Koncesjonowanie wyrobu, naprawy i sprzedaży narzędzi mierniczych i nadzór nad niemi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.82.726

Akt utracił moc

Wersja od: 19 września 1928 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU

z dnia 31 sierpnia 1928 r.

o koncesjonowaniu wyrobu, naprawy i sprzedaży narzędzi mierniczych i o nadzorze nad niemi. ^*

Na podstawie art. 20 dekretu o miarach z dnia 8 lutego 1919 r. (Dz. P. P. P. Nr. 15, poz. 211) zarządzam co następuje:

§ 1. Kto wyrabia, naprawia lub sprzedaje narzędzia miernicze w celach zarobkowych, obowiązany jest posiadać koncesję Głównego Urzędu Miar. Do zajmowania się temi czynnościami wolno przystąpić dopiero po uzyskaniu koncesji i otrzymaniu świadectwa koncesyjnego.

§ 2. Nadzór ogólny nad tem, aby wyrób, naprawa i sprzedaż narzędzi mierniczych nie były dokonywane bez posiadania koncesji Głównego Urzędu Miar, oraz aby osoby, posiadające koncesję na wyżej wskazane czynności, ściśle przestrzegały przepisów niniejszego rozporządzenia, jako też wszystkich warunków, na których koncesje zostały udzielone, należy do Głównego Urzędu Miar, bezpośredni zaś nadzór - do okręgowych urzędów miar oraz do miejscowych urzędów miar.

§ 3. Obowiązek posiadania wskazanej w § 1 koncesji nie dotyczy tych:

1) którzy zajmują się wyrobem lub naprawą narzędzi mierniczych w charakterze pracowników zakładów koncesjonowanych przez Główny Urząd Miar,

2) którzy zajmują się wyrobem, naprawą lub sprzedażą:

a) części narzędzi mierniczych, o ile nie stanowią one zasadniczych składowych części narzędzi mierniczych typów legalnych, podlegających przymusowi legalizacji. Jakie części narzędzi mierniczych stanowią ich części zasadnicze, określa Dyrektor Głównego Urzędu Miar,

b) przyrządów do mierzenia czasu.

Pozatem posiadania koncesji Głównego Urzędu Miar nie wymaga sprzedaż:

a) w aptekach - narzędzi mierniczych, mających zastosowanie przy pielęgnowaniu chorych (termometrów lekarskich i t. p.),

b) w składach przyborów fotograficznych - menzurek i wag dźwigniowych do 50 dkg nośności i

c) w sklepach galanteryjnych i sklepach z materiałami piśmiennemi - przyrządów rysunkowych (cyrkli, przenośników kątowych, przymiarów rysunkowych i t. p.), przymiarów wstęgowych krawieckich i wag uchylnych do listów.

§ 4. Ubiegający się o koncesję na wyrób i naprawę narzędzi mierniczych powinien wykazać swoją sprawność techniczną, która polega na odpowiedniem wyposażeniu warsztatowem oraz na należytej umiejętności zawodowej ubiegającego się o koncesję lub co najmniej jednego stałego pracownika fachowego. Warunki powyższe powinny być przestrzegane przez cały czas korzystania z koncesji.

§ 5. Podanie o udzielenie koncesji na wyrób, naprawę lub sprzedaż narzędzi mierniczych należy wnieść do Głównego Urzędu Miar za pośrednictwem właściwego miejscowego urzędu miar. Podanie to powinno zawierać:

a) imię, nazwisko (firmę), przynależność państwową i miejsce zamieszkania (siedzibę firmy) ubiegającego się o koncesję,

b) wyszczególnienie rodzajów narzędzi mierniczych, jakie petent zamierza wyrabiać, naprawiać lub sprzedawać,

c) miejsca (przedsiębiorstwa, zakłady, warsztaty, sklepy i t. p.), w których dokonywać się mają czynności, koncesją dozwolone.

Podanie o udzielenie koncesji na wyrób i naprawę narzędzi mierniczych powinno pozatem zawierać:

a) wykaz urządzenia i wyposażenia warsztatowego,

b) dane, stwierdzające należytą umiejętność zawodową petenta lub co najmniej jednego stałego pracownika fachowego.

