Komisje egzaminacyjne, przewidziane w art. 126 prawa górniczego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.103.923

Akt utracił moc

Wersja od: 26 listopada 1934 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU

z dnia 6 listopada 1934 r.

o komisjach egzaminacyjnych, przewidzianych w art. 126 prawa górniczego.

Na podstawie art. 128 prawa górniczego, wydanego rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 listopada 1930 r. (Dz. U. R. P. Nr. 85, poz. 654), zarządzam co następuje:

Rozdział  I.

Skład komisji egzaminacyjnej.

§ 1. Przy każdym wyższym urzędzie górniczym tworzy się komisję egzaminacyjną przewidzianą w art. 126 prawa górniczego.

§ 2. Przewodniczącym powyższej komisji egzaminacyjnej jest z urzędu prezes wyższego urzędu górniczego, przy którym komisja jest utworzona. Zastępcą przewodniczącego jest z urzędu zastępca pręż są wyższego urzędu górniczego.

§  3.

(1) Członków komisji egzaminacyjnej w potrzebnej ilości mianuje Minister Przemysłu i Handlu po zasięgnięciu opinji prezesa wyższego urzędu górniczego z pośród urzędników władz górniczych w służbie czynnej lub w stanie spoczynku.

(2) Komplet egzaminujący poszczególnego kandydata składa się z przewodniczącego komisji egzaminacyjnej lub jego zastępcy i 2 członków, powołanych przez niego z pośród listy członków zamianowanych przez Ministra Przemysłu i Handlu.

Rozdział  II.

Zakres egzaminu.

§ 4. Egzamin winien stwierdzić, że kandydat posiada dokładną znajomość zarówno tych przepisów, których pełny tekst jest zamieszczony w ustawach górniczych, jak i tych przepisów, na które prawo górnicze się powołuje, oraz przepisów rozporządzeń wydanych na podstawie tych ustaw.

Rozdział  III.

Postępowanie.

§ 5. Właściwą dla każdego kandydata jest komisja egzaminacyjna przy tym wyższym urzędzie górniczym, w którego obwodzie kandydat odbywał praktykę ostatnio w ciągu sześciu miesięcy.

§ 6. Kandydat powinien składać podanie o dopuszczenie do egzaminu na podstawie art. 126 prawa górniczego do tego wyższego urzędu górniczego, który jest właściwym w myśl § 5 rozporządzenia niniejszego.

§ 7. Kandydat powinien dołączyć do podania:

a) życiorys, zawierający szczegółowe wymienienie odbytych studjów oraz zakładów górniczych i technicznych, w których kandydat odbywał praktykę,

b) dyplom z ukończenia uczelni akademickiej zagranicą, oraz dowód nostryfikacji w uczelni akademickiej w kraju; dokumenty te można składać bądź w oryginale, bądź w uwierzytelnionych notarjalnie odpisach.

§ 8. Po otrzymaniu podania wyższy urząd górniczy bada naprzód, czy podanie zostało skierowane do właściwego wyższego urzędu górniczego. Jeżeli okaże się, że dla kandydata była właściwą komisja egzaminacyjna przy innym wyższym urzędzie górniczym, należy z urzędu odstąpić temu wyższemu urzędowi górniczemu podanie wraz z załącznikami i zawiadomić o tem kandydata.

§ 9. Po stwierdzeniu swej właściwości wyższy urząd górniczy bada, czy zostały złożone wymagane dowody w przepisanej formie i czy uprawniają one kandydata do korzystania z przepisów art. 126 prawa górniczego.

§ 10. Jeżeli po przeprowadzeniu badania w myśl §§ 8 i 9 niniejszego rozporządzenia okaże się, że kandydat może być dopuszczony do egzaminu, wyższy urząd górniczy wzywa kandydata do wniesienia taksy egzaminacyjnej, przewidzianej w § 18 rozporządzenia niniejszego, a po dokonaniu tej wpłaty odstępuje podanie wraz z załącznikami przewodniczącemu komisji egzaminacyjnej.

§ 11. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej wyznacza termin egzaminu i zawiadamia o nim kandydata.

§ 12. Egzamin jest ustny.

§ 13. Z przebiegu egzaminu należy spisać protokół. Ocena wyniku powinna być sformułowana zapomocą określenia: "zadawalniający", lub: "niezadawalniający".

§ 14. Uchwały komisji egzaminacyjnej zapadają większością głosów.

§ 15. Po ukończeniu egzaminu przewodniczący komisji egzaminacyjnej przesyła akta wyższemu urzędowi górniczemu.

§ 16. Jeżeli wynik egzaminu był niezadawalniający, kandydat może być dopuszczony do powtórnego egzaminu dopiero po upływie 6 miesięcy, a jeżeli ponownie otrzymał ocenę niezadawalniającą, to dopiero po upływie roku. Skrócenie rocznego czasokresu na czasokres nie krótszy od 6 miesięcy może nastąpić jedynie z przyczyn ważnych i wyjątkowych za szczególnem zezwoleniem Ministra Przemysłu i Handlu na wniosek tego wyższego urzędu górniczego, przy którym kandydat ostatnio zdawał egzamin.

§ 17. W razie otrzymania od komisji egzaminacyjnej zawiadomienia o zadawalniającym wyniku egzaminu, wyższy urząd górniczy wydaje kandydatowi zaświadczenie, że kandydat poddał się z wynikiem zadawalniającym egzaminowi, przewidzianemu w art. 126 prawa górniczego, przyczem w tem zaświadczeniu powinien być wymieniony skład komisji egzaminacyjnej i data egzaminu.

§ 18. Opłata egzaminacyjna wynosi 60 złotych i powinna być wniesiona do właściwego urzędu górniczego na rachunek Ministerstwa Przemysłu i Handlu.

§ 19. Osoby biorące udział w egzaminowaniu kandydata otrzymują z opłat egzaminacyjnych za sprawowanie swych czynności wynagrodzenie, którego normy usiała Minister Przemysłu i Handlu.

§ 20. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.