Oddział A - Wywóz spirytusu. - Kontrola skarbowa nad przewozem w kraju spirytusu i wyrobów wódczanych oraz przywozem z zagranicy i wywozem zagranicę spirytusu i wyrobów ze spirytusu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.15.86

Akt utracił moc

Wersja od: 11 lutego 1926 r.

A.

Wywóz spirytusu.

§ 45. Spirytus w stanie surowym lub oczyszczonym, przekraczający wewnętrzne zapotrzebowanie, może być wywożony zagranicę lub na obszary niemonopolowe jedynie przez spółdzielcze organizacje, działające na mocy statutu, zatwierdzonego przez Ministra Skarbu (art. 5 ustawy o monopolu spirytusowym). W granicach zezwolenia poszczególne odprawy spirytusu zagranicę lub na obszary niemonopolowe następują na zlecenie władzy skarbowej II instancji.

§ 46. W celu uzyskania zezwolenia na wywóz spirytusu wywożący składa w Ministerstwie Skarbu przez D. P. M. S. podanie, w którem w miarę możności powinien, wyszczególnić następujące dane:

1) firmę i siedzibę spółdzielczej organizacji,

2) miejsce wysłania i kraj odbierający,

3) gatunek, moc i ilość spirytusu w litrach 100°,

4) urząd celny, względnie przy wywozie na obszar niemonopolowy inny organ skarbowy, przez który ma nastąpić wywóz.

§ 47. Po otrzymaniu zlecenia władzy skarbowej II instancji wywożący zgłasza u inspektora kontroli skarbowej wysyłkę przez doręczenie wypełnionego listu konwojowego, w którym należy podać liczbę i datę zezwolenia Ministra Skarbu.

§ 48. Inspektor, przyjmujący zgłoszenie o zamierzonem wysłaniu, sprawdza zgodność jego z otrzymanem zleceniem oraz ustala według zasad podanych w § 42 niniejszego rozporządzenia zawartość absolutnego alkoholu w przesyłce.

Badanie i odprawa przesyłki winny odbywać się w przemysłowym lub handlowym zakładzie wysyłającego przez inspektora kontroli skarbowej z udziałem drugiego urzędnika kontroli skarbowej. Przesyłka po zbadaniu, aż do czasu jej wysłania, powinna pozostawać pod urzędowem zamknięciem lub stałym urzędowym nadzorem.

§ 49. Odprawa i przewóz przesyłki do urzędu celnego, wzgl. innego organu skarbowego, odbywa się na ogólnych zasadach, dotyczących miejscowego obrotu spirytusem i wyrobami wódczanemi w kraju za listem konwojowym.

Wywożony spirytus i wyroby ze spirytusu adresuje się do właściwego urzędu celnego, do którego przesyła się również wtórnik listu konwojowego i przewozowego.

§ 50. Do przesyłek spirytusu, wywożonych zagranicę stosuje się przepisy celne z odchyleniami i uzupełnieniami, przewidzianemi w niniejszem rozporządzeniu.

W szczególności zgłoszenie (zadeklarowanie) przesyłki, sprawdzanie, czy zachodzą formalne warunki do przeprowadzenia odprawy, rewizja przesyłki zewnętrzna i wewnętrzna, odprawa przesyłki i jej potwierdzenie oraz przekazywanie przesyłek następuje zgodnie z ogólnemi zasadami postępowania celnego.

Przy przesyłaniu spirytusu do wolnego miasta Gdańska stosuje się dotychczasowe przepisy.