Rozdział 53 - Postępowanie nakazowe - Kodeks postępowania karnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.37 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 14 marca 2024 r. do: 30 września 2028 r.

Rozdział  53

Postępowanie nakazowe

§  1. 
W sprawach, w których prowadzono dochodzenie, uznając na podstawie zebranego w postępowaniu przygotowawczym materiału, że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne, sąd może w wypadkach pozwalających na orzeczenie kary ograniczenia wolności lub grzywny wydać wyrok nakazowy.
§  2. 
W postępowaniu nakazowym stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu zwyczajnym, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.
§  3. 
Sąd może wydać wyrok nakazowy, jeżeli na podstawie zebranych dowodów okoliczności czynu i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości.
§  4. 
Sąd wydaje wyrok nakazowy na posiedzeniu bez udziału stron.

Wydanie wyroku nakazowego jest niedopuszczalne:

1)
(uchylony);
2)
w sprawie z oskarżenia prywatnego;
3)
jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 79 § 1.
§  1. 
Wyrokiem nakazowym można orzec karę ograniczenia wolności lub grzywnę w wysokości do 200 stawek dziennych albo do 200 000 złotych.
§  2. 
Obok kary określonej w § 1 można, w wypadkach przewidzianych w ustawie, orzec środek karny, przepadek lub środek kompensacyjny.
§  3. 
Sąd może poprzestać na orzeczeniu środka karnego, przepadku lub środka kompensacyjnego, jeżeli zachodzą warunki orzeczenia tylko tego środka.

(uchylony).

§  1. 
Wyrok nakazowy powinien zawierać:
1)
oznaczenie sądu i sędziego, który go wydał;
2)
datę wydania wyroku;
3)
imię i nazwisko oraz inne dane określające tożsamość oskarżonego;
4)
dokładne określenie czynu przypisanego przez sąd oskarżonemu, ze wskazaniem zastosowanych przepisów ustawy karnej;
5)
wymiar kary i inne niezbędne rozstrzygnięcia.
§  2. 
Wyrok nakazowy może nie zawierać uzasadnienia.
§  1. 
Odpis wyroku nakazowego doręcza się oskarżycielowi i pokrzywdzonemu, a oskarżonemu i jego obrońcy - wraz z odpisem aktu oskarżenia. W każdym wypadku odpis tego wyroku doręcza się prokuratorowi.
§  2. 
Wraz z odpisem wyroku należy doręczyć pouczenie przytaczające przepisy o prawie, terminie i sposobie wniesienia sprzeciwu oraz skutkach jego niewniesienia. Pokrzywdzonego należy ponadto pouczyć, że warunkiem wniesienia sprzeciwu jest złożenie w terminie, o którym mowa w art. 506 § 1, nie później niż jednocześnie ze sprzeciwem oświadczenia, że będzie on działał w charakterze oskarżyciela posiłkowego.
§  3. 
Przepisy art. 131 § 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
§  1. 
Oskarżonemu i oskarżycielowi przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu do sądu, który wydał wyrok nakazowy, w terminie zawitym 7 dni od doręczenia tego wyroku.
§  2. 
Prezes sądu odmawia przyjęcia sprzeciwu, jeżeli został wniesiony po terminie lub przez osobę nieuprawnioną.
§  3. 
W razie wniesienia sprzeciwu wyrok nakazowy traci moc; sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych.
§  4. 
(uchylony).
§  5. 
Sprzeciw może być cofnięty do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej.
§  6. 
Sąd rozpoznający sprawę po wniesieniu sprzeciwu nie jest związany treścią wyroku nakazowego, który utracił moc.

Wyrok nakazowy, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub sprzeciw cofnięto, staje się prawomocny.