Rozdział 4 - Listy gończe i żelazne. - Kodeks wojskowego postępowania karnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1936.76.537

Akt utracił moc

Wersja od: 31 lipca 1939 r.

Rozdział  IV.

Listy gończe i żelazne.

Art.  145.

§ 1. Jeżeli miejsce pobytu oskarżonego nie jest znane, sąd z własnej inicjatywy lub na wniosek prokuratora wojskowego zarządza poszukiwanie oskarżonego przez władze i organa wojskowe lub policję państwową.

§ 2. W toku dochodzenia zarządzenia takie wydaje prokurator wojskowy.

Art.  146.

Jeżeli oskarżony zbiegł lub ukrywa się, sąd, a w toku dochodzenia prokurator wojskowy, może zarządzić rozesłanie listów gończych za oskarżonym, o ile zapadło postanowienie sądu o aresztowaniu.

Art.  147.

W listach gończych wymienia się:

a) władzę, która je rozsyła,

b) imię i nazwisko a w miarę możności - dokładny rysopis oskarżonego z dołączeniem jego podobizny, oraz szczegóły niezbędne do ustalenia jego tożsamości,

c) stopień wojskowy i przydział służbowy oskarżonego,

d) zarzucane mu przestępstwo,

d) ostatnie znane miejsce zamieszkania (przed wcieleniem do formacji wojskowej) i gminę, do której oskarżony należy,

f) postanowienie o tymczasowym aresztowaniu,

g) wezwanie każdego, kto zna miejsce pobytu oskarżonego, do zawiadomienia o nim najbliższej władzy wojskowej, sądu, żandarmerii lub policji państwowej i do zatrzymania oskarżonego w miarę możności.

Art.  148.

§ 1. Listy gończe należy rozesłać jak najśpieszniej władzom wojskowym, w szczególności żandarmerii, ponadto zaś policji państwowej i urzędom gmin w okolicy, w której oskarżony przypuszczalnie się ukrywa; w razie potrzeby należy spowodować dalsze rozpowszechnienie listów gończych, a w szczególności także obwieszczenie ich w dziennikach oraz plakatowanie.

§ 2. Sposób rozpowszechniania listów gończych, wybór pism, w których mają być ogłoszone, oraz miejscowości, w których mają być plakatowane, zależy od uznania władzy, która rozsyła listy gończe.

Art.  149.

Listy gończe należy niezwłocznie odwołać, gdy ustaną przyczyny, które spowodowały ich rozesłanie.

Art.  150.

§ 1. Jeżeli oskarżony przebywający za granicą złoży oświadczenie, że stawi się do sądu wojskowego w oznaczonym terminie pod warunkiem odpowiadania z wolnej stopy, Minister Spraw Wojskowych może mu wydać list żelazny.

§ 2. Wydanie listu żelaznego można uzależnić od złożenia kaucji w gotówce lub papierach wartościowych albo poręczenia.

Art.  151.

§ 1. List żelazny zapewnia oskarżonemu pozostawanie na wolności aż do zapadnięcia wyroku w sądzie pierwszej instancji, jeżeli oskarżony:

a) stawi się w oznaczonym przez sąd terminie;

b) nie będzie się wydalał bez pozwolenia sądu z obranego lub wyznaczonego mu miejsca pobytu w kraju;

c) nie będzie nakłaniał świadków do fałszywych zeznań lub starał się w inny sposób usuwać dowodów przestępstwa.

§ 2. Niedotrzymanie warunków, wymienionych w § 1, powoduje aresztowanie oskarżonego oraz przepadek kaucji lub ściągnięcie sumy poręczenia, jeżeli je złożono.