Rozdział 38 - Wyrokowanie. - Kodeks postępowania karnego.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1969.13.96
Akt utracił moc Wersja od: 18 października 1997 r.
Rozdział 38.
Wyrokowanie.
Wyrokowanie.
Sąd aż do ogłoszenia wyroku może wznowić przewód sądowy, zwłaszcza w wypadku przewidzianym w art. 346, lub udzielić dodatkowego głosu stronom.
Podstawę wyroku może stanowić tylko całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej.
§ 1.
W sprawie zawiłej albo z innych ważnych powodów sąd może odroczyć wydanie wyroku na czas nie przekraczający 3 dni.§ 2.
W razie przekroczenia tego terminu rozprawę prowadzi się od początku.§ 3.
W postanowieniu o odroczeniu wydania wyroku należy wskazać czas i miejsce jego ogłoszenia.§ 1.
Każdy wyrok powinien zawierać: 1)
oznaczenie sądu, który go wydał, oraz sędziów, ławników, oskarżyciela i protokolanta, 2)
datę oraz miejsce rozpoznania sprawy i wydania wyroku, 3)
imię, nazwisko oraz inne dane, określające tożsamość oskarżonego, 4)
przytoczenie opisu i kwalifikacji prawnej czynu, którego popełnienie oskarżyciel zarzucił oskarżonemu, 5)
rozstrzygnięcia sądu, 6)
wskazanie zastosowanych przepisów ustawy karnej.§ 2.
Wyrok skazujący powinien ponadto zawierać: 1)
dokładne ustalenie czynu przypisanego przez sąd oskarżonemu, 2)
rozstrzygnięcia co do kary ze wskazaniem w razie potrzeby zaliczonego na jej poczet okresu tymczasowego aresztowania.§ 1.
W razie ustalenia po rozpoczęciu przewodu sądowego okoliczności wyłączającej postępowanie lub uzasadniającej warunkowe umorzenie postępowania sąd orzeka o umorzeniu lub warunkowym umorzeniu wyrokiem. Przy warunkowym umorzeniu postępowania stosuje się odpowiednio przepisy art. 231 § 2, art. 233 i 234.§ 2.
Jednakże w razie stwierdzenia okoliczności wymienionych w art. 11 pkt 1 sąd wydaje wyrok uniewinniający.§ 1.
Sąd zasądza lub oddala powództwo cywilne w całości albo w części w razie skazania oskarżonego, jak również w razie odstąpienia od wymierzenia kary lub warunkowego umorzenia postępowania.§ 2.
W razie innego rozstrzygnięcia sąd pozostawia powództwo cywilne bez rozpoznania.§ 3.
Sąd orzeka o pozostawieniu powództwa cywilnego bez rozpoznania również wyrokiem, jeżeli materiał dowodowy ujawniony w toku rozprawy nie wystarcza do rozstrzygnięcia powództwa cywilnego, a uzupełnienie tego materiału spowodowałoby znaczną przewlekłość postępowania.W razie skazania albo warunkowego umorzenia postępowania sąd może zasądzić odszkodowanie na rzecz pokrzywdzonego także z urzędu, chyba że ustawa stanowi inaczej.
§ 1.
W razie uniewinnienia oskarżonego, umorzenia lub warunkowego umorzenia postępowania, warunkowego zawieszenia wykonania kary, skazania na karę łagodniejszą niż pozbawienie wolności lub na karę odpowiadającą co najwyżej okresowi tymczasowego aresztowania albo w razie odstąpienia od wymierzenia kary przewodniczący zarządza niezwłocznie zwolnienie oskarżonego aresztowanego, jeżeli nie jest on pozbawiony wolności w innej sprawie. Art. 223 stosuje się odpowiednio.§ 2.
Jeżeli sąd warunkowo zawieszając wykonanie kary przyjmuje poręczenie zgodnie z art. 76 Kodeksu karnego, przepisy art. 231 § 2, art. 233 i 234 stosuje się odpowiednio.Zaliczeniu na poczet kary pozbawienia wolności podlega również okres tymczasowego aresztowania, odbytego przez oskarżonego w innej sprawie, w której postępowanie toczyło się równocześnie, a zapadł w niej prawomocny wyrok uniewinniający lub umorzono postępowanie.
