Koncesjonowanie zarobkowego przerobu surowców i półfabrykatów włókienniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1953.25.98

Akt utracił moc

Wersja od: 21 lipca 1958 r.

DEKRET

z dnia 2 maja 1953 r.

o koncesjonowaniu zarobkowego przerobu surowców i półfabrykatów włókienniczych. ^*

Art.  1.

1. Koncesjonowaniu podlega zarobkowy przerób następujących surowców i półfabrykatów włókienniczych:

1) wełny owczej żywej, martwej, garbarskiej lub wtórnej w postaci włókna luźnego, uszlachetnionego, zgrzeblonego, przędzy, nici i włóczki;

2) bawełny w postaci włókna luźnego, uszlachetnionego, zgrzeblonego, przędzy, nici i włóczki;

3) włókna lnianego i konopnego w postaci włókna luźnego, uszlachetnionego, zgrzeblonego, przędzy i nici;

4) jedwabiu naturalnego w postaci oprzędów, przędzy i nici;

5) włókna sztucznego i syntetycznego, ciągnionego (przędzy) oraz ciętego;

6) szmat i odpadków włókienniczych wszelkiego rodzaju.

2. Za przerób w rozumieniu ust. 1 uważa się wszelkie formy produkcji maszynowej lub ręcznej prowadzonej z własnych lub powierzonych surowców albo półfabrykatów.

Art.  2.

Koncesjonowaniu podlegają wszystkie fazy przerobu surowców i półfabrykatów włókienniczych, a w szczególności:

1) polegające na zawodowym:

a) praniu i sortowaniu surowca,

b) szarpaniu szmat i odpadków,

c) zgrzebleniu (gremplowaniu),

d) przędzeniu, skręcaniu, cewieniu i przewijaniu,

e) wyrabianiu tkanin surowych,

f) farbowaniu surowca, przędzy i tkanin surowych;

2) zawodowe:

a) wykańczanie tkanin, folowanie i pilśnienie,

b) dziewiarstwo,

c) pończosznictwo.

Art.  3.

1. Od obowiązku uzyskania koncesji zwolnione są przedsiębiorstwa państwowe i spółdzielcze.

2. Minister Przemysłu Drobnego i Rzemiosła w porozumieniu z Ministrem Przemysłu Lekkiego określi zasady działalności przedsiębiorstw spółdzielczych w zakresie określonym w art. 1 i 2.

3. Minister Przemysłu Lekkiego w porozumieniu z Ministrem Przemysłu Drobnego i Rzemiosła może za zgodą Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego zwolnić określone osoby od obowiązku uzyskania koncesji.

Art.  4.

Nie podlega koncesjonowaniu:

1) przerób surowców i półfabrykatów włókienniczych, pochodzących z własnej hodowli (uprawy) producenta, bez pomocy sił najemnych;

2) domowy ręczny przerób włóczki i nici na własne potrzeby.

Art.  5.

1. Koncesja może być udzielona wyłącznie albo na wykonywanie usług na rzecz producentów (hodowców) surowców włókienniczych wymienionych w art. 1, albo na przerób surowców przydzielonych przez upoważnione jednostki gospodarki uspołecznionej.

2. Akt koncesji określi zakres uprawnień przedsiębiorstwa oraz warunki korzystania z tych uprawnień.

Art.  6.

1. Koncesji udziela Minister Przemysłu Lekkiego w porozumieniu z Ministrem Przemysłu Drobnego i Rzemiosła na wniosek prezydium właściwej wojewódzkiej rady narodowej.

2. Minister Przemysłu Lekkiego może cofnąć udzieloną koncesję.

3. Minister Przemysłu Lekkiego w porozumieniu z Ministrem Przemysłu Drobnego i Rzemiosła określi w drodze rozporządzenia tryb składania wniosków o udzielenie koncesji oraz tryb udzielania koncesji.

Art.  7.

1. Osoby, które w dniu wejścia w życie dekretu prowadzą działalność określoną w art. 1 i 2 lub posiadają zezwolenie (koncesję) na prowadzenie takiej działalności, o ile zamierzają prowadzić dalej tę działalność, obowiązane są uzyskać koncesję na podstawie niniejszego dekretu.

2. Osoby, które nie uzyskały koncesji w terminie 30 dni od daty wejścia w życie dekretu, obowiązane są zaprzestać działalności określonej w art. 1 i 2.

3. Osoby, którym cofnięto koncesję, obowiązane są zaprzestać działalności w terminie 30 dni od daty doręczenia decyzji o cofnięciu koncesji.

Art.  8.

1. Kto nie posiadając koncesji prowadzi działalność określoną w art. 1 i 2,

podlega karze więzienia do lat 3 i grzywny lub karze aresztu do lat 3 i grzywny.

2. Kto narusza przepisy wydane na podstawie niniejszego dekretu lub nie stosuje się do warunków aktu koncesji,

podlega karze aresztu do jednego roku i grzywny.

3. W przypadkach skazania za przestępstwo przewidziane w ust. 1 lub 2 sąd może orzec jako karę dodatkową przepadek surowców, półfabrykatów i wyrobów włókienniczych oraz narzędzi i środków służących do popełnienia przestępstwa.

Art.  9.

Z dniem wejścia w życie dekretu tracą moc przepisy o koncesjonowaniu przędzalń i pralń wełny.

Art.  10.

Wykonanie dekretu porucza się Ministrowi Przemysłu Lekkiego i innym właściwym ministrom.

Art.  11.

Dekret wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

^* Z dniem 21 lipca 1958 r. dekret utracił moc w zakresie unormowanym ustawą z dnia 1 lipca 1958 r. o zezwoleniach na wykonywanie przemysłu, rzemiosła, handlu i niektórych usług przez jednostki gospodarki nieuspołecznionej (Dz.U.58.45.224), zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 14 powołanej ustawy.