Rozdział 6 - Odprawa celna ostateczna. - Kontrola celna i postępowanie celne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1962.14.62

Akt utracił moc

Wersja od: 1 czerwca 1973 r.

Rozdział  6.

Odprawa celna ostateczna.

§  27.

1. Za stronę (art. 33 ust. 1 pkt 1) uważa się:

1) w przypadku przywozu towaru z zagranicy:

a) odbiorcę wskazanego w dokumencie przewozowym, po oświadczeniu przez niego woli przyjęcia przesyłki - jeżeli przywóz nastąpił za dokumentem przewozowym,

b) okaziciela kwitu bagażowego,

c) przy przewozie morskim i rzecznym - posiadacza konosamentu, listu przewozowego lub wyciągu z konosamentu,

d) przy przewozie przez pocztę - adresata, po oświadczeniu przezeń woli przyjęcia przesyłki,

e) bez względu na sposób przewozu - osobę, w której posiadaniu towar się znajduje, jeżeli przywóz nastąpił bez dokumentu przewozowego,

2) w przypadku wywozu towaru za granicę:

a) nadawcę przesyłki wskazanego w dokumencie przewozowym - jeżeli wywóz następuje za takim dokumentem,

b) okaziciela kwitu bagażowego,

c) przy przewozie przez pocztę - nadawcę przesyłki,

d) bez względu na sposób przewozu - osobę, w której posiadaniu towar się znajduje - jeżeli wywóz następuje bez dokumentu przewozowego lub jeżeli odprawa celna ma być dokonana przed nadaniem towaru do przewozu przewoźnikowi.

2. Urząd pocztowy wzywa adresata do zgłoszenia towaru do odprawy celnej tylko na pisemny wniosek adresata, złożony temu urzędowi po nadejściu przesyłki a przed dokonaniem odprawy; wniosek złożony przed nadejściem przesyłki uwzględnia się tylko wówczas, gdy przesyłka ma zawierać przedmioty wymagające przy obchodzeniu się z nimi specjalnych zabiegów, szczególnej ostrożności lub wiadomości fachowych i nadejdzie nie później niż w ciągu 30 dni po złożeniu wniosku.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do przedsiębiorstwa wymienionego w § 25 ust. 1, gdy przedsiębiorstwo to wykaże dokumentami, że działa za osobę, która zleciła wywóz towaru za granicę, lub na rzecz osoby, której ma być wydany towar przywieziony z zagranicy. W tym przypadku przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do tych osób.

4. W obrocie planowym uważa się za stronę przedsiębiorstwo handlu zagranicznego, gdy dokumentami, choćby innymi niż określone w ust. 1, wykaże swe prawo rozporządzania towarem.

5. Strona może upoważnić do zgłoszenia towaru do odprawy celnej - w obrocie planowym - swego pracownika albo przedsiębiorstwo wymienione w § 25 ust. 1, a w obrocie pozaplanowym - także inną osobę, przedsiębiorstwo lub instytucję.

6. Pełnomocnik obowiązany jest dołączyć do zgłoszenia oryginał pełnomocnictwa z urzędowo poświadczonym podpisem mocodawcy lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa. Nie dotyczy to przedsiębiorstwa wymienionego w § 25 oraz uprawnionego pośrednika okrętowego (przedsiębiorstwa maklerskiego).

7. Zgłoszenia przedmiotów, o których mowa w art. 25 ust. 4, dokonują terenowe organy administracji morskiej przez zawiadomienie urzędu celnego, chyba że zgłoszenia dokonała osoba, w której posiadaniu przedmiot się znalazł.

§  28.

1. Towary przewożone przez przewoźnika strona powinna zgłosić do odprawy celnej w następujących terminach:

1) w urzędach celnych granicznych kolejowych - w ciągu 7 dni od dostarczenia,

2) w urzędach celnych lotniczych i wewnętrznych - w ciągu 14 dni od dostarczenia,

3) w urzędach celnych morskich i rzecznych - w ciągu 30 dni od dostarczenia,

4) w urzędach celnych drogowych - w dniu dostarczenia,

5) przy przewozie przez pocztę - nie później niż przy nadaniu przesyłki do wywozu za granicę, a w przypadku przywozu z zagranicy, jeżeli adresata wezwano do zgłoszenia przesyłki (§ 27 ust. 2) - w ciągu 7 dni od wysłania wezwania,

6) żywe zwierzęta i materiały wybuchowe, bez względu na to, do jakiego urzędu celnego je dostarczono - w dniu dostarczenia.

2. Urząd celny może skrócić terminy określone w ust. 1 pkt 1-3 i 5 w razie niebezpieczeństwa szybkiego zepsucia się towaru.

3. Towar celny nie zgłoszony do odprawy przez stronę lub jej pełnomocnika w terminie określonym w ust. 1 podlega zgłoszeniu z urzędu (art. 33 ust. 2).

4. Towar przewożony z sobą przez osobę przekraczającą granicę państwową powinien być zgłoszony do odprawy celnej w dniu dostarczenia go do urzędu celnego.

5. Za dzień zgłoszenia towaru do odprawy celnej (art. 38 ust. 1) uważa się dzień przyjęcia zgłoszenia przez urząd celny. Jednak przy przewozie przez pocztę, jeżeli przesyłkę zgłoszono do odprawy celnej z urzędu, za dzień zgłoszenia uważa się dzień doręczenia przez pocztę wykazu ładunku urzędowi celnemu pocztowemu (§ 19 ust. 1 pkt 6).

§  29.

1. Pisemne zgłoszenie towaru do odprawy celnej powinno zawierać następujące dane:

1) oznaczenie osoby zgłaszającej towar do odprawy,

2) wskazanie kraju nadania oraz nadawcy i odbiorcy towaru,

3) wskazanie ilości sztuk oraz znaków i numerów, a także rodzaju opakowania,

4) określenie nazwy, wagi brutto i netto oraz wartości towaru,

5) określenie rodzaju odprawy,

6) oświadczenie zgłaszającego, czy chce uczestniczyć w rewizji celnej towaru,

7) wykaz dokumentów dołączonych do zgłoszenia,

8) datę sporządzenia zgłoszenia i podpis osoby zgłaszającej towar.

2. Główny Urząd Ceł może zezwolić na zgłaszanie niektórych towarów do odprawy celnej partiami ustnie w ciągu wyznaczonego okresu. Niezwłocznie po jego upływie zgłaszający obowiązany jest sporządzić zgłoszenie pisemne obejmujące łącznie wszystkie partie zgłoszone uprzednio ustnie.

3. Części zapasowe i wymienne wagonów kolejowych przesyłane przez zarządy kolei stosownie do międzynarodowych porozumień o wzajemnym używaniu wagonów, jak również kolejowe przybory ładunkowe i pojemniki stanowiące własność kolei odprawia się na podstawie listu przesyłkowego.

4. 1 W obrocie towarowym pozaplanowym zgłoszenie do odprawy celnej następuje pisemnie, z wyjątkiem towarów przewożonych:

1) w przesyłkach pocztowych,

2) w ruchu podróżnych przez cudzoziemców,

3) w ruchu podróżnych przez krajowców, jeżeli towary te mieszczą się w normach zwolnień od cła.

Pisemnemu zgłoszeniu podlegają jednak wszystkie przewożone towary, jeżeli łączna ich wartość przekracza normy zwolnień od cła lub gdy nie podlegają one zwolnieniu od cła. Pisemne zgłoszenie powinno zawierać dane wymienione w ust. 1 pkt 1, 5, 7 i 8 oraz wskazywać nazwę i ilość towaru, w miarę zaś potrzeby i inne okoliczności mające znaczenie dla odprawy celnej. Główny Urząd Ceł może zezwolić na zgłoszenie ustne również i w innych wypadkach.

5. Pisemne zgłoszenie towaru do odprawy celnej może być sporządzone tylko na formularzu określonym przez Główny Urząd Ceł.

§ 30. Dokumenty mające znaczenie dla odprawy celnej, a zwłaszcza wymagane pozwolenie przywozu lub wywozu, należy doliczyć do zgłoszenia pisemnego albo doręczyć urzędowi celnemu przy zgłoszeniu ustnym. Jednak w obrocie planowym pozwolenie może być złożone w instytucji upoważnionej przez Ministra Handlu Zagranicznego, a w tym przypadku za dołączenie pozwolenia uważa się także podanie przez stronę lub jej pełnomocnika (§ 27 ust. 4 i 5) w zgłoszeniu pisemnym znaku, numeru i terminu ważności pozwolenia ze wskazaniem instytucji, w której je złożono.

§  31.

1. Urząd celny pozostawia bez rozpoznania zgłoszenie złożone przez osobę nieuprawnioną (§ 27) lub nie odpowiadające wymaganiom określonym w §§ 29-30. Na zgłoszeniu pisemnym urząd zaznacza to ze wskazaniem podstawy, po czym zwraca je stronie za pokwitowaniem.