§ 1.
Po podpisaniu wyroku przewodniczący składu sądu ogłasza go publicznie; w czasie ogłaszania wyroku wszyscy obecni z wyjątkiem sądu stoją.§ 2.
Po ogłoszeniu przewodniczący lub jeden z członków składu sądu podaje ustnie najważniejsze powody wyroku.§ 1.
Niestawiennictwo stron, ich obrońców i pełnomocników nie stoi na przeszkodzie ogłoszeniu wyroku.§ 2.
Jeżeli z powodu przeszkody nie dającej się usunąć oskarżonego pozbawionego wolności nie doprowadzono w celu wysłuchania wyroku, wyrok po jego ogłoszeniu doręcza się temu oskarżonemu.§ 1.
Jeżeli wyrok nie zawiera rozstrzygnięcia co do zaliczenia tymczasowego aresztu, dowodów rzeczowych lub kosztów, sąd orzeka o tym postanowieniem na posiedzeniu; strony mają prawo wziąć udział w tym posiedzeniu. Oskarżonego aresztowanego sprowadza się na posiedzenie tylko wtedy, gdy prezes sądu lub sąd uzna to za konieczne.§ 2.
Na postanowienie to przysługuje zażalenie.Osobie nie będącej stroną, która rości sobie prawo do mienia objętego orzeczoną konfiskatą lub do rzeczy objętych orzeczonym przepadkiem, przysługuje prawo dochodzenia swych roszczeń tylko w drodze procesu cywilnego.
§ 1.
W terminie zawitym 7 dni od daty ogłoszenia wyroku strona może złożyć wniosek o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku. Sporządzenie uzasadnienia z urzędu nie zwalnia strony od składania wniosku o sporządzenie uzasadnienia. Wniosek składa się na piśmie.§ 2.
Dla oskarżonego pozbawionego wolności, który nie ma obrońcy i nie był obecny podczas ogłoszenia wyroku, termin wymieniony w § 1 biegnie od daty doręczenia mu wyroku.§ 1.
Uzasadnienie wyroku powinno być sporządzone w ciągu 7 dni od daty złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia, a w wypadku sporządzenia uzasadnienia z urzędu, od daty ogłoszenia wyroku; w sprawie zawiłej, w razie niemożności sporządzenia uzasadnienia w terminie, prezes sądu może przedłużyć ten termin na czas określony.§ 2.
Wyrok z uzasadnieniem doręcza się temu, kto złożył wniosek na podstawie art. 370. Art. 91 § 5 stosuje się.§ 1.
Uzasadnienie powinno zawierać: 1)
wskazanie, jakie fakty sąd uznał za udowodnione lub nie udowodnione, na jakich w tej mierze oparł się dowodach i dlaczego nie uznał dowodów przeciwnych, 2)
wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku.§ 2.
W uzasadnieniu wyroku należy ponadto przytoczyć okoliczności, które sąd miał na względzie przy wymiarze kary, a zwłaszcza przy zastosowaniu nadzwyczajnego złagodzenia kary, środków zabezpieczających, zasądzeniu powództwa cywilnego oraz przy innych rozstrzygnięciach zawartych w wyroku.§ 1.
Uzasadnienie wyroku podpisują sędziowie, którzy wyrok wydali, nie wyłączając sędziego przegłosowanego.§ 2.
W sprawach rozpoznawczych z udziałem dwóch ławników uzasadnienie podpisuje tylko przewodniczący, a w sprawach rozpoznawanych w składzie dwóch sędziów i trzech ławników przewodniczący i drugi sędzia. W razie złożenia zdania odrębnego uzasadnienie podpisuje zawsze cały skład sądu.§ 3.
W razie niemożności uzyskania podpisu członka składu sądu przewodniczący lub jeden z członków tego składu czyni o tym wzmiankę na uzasadnieniu.§ 4.
Art. 135 § 3 stosuje się odpowiednio.59 Art. 363 zmieniony przez art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.