Do podania należy dołączyć wypis z rejestru firmowego lub uwierzytelniony odpis świadectwa przemysłowego.

§ 6. Bez względu na zadośćuczynienie warunkom, wskazanym w §§ 4 i 5, Główny Urząd Miar może odmówić wydania koncesji ze względu na nieodpowiednie pomieszczenie (lokal), w którem mają się dokonywać objęte koncesją czynności, oraz z uwagi na interes publiczny, a w szczególności z powodu braku kwalifikacyj moralnych osoby, ubiegającej się o koncesję. Przez brak kwalifikacyj moralnych należy rozumieć przedewszystkiem karalność za występki i zbrodnie, a także wielokrotną karalność za wykroczenia, zwłaszcza przeciwko przepisom obowiązującym o miarach i narzędziach mierniczych.

Wyżej wskazane przyczyny mogą również spowodować odwołanie już wydanej koncesji.

§ 7. Koszta, które ponoszą urzędy miar przy sprawdzaniu na miejscu warunków, przewidzianych w § 4-ym, oraz pomieszczeń (lokali), w których mają się odbywać objęte koncesją czynności, obciążają ubiegającego się o koncesję bez względu na to, czy koncesja została udzielona.

§ 8. Koncesje są imienne, udzielane są osobom fizycznym i prawnym, i nie mogą być odstępowane osobom trzecim. Koncesje są terminowe (na okres próbny) lub bezterminowe i mogą być odwołane w całości lub w części przez Główny Urząd Miar w razie nieprzestrzegania przez koncesjonarjusza obowiązujących przepisów o miarach i narzędziach mierniczych, w szczególności przepisów niniejszego rozporządzenia, lub przekroczenia warunków, na których koncesja została wydana. Koncesja traci moc z chwilą śmierci osoby fizycznej, względnie z chwilą rozwiązania osoby prawnej, której została udzielona.

§ 9. Główny Urząd Miar wydaje koncesjonariuszowi świadectwo koncesyjne. Świadectwo to powinno zawierać:

a) imię, nazwisko (firmę) koncesjonarjusza,

b) miejsca (przedsiębiorstwa, zakłady, warsztaty, sklepy i t. p.), w których dokonywać się mogą czynności, dozwolone koncesją,

c) rodzaje narzędzi mierniczych oraz czynności, objęte koncesją, jako też wszystkie inne warunki, na których koncesja została udzielona.

Jeżeli koncesja została udzielona osobie, posiadającej kilka objętych koncesją przedsiębiorstw, zakładów, warsztatów, sklepów i t. p., Główny Urząd Miar wydaje oprócz świadectwa koncesyjnego odpowiednią ilość uwierzytelnionych odpisów tego świadectwa.

§ 10. Koncesjonarjusz może wyrabiać, naprawiać i sprzedawać tylko takie rodzaje narzędzi mierniczych, które są objęte udzieloną mu koncesją i wyszczególnione są w świadectwie koncesyjnem, oraz dokonywać dozwolonych koncesją i wskazanych w świadectwie koncesyjnem czynności tylko w tych przedsiębiorstwach, zakładach, warsztatach, sklepach i t. p., które zostały przewidziane w koncesji i są wymienione w świadectwie koncesyjnem.

Do wyrobu, naprawy i sprzedaży rodzajów narzędzi mierniczych, nie objętych koncesją, oraz do dokonywania powyższych czynności w przedsiębiorstwach, zakładach, warsztatach, sklepach i t. p., nie przewidzianych w koncesji, koncesjonarjusz może przystąpić dopiero po wyjednaniu w Głównym Urzędzie Miar odpowiedniego uzupełnienia posiadanej koncesji i otrzymaniu dodatkowego świadectwa koncesyjnego, względnie po zamianie świadectwa koncesyjnego na nowe.

Posiadający koncesję na naprawę narzędzi mierniczych może dokonywać dozwolonych koncesją czynności poza stałą siedzibą swego przedsiębiorstwa w czasowych warsztatach ruchomych po uzyskaniu zgody (na piśmie) właściwego okręgowego urzędu miar.

