Art. 611c. - [Przejęcie do wykonania – określenie kwalifikacji prawnej i kary] - Kodeks postępowania karnego.
Dziennik Ustaw
Dz.U.2024.37 t.j.
Akt obowiązujący Wersja od: 14 marca 2024 r. do: 30 września 2028 r.
Art. 611c. [Przejęcie do wykonania – określenie kwalifikacji prawnej i kary]
§ 1.
Po przejęciu orzeczenia do wykonania sąd określa kwalifikację prawną czynu według prawa polskiego oraz karę i środek podlegające wykonaniu.§ 2.
Określając karę lub środek podlegające wykonaniu, sąd stosuje odpowiednio przepis art. 114 § 4 Kodeksu karnego.§ 3.
Określając wysokość grzywny, sąd dokonuje przeliczenia wysokości grzywny orzeczonej kwotowo lub wysokości stawki dziennej, określonych w obcej walucie, według kursu średniego walut określonego przez Narodowy Bank Polski na dzień wydania orzeczenia w państwie obcym. Jeżeli grzywnę wymierzono kwotowo, kwota grzywny nie może przekroczyć iloczynu wysokości stawki dziennej i ilości stawek dziennych.§ 4.
Sąd rozpoznaje sprawę na posiedzeniu. Przepisy art. 352 oraz 611a § 1 i 5 stosuje się odpowiednio.Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Orzeczenia i pisma urzędowe liczba obiektów na liście: (31)
Orzeczenia sądów liczba obiektów na liście: (31)
- 5084/18, Zakaz nieludzkiego i poniżającego traktowania. Zakaz karania bez podstawy prawnej, zakaz wymierzenia kary surowszej niż kara przewidziana w czasie, w której czyn został popełniony. Dożywotnie pozbawienie wolności bez możliwości ubiegania się o przedterminowe warunkowe zwolnienie. Przekazanie skarżącego do wykonania kary do państwa pochodzenia, gdzie brak jest możliwości ubiegania się o warunkowe przedterminowe zwolnienie w przypadku wykonywania kary dożywotniego pozbawienia wolności, KUPINSKYY v. UKRAINA - Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka
- I KO 27/19, Określenie kwalifikacji prawnej czynu według prawa polskiego oraz kary i środka podlegającego wykonaniu, a wznowienie postępowania - Postanowienie Sądu Najwyższego
- II Kz 261/19 - Postanowienie Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu