Rozdział 15 - Doręczenia. - Kodeks postępowania karnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.13.96

Akt utracił moc

Wersja od: 18 października 1997 r.

Rozdział  15.

Doręczenia.

Art.  113.

§ 1. Orzeczenia i zarządzenia doręcza się w uwierzytelnionych odpisach, jeżeli ustawa nakazuje ich doręczenie.

§ 2. Wszelkie pisma przeznaczone dla oskarżonego przebywającego na wolności doręcza się w taki sposób, by treść ich nie była udostępniona dla osób niepowołanych.

Art.  114.

§ 1. W wezwaniu należy oznaczyć organ wysyłający oraz podać, w jakiej sprawie, w jakim charakterze, miejscu i czasie ma się stawić adresat i czy jego stawiennictwo jest obowiązkowe, a także uprzedzić o skutkach niestawiennictwa.

§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do zawiadomień.

Art.  115.

Jeżeli od dnia doręczenia pisma biegnie termin wykonania czynności procesowej, należy pouczyć o tym adresata.

Art.  116.

§ 1. Wezwania, zawiadomienia oraz inne pisma, od których daty doręczenia biegną terminy, doręcza się za pokwitowaniem zwrotnym przez pocztę lub funkcjonariusza organu wysyłającego.

§ 2. Milicja Obywatelska doręcza pisma, jeżeli doręczenie pozostaje w związku z czynnością zleconą Milicji Obywatelskiej przez sąd lub prokuratora.

Art.  117.

§ 1. Pismo doręcza się adresatowi osobiście.

§ 2. W razie chwilowej nieobecności adresata w jego mieszkaniu pismo doręcza się dorosłemu domownikowi, a gdyby go nie było - administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi, jeżeli podejmą się oddać pismo adresatowi.

Art.  118.

§ 1. Jeżeli doręczenia nie można dokonać w sposób określony w art. 117, pismo pozostawia się w prezydium właściwej rady narodowej ²⁴  lub w najbliższej jednostce Milicji Obywatelskiej, a pismo przesłane pocztą - w najbliższym urzędzie pocztowym.

§ 2.  O pozostawieniu pisma w myśl § 1 doręczający umieszcza widoczne zawiadomienie na drzwiach mieszkania adresata ze wskazaniem, gdzie i kiedy pismo pozostawiono oraz że należy je odebrać w ciągu 7 dni; tak samo postąpić należy w razie doręczenia pisma administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi.

§ 3. Pismo można również pozostawić osobie upoważnionej do odbioru korespondencji w miejscu stałego zatrudnienia adresata.

Art.  119.

§ 1. Pisma adresowane do żołnierzy oraz funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej i Służby Więziennej można doręczać adresatom za pośrednictwem ich przełożonych, przy czym wezwania przeznaczone dla żołnierzy pełniących zasadniczą służbę wojskową przesyła się do dowódcy jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę, w celu doręczenia i zarządzenia stawienia się stosownie do wezwania.

§ 2. Osobom pozbawionym wolności doręcza się pismo za pośrednictwem administracji zakładu karnego.

§ 3. Pismo przeznaczone dla adresata nie będącego osobą fizyczną albo dla obrońcy lub pełnomocnika doręcza się w biurze adresata osobie tam zatrudnionej.

Art.  120.

Prokuratora zawiadamia się o rozprawach i posiedzeniach przez doręczenie wykazu spraw, które mają być w danym dniu rozpoznane.

Art.  121.

§ 1. Odbierający pismo potwierdza odbiór i jego datę swym podpisem na zwrotnym pokwitowaniu.

§ 2. Doręczający stwierdza na zwrotnym pokwitowaniu sposób doręczenia i opatruje to stwierdzenie swym podpisem.

Art.  122.

§ 1. W razie odmowy przyjęcia pisma lub odmowy albo niemożności pokwitowania odbioru przez adresata doręczający sporządza na zwrotnym pokwitowaniu odpowiednią wzmiankę; wówczas doręczenie uważa się za dokonane.

§ 2. Pismo nie przyjęte przez adresata zwraca się organowi wysyłającemu.

Art.  123.

W wypadkach nie cierpiących zwłoki można wzywać osoby telegraficznie, telefonicznie lub w inny sposób, stosownie do okoliczności.

Art.  124.

Strona przebywająca za granicą ma obowiązek wskazać adres dla doręczeń w kraju; w razie nieuczynienia tego pismo wysłane pod ostatnio znanym adresem w kraju lub, jeżeli adresu tego nie ma, załączone do akt sprawy uważa się za doręczone.

Art.  125.

§ 1. Jeżeli strona zmieniła miejsce zamieszkania i nie podała nowego adresu do wiadomości organu, przed którym toczy się postępowanie, pismo wysłane pod ostatnio wskazanym przez stronę adresem uważa się za doręczone.

§ 2. W postępowaniu sądowym § 1 stosuje się do pism wysłanych do oskarżonego dopiero po doręczeniu mu aktu oskarżenia.

§ 3. 25  Przepis § 1 nie dotyczy pism wysyłanych po raz pierwszy po prawomocnym zakończeniu postępowania oraz do oskarżonego, co do którego umorzono postępowanie lub zapadł wyrok uniewinniający, chyba że oskarżony został już zawiadomiony o przyjęciu apelacji oskarżyciela.

Art.  126.

 Orzeczenia, zarządzenia, zawiadomienia oraz odpisy, które ustawa nakazuje doręczać stronom, należy doręczać również obrońcy oskarżonego pozbawionego wolności i przedstawicielowi ustawowemu, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

Art.  127.

Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Łączności określi w drodze rozporządzenia szczegółowe zasady i tryb doręczania pism sądowych przez pocztę.

Art.  128.

Doręczenie bez zachowania przepisów niniejszego rozdziału uważa się w każdym razie za dokonane, jeżeli osoba, dla której pismo było przeznaczone, oświadczy że pismo to otrzymała.

²⁴ Z dniem 27 maja 1990 r. przyjmowanie pism sądowych lub prokuratorskich w wypadku niemożności doręczenia ich adresatowi w miejscu zamieszkania przechodzi do kompetencji organów gminy zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198).

²⁵ Art. 125 § 3 zmieniony przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o zmianie Kodeksu postępowania karnego, ustawy o ustroju sądów wojskowych, ustawy o opłatach w sprawach karnych i ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U.95.89.443) z dniem 1 stycznia 1996 r.