2. Bieg terminów określonych § 28 ust. 1 nie ulega przerwie, jeżeli zgłoszenie pozostawiono bez rozpoznania.

§ 32. Do czasu rozpoczęcia zewnętrznych oględzin towaru zgłaszający - za zgodą urzędu celnego - może sprostować zgłoszenie. Za rozpoczęcie oględzin uważa się przystąpienie funkcjonariusza celnego do porównania znaków i numerów towaru z danymi zawartymi w zgłoszeniu.

§  33.

1. Po przyjęciu zgłoszenia urząd celny przeprowadza oględziny zewnętrzne, a następnie rewizję celną towaru, chyba że towar jest wolny od rewizji celnej (art. 37).

2. Oględziny zewnętrzne polegają na zbadaniu stanu zamknięć celnych, ustaleniu ilości sztuk, znaków, numerów i stanu opakowania oraz w miarę możności na sprawdzeniu wagi brutto towaru.

3. Rewizja celna polega na ustaleniu rodzaju i ilości towaru. Urząd celny może dla potrzeb rewizji pobrać próbkę towaru, a także dokonać opisów, rysunków, zdjęć fotograficznych i innych niezbędnych czynności.

4. Rewizję celną jednorodzajowych towarów w jednolitych opakowaniach, a także towarów wyszczególnionych w specyfikacji dołączonej do zgłoszenia można ograniczyć do niektórych sztuk.

5. Rewizję celną przeprowadza się w obecności osoby, która zgłosiła towar do odprawy, chyba że osoba ta zrzekła się uczestnictwa w rewizji albo mimo wezwania nie przybyła w wyznaczonym terminie. W razie niebezpieczeństwa szybkiego zepsucia się towaru lub w innych przypadkach nie cierpiących zwłoki, rewizję można przeprowadzić bez wzywania tej osoby lub przed jej przybyciem, a nawet w nieobecności przedstawiciela zarządu magazynu celnego, przewoźnika lub spedytora (art. 35 ust. 2).

§  34.

1. Po zakończeniu rewizji celnej towaru urząd celny wystawia dowód odprawy celnej ostatecznej, zawierający decyzję urzędu. Towary zgłaszane partiami ustnie (§ 29 ust. 2) obejmuje się łącznie jednym dowodem.

2. Dowód odprawy powinien zawierać następujące dane:

1) oznaczenie urzędu celnego dokonującego odprawy,

2) wskazanie osoby, która zgłosiła towar do odprawy,

3) wskazanie kraju nadania oraz nadawcy i odbiorcy towaru,

4) określenie rodzaju towaru, choćby przez wskazanie odpowiedniej pozycji taryfy celnej, oraz określenie jego ilości,

5) rozstrzygnięcie co do dopuszczenia towaru do obrotu na polskim obszarze celnym lub do wywozu za granicę z powołaniem podstawy prawnej,

6) daty dokonania odprawy i wystawienia dowodu,

7) pouczenie, czy i w jakim trybie służy odwołanie,

8) imię, nazwisko, stanowisko służbowe i podpis funkcjonariusza celnego, który dokonał odprawy, oraz odcisk pieczęci urzędu celnego.

Ponadto w miarę potrzeby dowód powinien zawierać znak i numer pozwolenia przywozu lub wywozu, wymiar należności celnych z powołaniem pozycji, kolumny i stawki taryfy celnej, a także wzmiankę o nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności i o terminie wykonania zastępczego. Datą dokonania odprawy jest dzień zakończenia rewizji celnej.

3. Główny Urząd Ceł może zezwolić na wystawianie w określonych przypadkach uproszczonych dowodów odprawy celnej, a nawet na zaniechanie wystawiania dowodów odprawy towarów zwolnionych w całości od ograniczeń (art. 8) i od należności celnych.

4. Stronie, która zgłosiła towar do odprawy celnej, decyzje podaje się do wiadomości za pisemnym potwierdzeniem, a przy zgłoszeniu z urzędu stosuje się przepis § 26 ust. 2. Pisemna zgoda na podaną do wiadomości decyzję ma moc zrzeczenia się odwołania. Dowód odprawy celnej zawierający decyzję, która stała się wykonalną (kwit celny), doręcza się przy podjęciu towaru.

§ 35. W razie uiszczenia wymierzonych należności celnych towar dopuszcza się do obrotu na polskim obszarze celnym albo do wywozu za granicę nawet przed upływem terminu do wniesienia odwołania, a także po wniesieniu odwołania, chyba że na przywóz lub wywóz nie wydano pozwolenia (art. 8). Obowiązek udowodnienia tożsamości podjętego towaru obciąża w dalszym postępowaniu stronę.

