Art. 32b. - [Odwołanie asesora komorniczego z zajmowanego stanowiska] - Komornicy sądowi i egzekucja.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2018.1309 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 2018 r.

Art.  32b.  [Odwołanie asesora komorniczego z zajmowanego stanowiska]

1. Prezes sądu apelacyjnego odwołuje asesora komorniczego z zajmowanego stanowiska, jeżeli asesor komorniczy:

1) zrezygnował z pełnienia obowiązków asesora komorniczego lub ustało jego zatrudnienie w kancelarii;

2) z powodu choroby lub utraty sił uznany został przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za całkowicie niezdolnego do pełnienia obowiązków asesora komorniczego lub bez uzasadnionej przyczyny odmówił poddania się takiemu badaniu, mimo zalecenia rady właściwej izby komorniczej lub prezesa właściwego sądu okręgowego;

3) (uchylony);

3a) ukończył 70 rok życia;

4) został prawomocnie skazany za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

5) został ubezwłasnowolniony częściowo bądź całkowicie;

6) dopuścił się rażącego lub uporczywego naruszenia przepisów prawa;

7) został ukarany prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym karą skreślenia z wykazu asesorów komorniczych.

2. Prezes sądu apelacyjnego może odwołać asesora komorniczego z zajmowanego stanowiska w razie prawomocnego skazania za nieumyślne przestępstwo lub nieumyślne przestępstwo skarbowe.

3. Odwołanie asesora komorniczego z zajmowanego stanowiska w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 6 oraz w ust. 2, następuje po uprzednim wysłuchaniu asesora komorniczego, chyba że nie jest to możliwe, oraz po zasięgnięciu opinii rady właściwej izby komorniczej. Właściwa izba komornicza przedstawia opinię w terminie 21 dni od dnia otrzymania wniosku. Nieprzedstawienie opinii w powyższym terminie przez radę izby komorniczej nie stanowi przeszkody do odwołania asesora komorniczego.