§ 11. Na zmianę stałego lokalu, w którym odbywają się dozwolone koncesją czynności, koncesjonarjusz powinien uzyskać zgodę Głównego Urzędu Miar. Jeżeli nowy lokal odpowiada jego przeznaczeniu, Główny Urząd Miar dokonywa na świadectwie koncesyjnem odpowiedniej adnotacji o zmianie lokalu. Przepis § 7 ma odpowiednie zastosowanie.

O zmianie nazwy firmy koncesjonarjusz obowiązany jest niezwłocznie zawiadomić Główny Urząd Miar w celu dokonania odpowiedniej adnotacji na świadectwie koncesyjnem.

Na zamianę przewidzianego w § 4 pracownika fachowego na inną osobę fachową koncesjonarjusz obowiązany jest przez wykazanie jej umiejętności zawodowej uzyskać zezwolenie Naczelnika Okręgu Legalizacji Narzędzi Mierniczych.

§ 12. Posiadający koncesję na wyrób lub naprawę narzędzi mierniczych powinien prowadzić ewidencję wyrabianych i naprawianych przez niego narzędzi mierniczych oraz znaczyć je zgodnie z przepisami, wydanemi przez Dyrektora Głównego Urzędu Miar.

§ 13. Koncesjonarjusz obowiązany jest:

a) stosować się ściśle do przepisów obowiązujących o miarach i narzędziach mierniczych oraz zarządzeń urzędów miar, wydanych na mocy tych przepisów,

b) w pomieszczeniu (zakładzie, warsztacie, sklepie i t. p.), gdzie dokonywane są dozwolone koncesją czynności, na widocznem miejscu, w ramce za szkłem przechowywać świadectwo koncesyjne, względnie wydany przez Główny Urząd Miar uwierzytelniony odpis tego świadectwa,

c) nadsyłać do miejscowego urzędu miar w 3-ch egzemplarzach wykazy wszystkich swoich przedstawicieli i ich adresy,

d) nadsyłać do miejscowego urzędu miar w 3-ch egzemplarzach wszelkie publikacje, dotyczące wyrabianych, naprawianych i sprzedawanych narzędzi mierniczych, względnie na żądanie władz legalizacji narzędzi mierniczych zawiadamiać je o cenach tychże narzędzi i o wysokości opłat, pobieranych za naprawę narzędzi mierniczych i t. p.

§ 14. Koncesja na wyrób, naprawę lub sprzedaż narzędzi mierniczych nie daje posiadającemu koncesję żadnych przywilejów o charakterze urzędowym, w szczególności nie uprawnia go do korzystania z godła państwowego.

§ 15. Przepisy niniejszego rozporządzenia nie uszczuplają uprawnień ustawowych, przysługujących innym organom władzy.

§ 16. Koncesje Głównego Urzędu Miar, wydane przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia na podstawie rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 14 maja 1919 r. (Dz. P. P. P. Nr. 57, poz. 346), o ile nie są sprzeczne z przepisami niniejszego rozporządzenia, zachowują moc obowiązującą.

§ 17. Od decyzji Głównego Urzędu Miar w sprawach, dotyczących koncesyj, stronie przysługuje prawo odwołania do Ministra Przemysłu i Handlu.

Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem Głównego Urzędu Miar w ciągu 14 dni po ogłoszeniu lub doręczeniu decyzji.

§ 18. Przepisy wykonawcze do niniejszego rozporządzenia wydaje Dyrektor Głównego Urzędu Miar.

§ 19. Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na całym obszarze Rzeczypospolitej z wyjątkiem części górnośląskiej województwa śląskiego i wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Jednocześnie na tymże obszarze traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 14 maja 1919 r. o koncesjonowaniu wyrobu i sprzedaży narzędzi mierniczych i o nadzorze nad niemi (Dz. P. P. P. Nr. 57, poz. 346).

^* Z dniem 19 września 1928 r. nin. rozporządzenie traci moc na całym obszarze Rzeczypospolitej z wyjątkiem województwa śląskiego, zgodnie z § 20 rozporządzenia z dnia 18 września 1928 r. o koncesjonowaniu wyrobu, naprawy i sprzedaży narzędzi mierniczych i nadzór nad niemi (Dz.U.28.83.737).