Konserwowanie artykułów żywności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1931.68.559

Akt utracił moc
Wersja od: 30 kwietnia 1959 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 24 czerwca 1931 r.
o konserwowaniu artykułów żywności, wydane w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu.

Na podstawie art. 8 punkty a), c) i e) rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o dozorze nad artykułami żywności i przedmiotami użytku (Dz. U. R. P. Nr. 36, poz. 343) zarządza się. co następuje:
Konserwowanie artykułów żywności, przeznaczonych do obiegu dla spożycia, mające na celu przeciwdziałanie, względnie wstrzymanie fermentacji oraz wszelkich procesów rozkładu, psucia, gnicia i t. p., może odbywać się jedynie z pomocą środków, wyszczególnionych w niniejszem rozporządzeniu.

Nowe środki konserwujące mogą być dopuszczone do użytku tylko w drodze rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu.

Środkami dopuszczalnemi do konserwowania artykułów żywności są:
1)
środki fizyczne,
2)
środki chemiczne.
Środkami fizycznemi do konserwowania artykułów żywności mogą być:
a)
niska ciepłota nie przekraczająca+7° C (zamrażanie, przechowywanie w chłodniach i t. p.);
b)
wysoka ciepłota przy jednoczesnem zabezpieczeniu artykułów żywności przed dostępem powietrza przez umieszczenie ich w naczyniach szczelnie zamkniętych (sterylizacja, pasteryzacja, odwadnianie, zagęszczanie, konserwowanie w puszkach, słojach i t. p.) oraz wędzenie i suszenie;
c)
usuwanie powietrza z naczyń szczelnie zamkniętych.

Używanie środków wyszczególnionych pod a), b) i c) powinno odbywać się przy zastosowaniu odpowiednich urządzeń, aparatów i przyrządów, a sposób ich stosowania powinien być uzależniony od rodzaju artykułu żywności i od jego przeznaczenia.

Środkami chemicznemi, służącemi do konserwowania artykułów żywności, mogą być:
1)
środki konserwujące, dopuszczalne w ilościach dowolnych lub ograniczonych poszczególnemi przepisami, mianowicie: cukier, sól kuchenna, alkohol, ocet fermentacyjny jadalny lub najwyżej 15 % jadalny roztwór kwasu octowego, korzenie;
2) 1
środki konserwujące, dopuszczalne jedynie z ograniczeniami, mianowicie: saletra, kwas siarkawy, kwas benzoesowy i jego sole oraz estry etylowy i propylowy kwasu paraoksybenzoesowego, kwas mrówkowy, azotyn sodowy, kwas borowy, tymol, toluen.
Chemiczne środki konserwujące wyszczególnione w § 4 pkt. 2 mogą być stosowane z następującemi ograniczeniami:
środek konserwującyartykuł żywnościilość maksymalna
1.Saletra (azotan potasowy i sodowy)mięso i przetwory mięsne0,3 gr. na 100 gr. produktu
2.Bezwodnik kwasu siarkawego (SO2)wino0,4 g SO2 w stanie związanym, z czego 0,06 g SO2 wolnego na 1 litr produktu
"owoce suszone0,125 g na 100 g produktu
"warzywa suszone0,125 g na 100 g produktu
"soki owocowe przechowywane 4 – 6 tygodni0,1 g na 100 g produktu
"soki owocowe przechowywane dłużej niż 6 tygodni0,125 g na 100 g produktu
"świeże owoce utrwalone zalewą kwasową (z wyjątkiem wiśni)0,2 g na 100 g produktu
"wiśnie utrwalone zalewą kwasową0,3 g na 100 g produktu
"miąższe i przeciery z owoców parowanych lub podgotowywanych (i wychłodzonych)0,125 g na 100 g produktu
"galaretujące soki owocowe i zagęszczone soki galaretujące0,125 g na 100 g produktu
3.Kwas benzoesowy lub jego sól sodowaprzetwory owocowe0,1 gr. na 100 gr. produktu
"konserwy rybne0,1 gr. na 100 gr. produktu
"margaryna0,2 gr. na 100 gr. produktu
4.Kwas mrówkowysurowe soki owocowe (półfabrykaty)0,15 gr. na 100 gr. produktu
"syropy owocowe0,1 gr. na 100 gr. produktu.
5.Azotyn Sodowymięso i przetwory mięsne0,02 g na 100 g produktu
6.Estry etylowy i propylowy kwasu paraoksybenzoesowegoprzetwory owocowe i warzywne0,1 g na 100 g produktu
"margaryna0,1 g na 100 g produktu
"konserwy rybne0,1 g na 100 g produktu
"żelatyna do wyrobu sztucznych jelit0,2 g na 100 g produktu
7.kwas borowypodpuszczka do produkcji serów10,0 mg/ml
tymol"0,7 mg/ml
toluen"4,4 mg/ml

