Komisje mieszkaniowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1944.4.18

Akt utracił moc

Wersja od: 21 listopada 1945 r.

DEKRET

POLSKIEGO KOMITETU WYZWOLENIA NARODOWEGO

z dnia 7 września 1944 r.

o komisjach mieszkaniowych.

Na podstawie ustawy Krajowej Rady Narodowej z dnia 15 sierpnia 1944 r. o tymczasowym trybie wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 1, poz. 3) Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego postanawia a Prezydium Krajowej Rady Narodowej zatwierdza, co następuje:

Przepisy ogólne.

Art.  1.

Masowe przesiedlenia ludności, przymusowe usuwanie jej z mieszkań, zniszczenie miast i wsi polskich oraz konieczność likwidacji nędzy mieszkaniowej, nasuwają potrzebę uregulowania kwestii mieszkaniowych na terenach Rzeczypospolitej Polskiej. W tym celu powołuje się do życia komisje mieszkaniowe, które będą urzędowały przy miejskich i gminnych radach narodowych.

Art.  2.

Celem komisji mieszkaniowych jest regulowanie sposobu zajmowania pomieszczeń mieszkalnych, biorąc za podstawę: prowadzoną przez komisje ewidencję mieszkań oraz ustaloną przez nie zasadę przydziału na każdego mieszkańca przestrzeni mieszkalnej, odpowiedniej do jego zawodu, stanu zdrowia i stanu rodzinnego i zawieranie umów odnośne tychże pomieszczeń, przy czym wszelkie umowy o najem lokali objętych dekretem niniejszym, zawarte z pominięciem komisji - są nieważne. Przy regulowaniu przydziału mieszkań komisja uwzględni roszczenia osób, które nabyły prawa do danego lokalu przed dniem 1 września 1939 r., o ile szczególne względy słuszności nie stoją temu na przeszkodzie.

Art.  3.

Miejska lub gminna rada narodowa ustali ilość komisji i powoła ich przewodniczącego.

Komisja mieszkaniowa składa się z 3 członków:

a) przewodniczącego, delegowanego przez właściwą radę,

b) przedstawiciela właścicieli nieruchomości,

c) przedstawiciela związków zawodowych lub zrzeszeń społecznych istniejących na terenie gminy.

Zakres działania komisji mieszkaniowych.

Art.  4.

a)Komisja mieszkaniowa przydziela na wniosek osób zainteresowanych mieszkania i rozstrzyga wszystkie kwestie sporne dotyczące mieszkań wolnych, jak i już zajętych,

b) wydaje orzeczenia o zmniejszeniu pomieszczeń i uszczupleniu praw lokatora głównego, w wypadku głodu mieszkaniowego na terenie gminy, określając jednocześnie wysokość komornego sublokatora, w stosunku do komornego opłacanego przez głównego lokatora,

c) reguluje stosunki między najemcą, a wynajmującym odnośnie użytkowania lokalu mieszkalnego,

d) wydaje na żądanie władz sądowych opinie w kwestiach odroczenia eksmisji lokatora (sublokatora) z mieszkania,

e) ustala przy udziale biegłych wysokość wkładów koniecznych i pożytecznych, dokonanych przez najemcę w okresie zajmowania przez niego mieszkania,

f) wydaje zezwolenia na podwyżkę komornego i opłat dodatkowych w wypadkach uzasadnionych wysokością nakładów i remontów, dokonanych przez wynajmującego.

Tok urzędowania komisji mieszkaniowych.

Art.  5.

a) Komisja mieszkaniowa wydaje orzeczenia po uprzednim wysłuchaniu stron, które może wezwać do osobistego stawiennictwa, zbadaniu dowodów, dokonaniu oględzin na miejscu, przesłuchaniu świadków i biegłych,

b) komisja sporządza z przebiegu posiedzenia protokół, który winien być podpisany przez wszystkich członków komisji,

c) komisja mieszkaniowa winna najpóźniej w ciągu 2 tygodni od daty złożenia wniosku wydać orzeczenie, które doręcza się z urzędu stronie nieobecnej na posiedzeniu,

