów objętościowych, a dla innych przetworów spirytusowych lub przedmiotów wyrobionych przy użyciu spirytusu - 10 klg.

§ 61. Wolny zakup eksportowego spirytusu, przez osoby, które zobowiążą się wywieźć zagranicę lub na obszary niemonopolowe wyroby z tego spirytusu, może nastąpić za zezwoleniem Ministra Skarbu pod warunkiem złożenia zabezpieczenia w wysokości różnicy między ceną spirytusu, przeznaczonego na wódki gatunkowe, a ustaloną ceną spirytusu eksportowego. Różnicą tę oblicza się według cen obowiązujących w dniu złożenia zabezpieczenia, a w razie zmiany tych cen Minister Skarbu może zażądać zabezpieczenia dodatkowego lub zwolnić część zabezpieczenia złożonego. W zezwoleniu ustala się sposób przeprowadzenia kontroli nad prawidłowem użyciem pobranego spirytusu, ewentualnie określa się ilość wyrobów, które powinny być otrzymane przy użyciu do ich sporządzenia pewnej ilości spirytusu, nadto oznacza się termin, w ciągu którego wyroby te mają być wywiezione. Złożone zabezpieczenie będzie zwrócone, o ile wyroby z zakupionego spirytusu eksportowego zostaną wywiezione zagranicę lub na obszary niemonopolowe we właściwym czasie z dotrzymaniem wszelkich warunków ustalonych dla czynności wywozowych.

§ 62. Wywóz wyrobów ze spirytusu może odbywać się tylko przez urzędy celne pierwszej klasy.

Przy wywozie do wolnego miasta Gdańska stosuje się dotychczasowe przepisy.

C.

Przepisy końcowe.

§ 63. Przy wywozie spirytusu lub wyrobów ze spirytusu do wolnych składów wywozowych, poświadczenie odbioru przez taki skład może być za zgodą Ministra Skarbu uznane za równoznaczne z poświadczeniem wywozu zagranicę lub na obszary niemonopolowe, pod warunkiem pozostawienia przesyłki do chwili rzeczywistego wywozu pod urzędowem zamknięciem i stałym dozorem skarbowym.

§ 64. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.