Rozdział 7 - Odprawa celna warunkowa. - Kontrola celna i postępowanie celne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.14.62

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1973 r.

Rozdział  7.

Odprawa celna warunkowa.

§  38.

1. Zezwoleń na odprawę warunkową udzielają urzędy celne w przypadkach przywozu lub wywozu towarów:

1) na wystawy, targi, konkursy, zawody lub występy artystyczne,

2) do czasowego użytku, doświadczenia, wypróbowania lub naśladownictwa,

3) stanowiących próbki i wzory przewożone w celach akwizycji,

4) do naprawy lub uszlachetnienia,

5) stanowiących opakowania przydatne do wielokrotnego użytku, bez względu na to, czy przewożone są z zawartością, czy bez niej,

6) służących do osobistego użytku osoby przekraczającej granicę, a nie zwolnionych od ograniczeń (art. 8) i od należności celnych, jeżeli przepis szczególny odprawę warunkową dopuszcza.

2. W przypadkach nie wymienionych w ust. 1 zezwoleń na odprawę warunkową udziela Główny Urząd Ceł.

§  39.

1. Poza przypadkiem wymienionym w § 38 ust. 1 pkt 6 wniosek o zezwolenie na odprawę warunkową powinien być sporządzony na piśmie przez stronę lub jej pełnomocnika i wskazywać:

1) rodzaj, ilość i wartość towarów,

2) cel odprawy z uzasadnieniem potrzeby jej zastosowania,

3) termin powrotnego przywozu lub wywozu towarów,

4) urząd celny, który ma dokonać odprawy.

2. Do wniosku należy dołączyć:

1) w przypadku wymienionym w § 38 ust. 1 pkt 1 - pisemny dowód uczestnictwa w wystawie, targach, konkursie, zawodach lub w występach artystycznych,

2) w przypadku wymienionym w § 38 ust. 1 pkt 4:

a) pisemne zezwolenie organów dewizowych lub, jeżeli wniosek składa przedsiębiorstwo handlu zagranicznego działające w ramach swych uprawnień, pisemne oświadczenie o posiadaniu środków finansowych na pokrycie kosztów naprawy lub uszlachetnienia, albo

b) pisemne stwierdzenie firmy zagranicznej, że naprawa lub uszlachetnienie będą dokonane bezpłatnie wskutek reklamacji.

§  40.

1. Zezwolenie na odprawę warunkową wydaje się na piśmie, chyba że udzielono go w przypadku wymienionym w § 38 ust. 1 pkt 6.

2. Zezwolenie jest ważne od dnia wydania, jeżeli nie wskazuje innej daty, i w terminie w zezwoleniu tym określonym. Organ administracji celnej, który zezwolenia udzielił, może na wniosek strony przedłużyć termin jego ważności.

3. Z zezwolenia może korzystać tylko osoba, której zezwolenie zostało udzielone.

§  41.

1. Zezwolenie na odprawę warunkową traci ważność:

1) z upływem terminu, na jaki zostało wydane,

2) wskutek zrzeczenia się przez osobę, której udzielono zezwolenia.

2. Urząd celny, który zezwolenia udzielił, lub Główny Urząd Ceł uchyla zezwolenie w razie:

1) naruszenia dodatkowych warunków, pod którymi zezwolono na odprawę warunkową,

2) ujawnienia nadużycia.

§  42.

1. Do odprawy celnej warunkowej stosuje się odpowiednio przepisy §§ 27-37, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

2. Dowód odprawy warunkowej powinien czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla dowodu odprawy ostatecznej, a ponadto wskazywać obowiązek i określać termin powrotnego przywozu lub wywozu towaru oraz wysokość należności celnych, w miarę zaś potrzeby - także i dodatkowe warunki, pod którymi na odprawę zezwolono. Cło uzależnione od wartości towaru wymierza się w najwyższym wymiarze.