Azotyn sodowy jest dopuszczalny do konserwowania mięsa i przetworów mięsnych jedynie pod postacią równomiernej mieszaniny z solą kuchenną, zawierającej nie więcej niż 0,5% azotynu sodowego.

Mieszanina ta w sprzedaży lub innym obiegu oraz przy użyciu do konserwowania mięsa i przetworów mięsnych musi mieć na opakowaniu uwidocznione w sposób wyraźny:

a)
nazwisko (firma) wytwórcy lub upoważnionego zastępcy,
b)
adres wytwórni,
c)
napisy: "Sól do konserwowania mięsa" i "Chronić przed wilgocią",
d)
procentową zawartość azotynu sodowego oraz dwie czerwone wstęgi, całkowicie okalające naczynie, szerokości co najmniej 2 cm na naczyniach do 5 kilogramów wagi, a 5 cm na naczyniach powyżej 5 kilogramów wagi.
Środki konserwujące, wyszczególnione w §§ 4 i 5, dodawane do artykułów żywności, przeznaczonych do obiegu dla spożycia nie mogą zawierać zanieczyszczeń ani wywierać wpływu szkodliwego na zapach i naturalne właściwości danego artykułu żywności.

W przypadku użycia jednego ze środków wyszczególnionych w §§ 4 i 5 do konserwowania danego produktu wytwórca jest obowiązany do umieszczenia na etykiecie oznaczenia, że produkt jest »konserwowany«

Zabrania się:
a)
stosowania środków konserwujących do artykułów żywności, o ile to stosowanie miałoby na celu ukrycie stanu, własności (złej jakości względnie zepsucia) tych artykułów;
b)
stosowania, jako środków konserwujących do owoców, które mogą być spożywane ze skórkami i do wszelkich przetworów owocowych związków arsenu, ołowiu lub innych związków trujących.
Przepisy niniejszego rozporządzenia mają również zastosowanie do artykułów żywności, sprowadzanych z zagranicy oraz z obszarów, na których rozporządzenie niniejsze nie obowiązuje.
O ile ze względu na zapotrzebowanie rynku zagranicznego konserwowanie artykułów żywności odbywać się będzie odmiennie od postanowień niniejszego rozporządzenia, wytwórca obowiązany jest donieść o tem bezzwłocznie wojewódzkiej władzy administracji ogólnej.
Winni naruszenia właściwych przepisów rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 36, poz. 343) podlegają karom, przewidzianym w rodziale III tego rozporządzenia.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie w 3 miesiące po ogłoszeniu.
1 § 4 pkt 2:

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 21 czerwca 1934 r. (Dz.U.34.61.521) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 lipca 1934 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 marca 1951 r. (Dz.U.51.19.158) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 kwietnia 1951 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 1959 r. (Dz.U.59.26.165) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 1959 r.

2 § 5:

- zmieniony przez obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 17 lutego 1932 r. o sprostowaniu błędu (Dz.U.32.36.373).

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Opieki Społecznej z dnia 21 czerwca 1934 r. (Dz.U.34.61.521) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 lipca 1934 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 czerwca 1949 r. (Dz.U.49.40.289) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 lipca 1949 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 marca 1951 r. (Dz.U.51.19.158) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 kwietnia 1951 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 1959 r. (Dz.U.59.26.165) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 kwietnia 1959 r.

3 § 6 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 czerwca 1949 r. (Dz.U.49.40.289) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 lipca 1949 r.