§  36.

1. Decyzja nie wykonana w ciągu 30 dni przez stronę podlega wykonaniu zastępczemu w sposób określony w ust. 2 i 3. Termin ten biegnie od dnia, w którym decyzja stała się wykonalna, i może być skrócony w razie nadania jej rygoru natychmiastowej wykonalności, a przedłożony do 6 miesięcy w przypadkach zasługujących na uwzględnienie.

2. Towar przywieziony z zagranicy podlega:

1) sprzedaży, jeżeli:

a) nie zezwolono na dopuszczenie tego towaru do obrotu na polskim obszarze celnym, a osoba uprawniona do rozporządzania towarem nie podjęła go i nie wywiozła za granicę,

b) zezwolono na dopuszczenie tego towaru do obrotu na polskim obszarze celnym za opłatą należności celnych, a osoba uprawniona do rozporządzania towarem należności tych nie uiściła lub nie podjęła go i nie wywiozła za granicę,

2) przeniesieniu z miejsca odprawy celnej na miejsce pozostające pod zarządem przewoźnika lub spedytora - jeżeli był nadany do przewozu lub powierzony spedytorowi i został dopuszczony do obrotu na polskim obszarze celnym, a strona nie podjęła tego towaru. W razie wniesienia odwołania obowiązek udowodnienia tożsamości towaru obciąża w dalszym postępowaniu stronę.

3. Towar zgłoszony do wywozu za granicę, o ile był nadany do przewozu lub powierzony spedytorowi, podlega przeniesieniu z miejsca odprawy celnej na miejsce pozostające pod zarządem przewoźnika lub spedytora, jeżeli:

1) nie zezwolono na jego wywóz za granicę, a strona tego towaru nie podjęła,

2) zezwolono na jego wywóz za granicę za opłatą należności celnych, a strona należności tych nie uiściła lub nie podjęła towaru,

3) dopuszczono towar do wywozu za granicę, a strona go nie podjęła i nie wywiozła.

4. W przypadkach określonych w ust. 3 pkt 2 i 3 zgłoszenie towaru do odprawy celnej oraz odwołanie, jeżeli je wniesiono, uważa się za cofnięte, a decyzję za bezprzedmiotową, i czyni się o tym wzmiankę w dowodzie odprawy celnej. Na wniosek strony zwraca się jej pobrane należności celne (art. 42 ust. 1 pkt 2 i ust. 2).

§  37.

1. Przy odprawie celnej towaru przewożonego z sobą przez osobę przekraczającą granicę państwową:

1) w obrocie pozaplanowym - w dowodzie odprawy celnej nie wskazuje się kraju nadania oraz nadawcy i odbiorcy towaru, a dowodu odprawy towaru zwolnionego w całości od ograniczeń (art. 8) i od należności celnych w ogóle się nie wystawia, jeżeli zwolnienie nastąpiło z tytułu przewozu tego towaru w ruchu osobowym,

2) jeżeli strona nie doręcza wymaganego pozwolenia na przywóz, przewóz lub wywóz towaru albo jeżeli niezwłocznie nie uiści wymierzonych należności celnych, odprawy nie dokonuje się, a przewożony towar zatrzymuje się w depozycie urzędu celnego. Zgłoszenie towaru do odprawy celnej pozostaje nadal w mocy.

2. Przewożonego towaru nie zatrzymuje się w depozycie (ust. 1 pkt 2), jeżeli przekazuje się go innemu urzędowi celnemu (art. 34) albo jeżeli strona niezwłocznie odsyła za granicę towar zgłoszony do odprawy przywozowej lub pozostawia na polskim obszarze celnym towar zgłoszony do odprawy wywozowej. Zgłoszenie uważa się w tym przypadku za cofnięte, a w dowodzie odprawy celnej - o ile został już wystawiony - czyni się wzmiankę o uznaniu zawartej w nim decyzji za bezprzedmiotową.

3. Jeżeli strona równocześnie z uiszczeniem wymierzonych należności celnych wnosi odwołanie, przewożony towar zatrzymuje się na jej wniosek w depozycie urzędu celnego. W razie niezłożenia do depozytu obowiązek udowodnienia tożsamości towaru obciąża w dalszym postępowaniu stronę.

¹ § 29 ust. 4 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 21 maja 1973 r. (Dz.U.73.21.126) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 czerwca 1973 r.