3. Termin powrotnego przywozu lub wywozu biegnie od dnia dokonania odprawy warunkowej i nie może przekraczać 6 miesięcy w obrocie z krajami europejskimi, a jednego roku w obrocie z innymi krajami. Urząd celny, który zezwolił na odprawę warunkową, może na wniosek strony przedłużyć termin wskazany w dowodzie odprawy celnej - odpowiednio - o 6 miesięcy i o jeden rok, a Główny Urząd Ceł - do trzech lat. Uprawnienie to Główny Urząd Ceł może przekazać urzędom celnym.

§  43.

1. Należności celne określone w dowodnie odprawy celnej warunkowej podlegają zabezpieczeniu w gotówce.

2. W przypadkach zasługujących na uwzględnienie, a także gdy na odprawę warunkową zezwala się przedsiębiorstwu handlu zagranicznego, organ administracji celnej, który zezwolenia udziela, może na wniosek strony wyznaczyć zamiast zabezpieczenia w gotówce - zabezpieczenie innego rodzaju. Główny Urząd Ceł może w ogóle zwolnić stronę od zabezpieczenia; uprawnienie to Główny Urząd Ceł może przekazać urzędom celnym.

§ 44. Zgłoszenie towaru do odprawy celnej przy powrotnym przywozie lub wywozie następuje ustnie za okazaniem dowodu odprawy celnej warunkowej.

§  45.

1. Termin powrotnego przywozu lub wywozu uważa się za zachowany, jeżeli w ciągu 30 dni od jego upływu dostarczono towar do urzędu celnego i zgłoszono do odprawy celnej powrotnej. Zabezpieczenie należności celnych podlega w tym przypadku zwrotowi.

2. W razie niezachowania terminu powrotnego przywozu lub wywozu urząd celny, uznając, że odprawa warunkowa stała się ostateczną:

1) zarachowuje zabezpieczenie gotówkowe na poczet należności celnych albo

2) w przypadkach określonych w § 43 ust. 2 wzywa zobowiązanego do uiszczenia należności celnych i kary za zwłokę w wysokości 12% w stosunku rocznym, licząc od dnia dokonania odprawy warunkowej.

3. Główny Urząd Ceł może uchylić decyzję określoną w ust. 2 tylko w przypadku zasługującym na szczególne uwzględnienie, jeżeli towar zostanie przywieziony lub wywieziony z powrotem nie później niż w ciągu 6 miesięcy po upływie terminu powrotnego przywozu lub wywozu. Przed wydaniem decyzji Główny Urząd Ceł wyznacza stronie termin powrotnego przywozu lub wywozu.

4. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio w przypadku określonym w § 41 ust. 2.

§  46.

1. Na wniosek strony złożony przed upływem terminu powrotnego przywozu lub wywozu urząd celny może uznać odprawę warunkową za odprawę ostateczną:

1) jeżeli strona uczyniła zadość wymaganiom odprawy ostatecznej albo

2) jeżeli strona bez obciążeń i odszkodowania przekazała przywieziony towar na rzecz Państwa, albo

3) jeżeli przywieziony towar - za zgodą strony i Głównego Urzędu Ceł - został zniszczony pod dozorem celnym, albo

4) jeżeli wywieziony towar został zniszczony pod kontrolą organu celnego obcego państwa, co strona powinna udowodnić zaświadczeniem tego organu.

2. W przypadku określonym w ust. 1 pkt 1 strona obowiązana jest uiścić odsetki za zwłokę (art. 41 ust. 1), chyba że należności celne zabezpieczono w gotówce.

3. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2-4 urząd celny zwalnia towar od ograniczeń (art. 8) i od należności celnych.

4. Przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się do towarów wywiezionych przez przedsiębiorstwa handlu zagranicznego tylko wówczas, gdy koszt powrotnego przywozu przekraczałby wartość towaru.

5. W przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie Główny Urząd Ceł może zezwolić na zastosowanie przepisów ust. 1-4 również i na wniosek złożony po upływie terminu powrotnego przywozu lub wywozu towaru, uchylając zarazem decyzję wydaną stosownie do § 45 ust. 2.