Kontrola Państwowa.
Dz.U.1940.5.11
Akt utracił mocDEKRET
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 17 lutego 1940 r.
o Kontroli Państwowej.
Kontrola Państwowa jest władzą, w czynnościach swoich opartą na zasadach kolegialności (art. 20-22), z ministerstwami równorzędną, od rządu niezależną, podległą bezpośrednio Prezydentowi Rzeczypospolitej.
Kontrola Państwowa powołana jest do rewizji dochodów i wydatków Państwa oraz jego stanu majątkowego.
W miarę uznania rządu Kontrola Państwowa może być również powołana do rewizji finansowej gospodarki ciał samorządowych oraz instytucyj, zakładów, fundacyj, stowarzyszeń i spółek, działających przy udziale finansowym Skarbu Państwa lub pod jego gwarancją.
Przepisy o sposobie wykonywania kontroli obejmują instrukcje, które wydaje Prezes Najwyższej Izby Kontroli w porozumieniu z odpowiednimi ministrami, władzami centralnymi oraz instytucjami wymienionymi w art. 3, zgodnie z zasadami uchwalonymi przez Kolegium Najwyższej Izby Kontroli (art. 22).
Władze i urzędy państwowe mogą wydawać przepisy kasowe i rachunkowe nie inaczej jak w porozumieniu z Kontrolą Państwową i Ministerstwem Skarbu. Ministerstwa i władze centralne oraz instytucje podległe kontroli w myśl art. 3 wydając, zmieniając lub uchylając rozporządzenia administracyjne w granicach ustalonych z Kontrolą Państwową instrukcji i przepisów, obowiązane są jednocześnie zawiadomić o tym Kontrolę Państwową.
W skład Kontroli Państwowej wchodzą:
Prezes Najwyższej Izby Kontroli jest odpowiedzialny za prawidłowy bieg spraw w Kontroli Państwowej. Do niego należy wydawanie wszelkich zarządzeń administracyjnych i organizacyjnych w zakresie kompetencji Kontroli Państwowej.
Prezes Najwyższej Izby Kontroli jest równorzędny ministrom. Prezes Najwyższej Izby Kontroli ma prawo zabierać głos na posiedzeniach Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej (art. 7 ust. 2) w sprawach Kontroli Państwowej, bądź osobiście, bądź przez swoich zastępców lub delegatów, oraz na żądanie Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej obowiązany jest udzielać informacyj i wyjaśnień.
Najwyższa Izba Kontroli wykonywa rewizję organów rządu oraz instytucji wymienionych w art. 3 poddanych jej kontroli. Na czele Najwyższej Izby Kontroli stoi Prezes Najwyższej Izby Kontroli.
Kolegium Najwyższej Izby Kontroli jest powołane do stanowienia:
Urzędników i pracowników pomocniczych Najwyższej Izby Kontroli przyjmuje i zwalnia Prezes Najwyższej Izby Kontroli.
Do urzędników Kontroli Państwowej stosują się przepisy ustawy o państwowej służbie cywilnej, o ile niniejszy dekret inaczej nie stanowi.
Regulamin wewnętrznego ustroju Najwyższej Izby Kontroli wydaje Prezes Najwyższej Izby Kontroli w ramach obowiązującego ustawodawstwa.
Wykonanie niniejszego dekretu powierza się Prezesowi Rady Ministrów i Prezesowi Najwyższej Izby Kontroli.
Dekret niniejszy, wydany na czas wyjątkowych okoliczności wywołanych wojną, wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Z tym dniem przestaje obowiązywać ustawa z dnia 3 czerwca 1921 r. o Kontroli Państwowej. (Dz. U.R.P. Nr 51, poz. 314).
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »