Rozdział 6 - Wyrokowanie. - Kodeks wojskowego postępowania karnego.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1936.76.537
Akt utracił moc Wersja od: 31 lipca 1939 r.
Rozdział VI.
Wyrokowanie.
Wyrokowanie.
§ 1.
Po wysłuchaniu głosów stron sąd przystępuje niezwłocznie do narady nad wyrokiem.§ 2.
Narada sądu jest tajna. Prócz osób należących do składu sądzącego może być przy niej obecny tylko protokolant.Podstawę orzeczenia stanowi całokształt okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego.
§ 1.
Narada i głosowanie odbywają się z osobna co do winy, co do kary, środków wychowawczych i zabezpieczających oraz innych kwestii, wymagających rozstrzygnięcia przez sąd.§ 2.
Narada i głosowanie co do winy obejmuje również okoliczności, które według ustawy wyłączają, zmniejszają lub zwiększają przestępność czynu.Po omówieniu sprawy, przewodniczący zbiera głosy asesorów, począwszy od niższych stopniem względnie starszeństwem lub lokatą. Przewodniczący głosuje ostatni.
§ 1.
Orzeczenie zapada bezwzględną większością głosów.§ 2.
Jeżeli przy rozstrzyganiu innego pytania, prócz pytania co do winy, zdania tak się podzielą, że żadne z nich nie uzyska bezwzględnej większości, zdanie najmniej przychylne dla oskarżonego przyłącza się do zdania najbardziej doń zbliżonego.§ 3.
Sędzia lub asesor, który głosował za uniewinnieniem, może się wstrzymać od głosowania co do kary, ale wtedy głos jego przyłącza się do zdania najprzychylniejszego dla oskarżonego.§ 1.
Jeżeli przy naradzie ujawni się potrzeba uzupełnienia materiału dowodowego, sąd może wznowić przewód sądowy, przerwać lub odroczyć rozprawę i zarządzić zebranie materiału dowodowego, choćby strony tego nie żądały.§ 2.
Jeżeli na podstawie okoliczności, które wyszły na jaw w toku rozprawy, sąd stwierdził możliwość zakwalifikowania czynu, zarzucanego oskarżonemu, pod surowszy przepis karny, to wznawia przewód sądowy i uprzedza o tym strony.§ 1.
Jeżeli prokurator odstąpił od oskarżenia, zanim sąd przystąpił do narady nad wyrokiem, sąd wydaje wyrok umarzający postępowanie. W sprawach o przestępstwa pospolite odstąpienie prokuratora od oskarżenia nie wiąże sądu, jeżeli na odstąpienie to nie wyraził zgody pokrzywdzony, który jest w sprawie znany.§ 2.
W przypadkach, w których wedle przepisów kodeksu karnego lub kodeksu karnego wojskowego, sąd może sprawcę od kary uwolnić, a postępowanie karne nie zostało umorzone, sąd wydaje wyrok umarzający postępowanie.§ 3.
Jeżeli sąd wojskowy przychyla się do zapatrywania oskarżyciela, stawiającego wniosek wymieniony w art. 300, albo też sam dochodzi do przekonania, że sprawa nie należy do właściwości sądów wojskowych, wówczas orzeka wyrokiem swoją niewłaściwość.§ 4.
Wojskowy sąd okręgowy nie może uznać się niewłaściwym z tego powodu, że sprawa należy do rzeczowej właściwości wojskowego sądu rejonowego.W sprawie zawiłej sąd może odroczyć ogłoszenie wyroku najwyżej na trzy dni. Dzień i godzinę ogłoszenia wyroku należy niezwłocznie obwieścić w sali rozpraw.
§ 1.
Wyrok powinien zawierać:a)
oznaczenie jego wydania w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej,b)
sentencję wyroku.§ 2.
Jeżeli strona w terminie zapowiedziała rewizję od wyroku, lub gdy sąd wyrokiem orzekł niewłaściwość swoją lub sądów wojskowych, wyrok powinien zawierać ponadto uzasadnienie.Każda sentencja wyroku powinna zawierać:
a)
oznaczenie sądu, który go wydał,b)
imię, nazwisko i stopień wojskowy przewodniczącego, asesorów, prokuratora i protokolanta,c)
datę i miejsce rozpoznania sprawy i wydania wyroku,d)
imię i nazwisko, stopień wojskowy, przynależność służbową i macierzystą oraz inne dane, ustalające tożsamość oskarżonego, tudzież posiadane przez niego ordery i odznaczenia,e)
dokładne określenie zarzucanego oskarżonemu czynu, z podaniem czasu i miejsca jego popełnienia.§ 1.
Sentencja wyroku skazującego powinna zawierać zamiast okoliczności, wymienionych w art. 313 lit. e), ustalenie czynu przypisanego oskarżonemu, a ponadto:a)
wskazanie zastosowanego przepisu karnego,b)
karę, na jaką oskarżonego skazano.§ 2.
Jeżeli oskarżonego skazano na grzywnę, sentencja wyroku skazującego powinna również zawierać oznaczenie kary pozbawienia wolności, która ma zastąpić grzywnę w razie jej nieściągalności lub w razie gdyby ściągnięcie jej narażało skazanego na ruinę majątkową.Prócz danych, wskazanych w art. 313 i 314, sentencja wyroku zawiera w miarę potrzeby orzeczenie co do środków wychowawczych i zabezpieczających, warunkowego zawieszenia wykonania kary, uwolnienia od kary, umorzenia postępowania i innych kwestii rozstrzygniętych przez sąd.
§ 1.
Uzasadnienie wyroku powinno zawierać:a)
dokładne ustalenie jego podstawy faktycznej przez wskazanie, jakie fakty sąd uznał za udowodnione lub nieudowodnione, na jakich w tej mierze oparł się dowodach i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych,b)
wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem zastosowanych przepisów prawa.§ 2.
Uzasadnienie wyroku skazującego powinno ponadto zawierać przytoczenie okoliczności, które sąd miał na względzie przy wymiarze kary i stosowaniu środków wychowawczych lub zabezpieczających.§ 1.
Wyrok (art. 312 § 1) ogłasza przewodniczący w obecności całego składu sądzącego, a obecni, nie wyłączając sądu, wysłuchują go stojąc.§ 2.
Wyrok ogłasza się niezwłocznie po ukończeniu narady nad wyrokiem, jeżeli w myśl art. 311 nie odroczono ogłoszenia wyroku.§ 3.
Po ogłoszeniu wyroku przewodniczący przytacza zaraz ustnie najważniejsze jego powody.Jeżeli orzeczono karę śmierci, wówczas skład sądzący bezpośrednio po ogłoszeniu wyroku i jego powodów odbywa na tajnym posiedzeniu przy udziale prokuratora wojskowego naradę, celem rozważenia, czy skazany zasługuje na ułaskawienie i jaka kara byłaby odpowiednia w razie ułaskawienia. Protokół narady dołącza się do akt sprawy.
W razie skazania oskarżonego pozostającego na wolności, sąd może na wniosek prokuratora wojskowego postanowić tymczasowe aresztowanie oskarżonego.
§ 1.
W razie wydania wyroku uniewinniającego lub umarzającego postępowanie co do oskarżonego aresztowanego, przewodniczący zarządza natychmiastowe wypuszczenie go na wolność.§ 2.
Jeżeli jednak prokurator wojskowy zapowiedział rewizję, sąd może na jego wniosek utrzymać nadal tymczasowe aresztowanie.§ 1.
Po ogłoszeniu wyroku i jego powodów przewodniczący wskazuje stronom sposób i termin założenia rewizji, przysługującej przeciw wyrokowi.§ 2.
Zapowiedzenie rewizji przez stronę obecną przy ogłoszeniu wyroku wciąga się do protokołu rozprawy.§ 3.
Jeżeli oskarżony nie jest obecny przy ogłoszeniu wyroku, przewodniczący może zarządzić sprowadzenie go do ogłoszenia albo postanowić, że wyrok będzie oskarżonemu oznajmiony protokolarnie przez sędziego wojskowego. W takim przypadku termin do zapowiedzenia rewizji przez oskarżonego liczy się od oznajmienia oskarżonemu wyroku.§ 1.
Wyrok sporządza się na piśmie; podpisuje go przewodniczący i protokolant.§ 2.
Wyrok ma być sporządzony najdalej do 3 dni, a w przypadkach, wskazanych w art. 312 § 2, w ciągu tygodnia od jego ogłoszenia.§ 1.
Jeżeli strona zapowiedziała rewizję od wyroku, doręcza się jej odpis wyroku.§ 2.
Jeżeli rewizję zapowiedział obrońca, odpis wyroku doręcza się obrońcy.§ 3.
W sprawach o przestępstwa, wymienione w art. 139 § 2, oskarżony lub jego obrońca obowiązany jest zwrócić sądowi doręczony mu odpis wyroku przed jego uprawomocnieniem się. O obowiązku tym należy oskarżonego pouczyć. O niewykonaniu tego obowiązku czyni się wzmiankę w aktach sprawy.§ 1.
Po uprawomocnieniu się wyroku sąd wydaje postanowienie co do dowodów rzeczowych, których przepadku nie orzeczono wyrokiem.§ 2.
Na postanowienie to służy zażalenie.