d) strony przed komisją mogą się zastępować przez pełnomocników,

e) strony niezadowolone z orzeczenia komisji mieszkaniowej winny złożyć w ciągu 3 dni od daty ogłoszenia, a w wypadku nieobecności przy ogłoszeniu orzeczenia, od daty doręczenia - odwołanie za pośrednictwem komisji do sądu grodzkiego, w którym winny zgłosić wszystkie zarzuty przeciwko orzeczeniu, jak również zaofiarować nowe dowody, pod rygorem późniejszego ich nieprzyjęcia przez sąd grodzki,

f) komisja mieszkaniowa po otrzymaniu odwołania prześle akta sprawy sądowi grodzkiemu najpóźniej w ciągu dni 3-ch,

g) przy rozstrzyganiu wniosków komisja mieszkaniowa winna dążyć do polubownego likwidowania sporów, kierując się zasadami słuszności,

h) przewodniczący komisji mieszkaniowej wydaje tymczasowe zarządzenie odnośnie objęcia wolnego lokalu mieszkalnego lub zmniejszenia już zajętego do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia wniosku przez komisję mieszkaniową.

Art.  6.

Rozporządzenie wykonawcze określi wysokość i sposób pobierania opłat przez komisję mieszkaniową.

Postępowanie przed sądem grodzkim.

Art.  7.

Sąd grodzki przy rozstrzyganiu odwołań stosuje przepisy kodeksu postępowania cywilnego (Dział V. kpc), ze zmianami następującymi:

a) wyroki sądu grodzkiego są ostateczne, niezaskarżalne i natychmiast wykonalne,

b) przed sądami grodzkimi nie ma zastosowania art. 386 kpc.

Art.  8.

Opłaty sądowe i koszty postępowania sąd grodzki ustali w wyroku na podstawie przepisów o kosztach sądowych (rozp. Prez. R. P. z dnia 17.X.1932 r. Dz. U. R. P. Nr 93, poz. 805) i ściągnie je z urzędu od stron.

Art.  9.

Prawomocne orzeczenia komisji mieszkaniowej wykonuje komornik najpóźniej w ciągu 3-ch dni.

Przepisy końcowe.

Art.  10.

Przepisom dekretu niniejszego nie podlegają:

a) budynki będące własnością Skarbu Państwa lub związków samorządowych, osób prawa publicznego, fundacji oraz przeznaczone dla celów kultu religijnego, o ile nie pozostają w użytkowaniu osób lub instytucji prywatnych na zasadzie umów o charakterze prywatnoprawnym,

b) budynki prywatne, o ile są przeznaczone na cele wojskowe lub na cele biurowe, mieszczących się w nich urzędów państwowych, samorządowych oraz związków prawa publicznego,

c) budynki uszkodzone wskutek działań wojennych a gruntownie wyremontowanie po wejściu w życie niniejszego dekretu przez właściciela lub na jego koszt, ewentualnie na koszt jego prawnych następców,

d) wszelkie mieszkania służbowe,

e) 1 pomieszczenia w hotelach, gospodach i pensjonatach,

f) pomieszczenia w letniskach i uzdrowiskach, wynajmowanych przez gości sezonowych.

Art.  11.

Zabronione i nieważne są umowy o wymawianie przez ustępującego najemcę lub właściciela nieruchomości odstępnego, w jakiejkolwiek bądź postaci, jak również opłaty za pośrednictwo przy najmie i wyszukiwaniu lokalu, opłaty zawierające świadczenia i nie pozostające z umową najmu w bezpośrednim związku.

Osoby będące uczestnikami takich umów, jak również podżegacze i pomocnicy, podlegają karze więzienia do lat 2 i grzywnie do 20.000 złotych.

Art.  12.

Komorne za lokale wynajmowane obowiązuje w wysokości z dnia 1 września 1939 r.

Art.  13.

Przepisy niniejszego dekretu nie uchylają ustawy o ochronie lokatorów i kodeksu zobowiązań o najmie w częściach, których nie dotyczy dekret.

Art.  14.

Wykonanie niniejszego dekretu porucza się Kierownikowi Resortu Administracji Publicznej i Kierownikowi Resortu Sprawiedliwości.

Art.  15.

Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ Z dniem 21 listopada 1945 r. art. 10 lit. e) utraciła moc zgodnie z art. 13 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o rozbiórce i naprawie budynków zniszczonych i uszkodzonych wskutek wojny (Dz.U.45.50.281) w zastosowaniu do lokali objętych tym dekretem, których remont został rozpoczęty po jego wejściu w życie.